پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ایسنا: مدیرعامل شرکت فرودگاهها و ناوبری هوایی ایران با تاکید بر اینکه برخی فرودگاههای کشور تنها یک یا دو پرواز در هفته دارند، گفت: تا زمانی که افزایش تقاضا و فرکانس پروازها اتفاق نیفتد، نمیتوان نگاه اقتصادی جدی به این فرودگاهها داشت و توسعه آنها باید متناسب با نیاز واقعی، نوع ناوگان و شرایط هر منطقه انجام شود.
محمد امیرانی در خصوص اقتصادی کردن فرودگاهها گفت: بعضی فرودگاهها تنها یک یا دو پرواز در هفته دارند. برای مثال، فرودگاهی مانند فرودگاه بندر لنگه با وجود قدمت تاریخی و اینکه شاید پس از فرودگاه قلعهمرغی دومین فرودگاه کشور محسوب میشود، در حال حاضر تنها دو پرواز در هفته دارد. این پروازها با هواپیمای فوکر صد ایرانایر در مسیر تهران - شیراز - بندر لنگه و بالعکس انجام میشود و به طور متوسط حدود ۵۰ تا ۶۰ مسافر را جابهجا میکند.
وی افزود:طبیعتاً تا زمانی که افزایش پرواز و افزایش تقاضا وجود نداشته باشد، نمیتوان نگاه اقتصادی جدی به فرودگاه بندر لنگه داشت. این موضوع کاملاً طبیعی است که شرکتهای هواپیمایی متناسب با ناوگانی که در اختیار دارند در فرودگاهها عملیات انجام میدهند. برای مثال، فرودگاهی که نتواند در روز ۱۰۰ بلیت مسافر به فروش برساند، هیچگاه از نظر بازرگانی برای یک شرکت هواپیمایی توجیه ندارد که یک هواپیمای ۷۳۷ یا امدی را در آن فرودگاه به کار گیرد.
مدیرعامل شرکت فرودگاه ها تصریح کرد:نکته اصلی این است که تأسیس فرودگاهی باید متناسب با نیاز طراحی و توسعه داده شوند. در حال حاضر، یکی از خطرات جدی این است که فرودگاهی که متناسب با هواپیمای CRJ طراحی شده، بخواهد به فرودگاهی توسعه پیدا کند که قابلیت نشستوبرخاست هواپیمای ۷۴۷ را داشته باشد، در حالی که نیاز واقعی آن تنها جابهجایی ۵۰ مسافر در هر پرواز است.اینکه بخواهیم برخی فرودگاهها را بهگونهای توسعه دهیم که هواپیمای ۷۴۷ در آن بنشیند، با عرض باند ۶۰ متر، طول باند چهار کیلومتر و رفع کامل موانع، رویکرد اشتباهی است.
وی ادامه داد: اینکه در یک منطقه مردم برای توسعه به فرودگاه نیاز داشته باشند و فرودگاه تأسیس شده باشد، ایدهای درست تلقی میشود. به نظر میرسد در برخی موارد هزینههایی صرف ایجاد زیرساخت میشود تا سایر صنایع به آن منطقه ورود کنند. یکی از این درگاهها بهطور طبیعی فرودگاه است. در این شرایط، فرودگاه هزینه میدهد تا سایر صنایع از کارخانهداران، اساتید دانشگاه، پزشکان و سایر بخشها به آن منطقه جذب شوند و زمینه توسعه فراهم شود.با این حال، یک شرکت هواپیمایی خصوصی الزاماً با چنین نگاهی عمل نمیکند و مانند دولت نگاه ندارد، بلکه صددرصد با رویکرد اقتصادی تصمیمگیری میکند که از نظر کارشناسی، نگاه درستی نیز محسوب میشود.
امیرانی بیان کرد: لازم است شبکه پروازی متناسب با نیاز هر منطقه طراحی شود. اگر بتوان فرکانس پروازها را افزایش داد، برای مثال هر روز یک هواپیمای ۳۰ نفره به یک فرودگاه اعزام کرد و آن شرکت هواپیمایی هر روز بیش از ۹۰ درصد ضریب اشغال داشته باشد و بلیت بفروشد بهطور طبیعی آن فرودگاه در مدار عملیاتی قرار میگیرد. اما اگر شبکه پروازی تنها شامل هواپیماهای ۲۰۰ نفره باشد، هیچگاه امکان استفاده از این هواپیماها در چنین فرودگاههایی فراهم نخواهد شد، نه از نظر تقاضا و نه از نظر امکانات.
وی با اشاره به اینکه شبکه پروازی باید متناسب با فرودگاهها توسعه یابد تا فرودگاهها وارد مدار اقتصادی شوند، اظهار کرد: در طرح اولیه فرودگاههایی مانند فرودگاه بم، فرودگاه سبزوار و فرودگاه بندر لنگه مدنظر قرار گرفتهاند؛ فرودگاههایی که امکان واگذاری مدیریت بهرهبرداری آنها به بخش خصوصی وجود دارد. در این زمینه، مذاکراتی با یک سرمایهگذار درباره فرودگاه سبزوار انجام شده است.در صورتی که سرمایهگذاران برای سایر فرودگاهها نیز تمایل به ورود داشته باشند، از این موضوع استقبال میشود.
مدیرعامل شرکت فرودگاه ها اضافه کرد: برای مثال در فرودگاه بم، با توجه به مجاورت با صنعت خودروسازی، این فرودگاه میتواند آورده مناسبی برای خودروسازی داشته باشد و این صنعت تمایل به مشارکت در آن دارد. باید بتوان صنایع اطراف را به فرودگاه پیوند داد.
امیرانی افزود: هدف این است که بخش عمدهای از اقدامات زیرساختی توسط مجموعه فرودگاهی انجام شود تا پیمانکار یا سرمایهگذار مجبور نباشد برای بهسازی ترمینال، بهسازی باند و سایر بخشها هزینه کند و تمرکز او بر هزینههای جاری و بهرهبرداری باشد. مدل اقتصادی این موضوع در بخش بازرگانی طراحی شده است و نیازمند جذب سرمایه گذار هستیم.
وی در پایان گفت: جذب سرمایهگذار برای همه فرودگاهها به یک شکل امکانپذیر نیست و هر منطقه شرایط خاص خود را دارد. در حال حاضر، در برخی فرودگاهها نصب سلولهای خورشیدی در دستور کار قرار گرفته و با توجه به شرایط اقلیمی و میزان تابش، نوع بهرهبرداری در هر فرودگاه متفاوت است. به همین دلیل، برای هر فرودگاه متناسب با ویژگیهای منطقه، نوع خاصی از سرمایهگذاری در نظر گرفته میشود.