پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکاییها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.
آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود.
در زمینه صنعتی - بازرگانی اقدامات ما بقدری مؤثر بود که وصولیهای ما را به حدود ۲۹ میلیون دلار افزایش داد. فعالیت در امر منسوجات نخی، برنج، قند و شکر، چای و دخانیات که تحت کنترل ما بود در همین مدت اضافه درآمدی به حدود مبلغ ۳۲ میلیون دلار داشت. بدین سان فعالیتهای اقتصادی ما موجب کسب درآمد بیشتر گردید. کارخانه ها که بیشترشان تحت کنترل وزارت بازرگانی و پیشه و هنر بودند هنوز ضرر میدادند ولی در تابستان و پائیز ١٩٤٤ والتر هریس رئیس اداره کل نظارت صنعتی گزارش گسترش وسیعی در تولید بسیاری از کارخانه ها را داد.
هنگامی که من در ۲۸ فوریه ۱۹۴۵ یعنی سه هفته قبل از پایان سال مالی ایران را ترک کردم، مجلس هنوز بودجه سال جاری را تصویب نکرده بود و دولت براساس یکدوازدهم اعتبارات سال قبل امور جاری را میگذراند. این وضع گرچه دشوار بود ولی بعضی امتیازات داشت زیرا مانع هزینه های بیشتری میشد که وزارتخانه ها پیش بینی کرده بودند. در ٢١ دسامبر ١٩٤٤ هزینه های عادی تا حدودی کاهش یافت و کسری کل بودجه در ۷ میلیون دلار تثبیت شد و حال آنکه در همین تاریخ در ١٩٤٣ این کسری ۸ میلیون دلار بود. چنین بنظر میرسید که ما دست کم موقعیت خود را حفظ کرده ایم و در فعالیتهائی که صد درصد زیر نظر و کنترل ما انجام میگیرد به نتایج مهمی نایل شده ایم.
مجلس در حالیکه هنوز موفق به تصویب بودجه نشده بود از گذراندن قانونی که به ما اجازه می داد مقداری نقره از ذخیره پشتوانه اسکناس را در عوض همان مبلغ طلا که در خارج داشت بفروشیم خودداری کرد. این اقدام گذشته از این که اثر تثبیت کننده ای بر اسکناس در گردش داشت سود قابل ملاحظه ای عاید دولت میکرد. خزانه داری تقریباً یک پنجم اوراق قرضه داخلی مجاز را فروخته بود. اگر مجلس فوراً رأی می داد و اگر بانک ملی همکاری میکرد ممکن بود مقدار بیشتری فروخته شود ولی در هر حال فروش اوراق قرضه یک سابقهی مفید بجای گذاشت.