ببینید/«اسمایلودون»، یکی از باشکوه ترین گربه سانان منقرض شده

«اسمایلودون»، یا همان ببر دندان‌خنجری، یکی از معروف‌ترین شکارچیان دوران عصر یخبندان بوده که بین ۱۰ هزار تا ۲.۵ میلیون سال پیش در قاره‌های آمریکای شمالی و جنوبی زندگی می‌کرده است. این حیوان با دندان‌های نیش بلند و خنجری‌شکلش به‌راحتی شناسایی می‌شود؛ دندان‌هایی که طولشان می‌توانست به ۲۰ سانتی‌متر برسد. برخلاف باور عمومی، اسمایلودون شبیه ببرهای امروزی نبوده و جثه‌ای عضلانی و سنگین‌تر داشته، که به آن اجازه می‌داد تا طعمه‌های بزرگ و سنگین، مانند گاوهای وحشی و بیزون‌ها را شکار کند. این شکارچی قدرتمند بیشتر به کمین کردن و حمله ناگهانی متکی بود، و از نیروی فک قوی و دندان‌های خنجری‌اش برای وارد کردن زخم‌های کشنده به طعمه استفاده می‌کرد.

اسمایلودون‌ها در گروه‌های اجتماعی زندگی می‌کردند، مشابه آنچه که امروزه در شیرها دیده می‌شود، و این احتمالاً به آن‌ها کمک می‌کرده تا طعمه‌های بزرگ‌تری را با هم شکار کنند. زیستگاه اصلی این حیوانات، علفزارهای وسیع و مناطق جنگلی بود که منابع غذایی کافی برای جمعیت‌های بزرگ‌شان فراهم می‌کرد. با شروع تغییرات آب و هوایی و کاهش تعداد طعمه‌ها، و همچنین رقابت با انسان‌های اولیه، جمعیت اسمایلودون‌ها به تدریج کاهش یافت و در نهایت به‌طور کامل منقرض شدند. فسیل‌های متعدد و اسکلت‌های کامل از اسمایلودون به‌ویژه در منطقهٔ «گودال‌های تار» لس‌آنجلس کشف شده، که تصویری دقیق از این شکارچیان باشکوه و رفتارهای شکارشان به دانشمندان ارائه داده است.