در روز ۱۴ اسفند ۱۳۶۹ اولین جرقههای جدی اعتراضات مردمی علیه رژیم بعثی صدام از شهر رانیه کردستان عراق زده شد. شهری که در میان کردها به دروازه انتفاضه (ضد صدام) مشهور شد و دیگر مناطق هم با الگوبرداری از آن به مبارزه با بعثیها برخاستند. صدام در جنایت موسوم به انفال، ۱۸۲ هزار نفر از اکراد عراقی را در مراحل مختلف زنده به گور کرده و به اشکال گوناگون از میان برد، در بمباران شیمیایی حلبچه بیش از پنج هزار نفر از ساکنین بی دفاع این شهر را قربانی یکی از بی رحمانهترین حملات شیمیایی تاریخ بشریت کرد. صدام اعتراضات مردمی کردها را با استفاده از گارد ریاست جمهوری، به شدت سرکوب کرد. برخی از تاریخ نگاران نیز معتقدند که سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در همراهی صدام برای این سرکوبها نقش داشته است.