یادداشت‌های اعتمادالسلطنه، سه‌شنبه، دوم مهر ۱۲۶۸: به جز سه نفر، احدی از ناخوشی شاه ناراحت نیست

همین‌قدر می‌نویسم از ناخوشی شاه خواب و آرام در من نیست. از یک طرف جگرم از ناخوشی شاه خون است، از طرف دیگر متحیرم که آسمان چگونه پادشان قادر مقتدر ما را ذلیل و مقهور دست اطفال کرده که تمام حرکات اهل این اردو نسبت به این شاه از روی بی‌اعتنایی است. این جمعیتی که من دیدم غیر از علاءالدوله وابوالحسن خان و احمد خان که باطنا متالم هستند از کسالت شاه، باقی دیگر حتی میرزا محمد خان که ایران فدای سر پسر او شده، احدی از ناخوشی شاه تالم ندارند و مرض شاه تا به حال که هنوز در اشتداد است. خداوند خودش به این موجود مبارک رحم کند.