گذری بر اصلی ترین واکنش ها به گفتگوی نیویورکی ظریف؛

 وارش نیوز: بعد از اینکه محمدجواد ظریف گفتگویش با «چارلی رز» مجری مشهور سرویس سیاسی شبکه «پی بی اس» آمریکا را به پایان رساند، بلافاصله واکنش های خارجی و داخلی آغاز شد.

در نخستین واکنش عجیب سایت تندرویی در آمریکا با انتخاب تیتر: رئیس دیپلماسی ایران نیویورک را خیره کرد[1] به بررسی مصاحبه ظریف پرداخت و در قیاس آن با حضور احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا به این نتیجه رسید که ظریف هرچه را آمریکا با اشتباهات احمدی نژاد به دست آورده بود پنبه کرده است.

از طرف دیگر برخی از رسانه های اصلاح طلب و هوادارن اصلاح طلبان در شبکه های اجتماعی به سخنان وی پیرامون وضعیت و دلیل دستگیری جیسون رضائیان؛ خبرنگار آمریکایی در ایران واکنش نشان دادند و بخشی از آن را نقد کردند.

مخالفان همیشگی وی در ایران نیز اصلا وقت را تلف نکردند و با استناد به بخشی از گفتگو که در آن ظریف از احتمال همکاری منطقه ای میان ایران و آمریکا سخن گفته است ، وی را ویرانگر آرمان های انقلاب خواندند.

فردای گفتگوی ظریف، سایت راست گرای «حارتث نورت» در اسرائیل، وزیر خارجه کشورمان را پیروز بلامنازع گفتگوهای هسته ای نامید و با انتخاب تیتر:«چرا حرف های ظریف انقدر گیرا به نظر می رسد؟»[2] از پیروزی ایران در آنچه دعوای هسته ای خوانده سخن به میان آورد.

همزمان در ایران رسانه های مخالف سیاست های وزارت خارجه وارد فاز دوم انتقاد شدند و با کوبیدن مجدد بر طلب «پنهانکاری هسته ای» در دولت روحانی به استقبال وزیر خارجه کشورمان رفتند.

این انتقاد تکراری در حالی مجددا مطرح می شود که کسی نمی پرسد مگر سعید جلیلی پس ار هرباز مذاکره جزئیات را در اختیار مردم می گذاشت که حالا ظریف در چنین شرایط حساسی چنین کاری بکند؟

روزنامه «نیویورک تایمز» نیز در سرمقاله اش با اشاره به گفتگوی تلویزیونی ظریف، آن را قدمی رو به جلو با توجه به شرایط خاص منطقه خوانده است.

در میانه این واکنش های مختلف، محمدجواد ظریف به سیاق گذشته در صفحه فیس بوکش دست به کیبورد شد و منتقدان را به قضات منصفانه بر اساس اطلاعات صحیح فراخواند.

وی در بخشی از پیام فیس بوکی اش می نویسد:« عجیب‌تر از همه، گروهی از هموطنان در داخل و خارج پاسخ مشخص، دقیق و ضروری بنده به سؤال در مورد یک خبرنگار- که وضعیت او این روزها بهانه چندین اصلاحیه در سنای امریکا برای مقابله با توافق هسته‌ای شده است- را دستمایه مقالات طولانی در این زمینه کرده و برخی دوستان نیز بدون شنیدن پرسش و پاسخ، بنده را مورد مرحمت و لطف قرار داده‌اند!
دوستان عزیز! دیدگاه‌های حقیر فدوی- اگر ارزش و اهمیتی داشته باشد- در مورد مسائل مختلف خارجی و داخلی مشخص است و برخلاف برخی دوستان که مواضع و دیدگاه‌هایشان در طول سه دهه گذشته چرخش‌های 180 درجه‌ای داشته است، قدمت سی و چند ساله دارد. همواره به آزادی و نقد احترام گذاشته و از انتقاد نسبت به اندیشه‌ها، گفته‌ها و عملکرد خود از کلاس درس تا صحنه سیاست خارجی استقبال کرده‌ام. ولی همواره عرض کرده‌ام که نقد در یک جامعه سالم باید دو ضابطه داشته باشد: انصاف و رعایت مصالح ملی.»

 

پاسخ ظریف به انتقادات همچون گذشته آرام و مودبانه است . وی که به مراتب بیشتر از حسن روحانی تحت فشارهای خارجی و داخلی بود، هرگز عصبانی نشد و برخلاف رئیس جمهور که 3 بار از کوره در رفت همواره سعی کرد دشوارترین پرسش ها را با لبخند پاسخ دهد.

اگر نگاهی تقویمی و اتفاق محور به دوران وزارتش بیاندازیم خواهیم دید که او بی شک جنجالی ترین، موفق ترین و حرفه ای ترین وزیر امور خارجه ای بوده است که ایران تا به حال تجربه کرده.

بحران سوریه و عراق، افزایش فشارهای طالبان در مرزهای شرقی، دشوارترین گفتگوهای تاریخ روابط بین الملل، چالش یمن، مسئله تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده، دستگیری جیسون رضائیان، ماجرای دفن ریچارد فرای در ایران، آمار بیشترین فراخوانده شدن به مجلس، هیولایی به نام داعش؛ تغییر نقشه سیاسی در عربستان با مرگ ملک عبدالله، بحران اوکراین و نقش ایران در حمایت از سیاست های روسیه، چالش دنباله دار رژیم حقوقی دریای خزر و.. بخش کوچکی است از آنچه ظریف با آن مواجه شده است.

وی مردی مودب، باحوصله، دانشمند، محترم و اهل منطق است. صفاتی که سخت در یک انسان جمع خواهد شد.