پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهمترین چهرههای سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخستوزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشتهای روزنوشت علم را منتشر میکند.
سه شنبه ۴ اردیبهشت ۱۳۵۲: صبح شرفیاب شدم. کارهای جاری را عرض کردم، ضمناً عرض کردم: آباابان، وزیر خارجه اسرائیل، که به طور محرمانه به ایران می آید و جمعه شرفیاب میشود، میخواهد با من ملاقات کند. فرمودند: لازم نیست. مکرّر نوشته ام که: الملک عقیم ....
عرض کردم: آبروی نیکسون بر سر مسأله [واترگیت] در خطر است... فرمودند: همین طور است، جنجال بزرگی به راه افتاده. عرض کردم: مردمان و اشخاص بزرگ وقتی اشتباه میکنند، چون بزرگ هستند، اغلب احساس نمیشود، ولی وقتی هم یکی از خطاها بروز کرد خیلی به سختی جبران می پذیرد و معنی اصلی کلمه سیاست هم همین است، یعنی کسی که در سیاست است واقعاً در سیاست است! فرمودند: همین طور است.
عصری به کنگره ای که دانشگاه تهران از روشنفکران و اساتید و اندیشمندان برای مطالعه در برنامه های انقلابی شاه، برحسب فرمان خود شاهنشاه، درست کرده است، رفتم. یعنی باید میرفتم و حاضر میشدم. قرار است انقلاب ما و پیشرفتهای ما و احیاناً نواقص کارمان در آن جا نقادی شود. نمیدانم به چه صورتی پیش خواهد رفت. این امر را شاه در کنگره بزرگداشت انقلاب فرمودند که در جراید همان وقت به چشم میخورد. اگر خوب پیش رفت و جرأت کردند حرفشان را بزنند، به نظرم مفید واقع شود.....