این سه وزیر

انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ که با فعالیت جدی دانشگاهیان و سایر نخبگان به پیروزی حسن روحانی سیاستمدار باتجربه و میانه رو منجر شد بارقه های امید به حل مشکلات در مردم بوجود آورد. چرا که رئیس جمهور منتخب یکی از مطلع ترین افراد به مشکلات ریز و درشت مملکت از یکسو و ظرفیت های کشور از دیگر سو بود. رئیس جمهور روحانی تا چند سال پیش از این دبیر شورای عالی امنیت ملی بود و بواسطه همین مسئولیت مهم درگیر مسایل مهم داخلی و بین المللی کشور بود. لاجرم از اولین روزی که در کسوت ریاست جمهوری سکان اجرایی کشور را در دست گرفت می دانست که اولویت ها کدام است و راه حل ها چیست.

از دید حسن روحانی جامعه ما با  ۳ معضل مهم دست به گریبان بود.

۱. بحران هسته ای و مذاکرات نافرجام.

۲. تورم لجام گسیخته و رشد اقتصادی منفی.

۳. هزینه های سر سام آور سلامت .

روحانی اما برای حل این ۳ معضل دست به انتخاب ۳ وزیر نخبه و دانشگاهی زد.

محمدجواد ظریف سکاندار وزارت خارجه شد تا بعد از سال ها مذاکرات نافرجام و بر اساس تئوری برد- برد به توافقی تاریخی با قدرت های بین المللی دست یابد و کشور را از گردنه مهمی عبور دهد.

علی طیب نیا استاد تمام علم اقتصاد را بر مسند وزارت اقتصاد گماشت تا طبیبانه به جراحی اقتصاد بیمار ایران بپردازد و رکود تورمی را که در نتیجه ی سال ها جولان یافتن سیاست های پوپولیستی بر گرده مردم سنگینی می کرد به رونق برگرداند.

حسن قاضی زاده متخصص چشم را برای وزارت بهداشت برگزید تا با اجرای طرح سلامت مرهمی باشد بر زخم های مردم.

این ۳ وزیر بواقع ۳ انتخاب استراتژیک حسن روحانی بود.

مخالفین دولت اما در نقد برجام که در هماوردی نفس گیر به تثبیت حقوق هسته ای ایران منجر شده بود از هیچ کوششی دریغ نکردند و حتی آن را با عهدنامه ترکمنچای تشبیه کردند.

کنترل تورم ۴۰ درصدی و توقف رشد اقتصادی منفی را نادیده گرفتند و برای مقابله با برنامه های وزیر اقتصاد که بعنوان طبیب تورم شناخته شده است هر آنچه را در چنته داشتند رو کردند.

طرح تحول سلامت را که رضایت نسبی مردم بویژه قشر کم درآمد را به دنبال داشته و آرامشی را برای خانواده های ایرانی ایجاد کرده بود را غیر کارشناسی خواندند و با بولد کردن حاشیه ها با آن مقابله نمودند.

حسن روحانی فارغ از هیاهوهای تصنعی مخالفین هم اولویت ها را به خوبی تشخیص داده بود و هم مردان کابینه را به درستی انتخاب کرده بود.

دکتر ظریف دیپلماتی کهنه کار است که دیپلمات های غربی توانمندی بالای او را در مذاکره ستوده اند.

دکتر طیب نیا وزیر کاردانی است که قوت نظریاتش به مرور زمان بر همگان آشکار شد.

دکتر قاضی زاده هاشمی طبیب حاذقی است که مرهم دردهای بیماران و خانواده آنان گردید.

ناظران منصف اولی را دیپلماتی برجسته می دانند. دومی را طبیب تورم نام نهادند و سومی را وزیری تحول آفرین دیدند.

جارو جنجال های مخالفین مهم نیست. مهم تدبیر تحسین برانگیز روحانی است که آرامش را بر کشور حاکم کرد و روشنی فردا را وعده ای دست یافتنی ساخت.

نویسنده: کامران میرزایی