پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یورو نیوز: حلزون پشمالوی آلمانی به یکی از در معرض انقراضترین نرمتنان بریتانیا تبدیل شده است، اما تلاشهای تازه میتواند بهزودی این روند را تغییر دهد.
رقابت برای نجات این حلزون کمیاب و گریزان بهطور جدی آغاز شده است؛ جایی که فعالان محیط زیست و پژوهشگران داوطلب در قالب یک مأموریت سراسری شهری نیروهای خود را با هم متحد کردهاند.
بیش از ۱۰۰ داوطلب در مجموعهای از بررسیها شرکت کردهاند که با هدایت سازمان «سیتیزن زو» و انجمن جانورشناسی لندن (ZSL) انجام میشود. هدف از این طرح، شناخت بهتر پراکندگی این گونه در معرض خطر در سراسر لندن و کمک به برنامههای حفاظتی است.
با این حال، یافتن این حلزونهای نادر که اندازهشان تنها به اندازه نوک انگشت است و در فهرست یکی از در معرض انقراضترین نرمتنان بریتانیا قرار دارند، کار آسانی نخواهد بود.
حلزون پشمالوی آلمانیِ «دلانگیز»
جو پکورلی، مدیر برنامه حفاظت از گونههای آب شیرین در ZSL میگوید این «حلزون کوچولوی دوستداشتنی» هزاران سال است که در حاشیه رودخانهها و تالابها زندگی میکند.
هرچند این گونه تا سال ۱۹۸۲ در بریتانیا ثبت نشده بود، اما بقایای فسیلی نشان میدهد که دستکم از دوران نوسنگی در این منطقه حضور داشته و شاید حتی قدمتش به عصر یخبندان بازگردد؛ زمانی که بریتانیا هنوز به سرزمین اصلی اروپا متصل بود.
حلزون مودار آلمانی نام خود را از الیاف بسیار ریزی گرفته است که سطح صدف آن را پوشاندهاند؛ الیافی که به حفظ رطوبت کمک میکنند و باعث میشوند این حلزون بتواند به گیاهان حاشیه رودخانه و بقایای آلیای که از آنها تغذیه میکند، بچسبد.
با این حال، عواملی همچون تخریب زیستگاه و آلودگی محیط زیست باعث کاهش چشمگیر جمعیت این گونه شده است. در بریتانیا، گفته میشود که این حلزون اکنون تنها به «چند نقطه محدود» و پراکنده در امتداد رود تیمز محدود شده است؛ مناطقی تکهتکه و جدا از هم که بقای این گونه را بیش از پیش در معرض تهدید قرار میدهد.
پکورلی میافزاید: «این پایشها به ما کمک میکند بفهمیم وضعیت این حلزون چگونه است و چگونه میتوانیم از آن محافظت کنیم؛ اقدامی که نهتنها آینده این گونه را برای سالهای پیش رو تضمین میکند، بلکه به حفظ فضاهای سبز لندن برای مردم و حیاتوحش در نسلهای آینده نیز کمک خواهد کرد.»
تاکنون تیم پژوهشی، که از سوی نهادهایی از جمله بنیاد حیاتوحش لندن، انجمن صدفشناسی بریتانیا و اداره بندر لندن نیز حمایت میشود، این حلزون را در چند نقطه مختلف شناسایی کرده است؛ از جمله در ریچموند آپان تیمز، جزیره ایزلورث ایت و مناطق نزدیک به کیو.
الیوت نیوتن، مدیر پروژه بازطبیعتسازی در «سیتیزن زو»، میگوید زمانی که نخستین حلزون مودار آلمانی را پیدا کرد «از شدت خوشحالی روی ابرها بود» و آنها را موجوداتی «زیبا و با ظاهری کنجکاوانه» توصیف میکند.
او افزود: «این بررسیها نشان میدهد که چگونه با همکاری گسترده در سراسر پایتخت، همراه با شرکای متعدد و توانمندسازی جوامع محلی، میتوانیم درک عمیقتری از تنوع زیستی کمتر دیدهشده لندن به دست آوریم و برای حفاظت از آن گامهای مؤثری برداریم.»