بهترین راه حل برای مقابله با هجمه ها علیه روحانی چیست؟

رضا سلیمانی: در فضای پرالتهاب و رقابتی انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری که نامزدهای رقیب دکتر روحانی، مثلث تخریب وی را همراه با طرفداران و محافل قدرتمند سیاسی و رسانه‌ای خود بسیار پر هیاهو تشکیل داده بودند و هر یک از کاندیداهای سه‌گانه، برای شکستن آرا و یک دوره‌ای شدن دولت یازدهم؛ در نطق‌های انتخاباتی، سفرها و مناظره‌ها و.... هم قسم شده و تقسیم کار کرده بودند و به مدد خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها، شب‌نامه‌ها و حتی خودروهای بلندگودار در کوی و برزن و روستا برای القای ناکارآمدی دولت یازدهم سنگ‌تمام گذاشته و حتی سازمان عریض و طویل صداوسیما را هم در اختیار گرفته بودند، بسیاری از دلسوزان و مردم که گوششان به این حرف‌ها بدهکار نبود، با خود می‌گفتند پس از گذشت دوران رقابتی و انتخاباتی و مشخص شدن سمت و سوی آرای مردم، حتماً این سروصداها و تخریب‌های ناجوانمردانه، به تدریج رو به افول رفته و رأی مردم پشتیبان دکتر روحانی خواهد بود و قطعاً رقابت‌ها، تبدیل به رفاقت‌ها و همه همت‌ها صرف کمک و تقویت دولت آینده و به تبع آن موجب پیشرفت و رونق اشتقال و تولید در سراسر کشور خواهد شد.

ولی صد افسوس که بعد از مشخص شدن رأی و نظر اکثریت قاطع مردم در انتخابات 29 اردیبهشت و رأی 24 میلیون نفر از جمعیت کشور به قول‌‌ها، افکار و برنامه‌های اعتدالی دکتر روحانی، نه تنها تخریب‌ها، هجمه‌ها و القائات سوء و کارشکنی‌های مخالفین، کمتر نشد، بلکه هنوز هم در بر همان پاشنه دوران رقابت و شعارهای انتخاباتی می‌چرخد و در بسیاری از موارد، عصبانیت‌های ناشی از شکست و انتقام‌جویی‌های جدید نیز بر آن افزوده شد!! تا جایی که حتی از تریبون‌های مقدس و وحدت‌بخش نماز جمعه و مراسم عیدفطر و حتی تشییع پیکر پاک و مطهر شهدا و مدافعان حرم هم برای حمله به رئیس جمهور منتخب مردم و انتقام از آرای اکثریت مردم استفاده انحصاری کرده و می‌کنند.

عصبانیت و خشم از نتیجه انتخابات، آنان را به جایی رساند که علاوه بر تداوم شایعه‌سازی و دروغ و تهمت زدن‌های مکرر در رسانه‌ها و سایت‌های ریز و درشت، با صراحت اعلام کردند دولت سایه تشکیل داده و در چهار سال آینده مستقیم در برابر این دولت و شخص رئیس جمهور منتخب مردم خواهند ایستاد و سخنران محترم دیگری با اعلام اینکه« من خودم را صاحب‌نظرتر از رؤسای جمهور می‌دانم!! و بیشتر می‌فهمم ؛پس وظیفه من ایستادن جلوی روحانی (منتخب مردم با 24 میلیون رأی) است؛» اوج خشم و عصبانیت خود را از رئیس جمهور منتخبی که هنوز دوره جدید اجرایی خود را شروع نکرده است، به نمایش گذاشت!!

اولاً به مصداق آن بیت معروف که می‌گوید:

تا بدانجا رسید دانش من    که بدانم هنوز نادانم

ادعای فضل و دانش و تعریف از خود دراخلاق اسلامی، عملی نکوهیده و مذموم است، ثانیاً اگر کسی چنین ادعایی دارد، احتیاج به اعلان آن در جمع طرفداران محدود خود ندارد. کافی است برای یک دوره خود را در ترازوی آرای مردمی قرار دهد و نظر و رأی مردم را بسنجد که آیا به وی و تفکراتش رأی می‌دهند یا خیر؟

حال روی سخن در این مقال ؛ با دولتمردان و شخص دکتر روحانی؛ رئیس جمهوری منتخب مردم است. عزیزان، جماعت دلواپس و رسانه‌های همسو نشان داده است که نمی‌خواهد با افکار و ایده‌های اعتدالی دولت دوازدهم برخاسته از آرای اکثریت، همراه و همیار باشد. انگیزه آنان حتی رسانه ملی! برای مچ‌گیری از دولت به مراتب بیشتر از دستگیری و همیاری است. آنان کار ندارند برنامه‌ها و عملکرد شما خوب است یا بد، چشمان خود را بسته و حرف‌های خود را تکرار می‌کنند. هر قدمی بردارید و هر کاری انجام دهید، دنبال بهانه‌گیری و تحقیر و کوچک شمردن آن هستند تا شاید هم مردم را از انتخاب خود پشیمان و هم رئیس جمهور و دولتمردان را خسته و عصبانی کنند و متأسفانه به تبعات منفی کار خود نیز در بی‌اعتماد کردن مردم به نظام اسلامی و مخدوش کردن وحدت و انسجام ملی و ضربه زدن به مصالح و منافع کشور؛ به ویژه در شرایط حساس و بحرانی منطقه و جامعه بین‌الملل توجهی ندارند که البته امیدواریم شاهد آینده‌ای باشیم به دور از حبّ و بغض‌های سیاسی و جناحی به کمک و همراهی دولت بیایند و صدالبته اگر نقدی هم دارند، در فضایی سالم و نقادانه ابراز کنند.

پس راه سختی پیش‌روست. باید به راه و میثاقی که با رهبری، مردم فهیم و باوفا و به ویژه جوانان بسته‌اید، محکم و ثابت قدم بمایند، به مردم تکیه کنید و به دور از عصبانیت، اقدامات انفعالی و یأس و ناامیدی، با انتخاب کابینه‌ای کاری و دلسوز، به عهدی که با مردم بسته‌اید و وعده‌ها و قول‌هایی که به آنان؛ به ویژه در زمینه‌های اقتصادی، توسعه پایدار و رفع مشکلات معیشتی و بیکاری داده‌اید، عمل کنید. مطمئن باشید که بهترین پاسخ را به بدخواهان داده‌اید. در این صورت نه تنها هجمه‌ها و تخریب‌ها، دروغ‌پراکنی‌ها و القائات سوء در مردم اثر نخواهد کرد، بلکه همان‌گونه که تااکنون تجربه کرده‌ایم، برعکس، عزم آنان را برای بقاء و تداوم خط و مشی اعتدالی و عقلانیت، دوچندان خواهد شد.

مخالفان دولت که با تکیه بر رای اقلیت ؛ توهین و تهمت را حق خود می دانند؛ هرگز در مقابل اکثریت مطلق جامعه و دولت برآمده از آن، دست از لجاجت برنمی دارند و بهترین راه آن است که دولت با كارآمدی؛به این بد اخلاقی های سیاسی  جواب دهد تا در تاریخ سیاسی ایران ماندگار شود؛ انشاالله.