پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک مرکز مطالعاتی که هزینه آن را دولت ژاپن تأمین می کند روز جمعه اعلام کرد سیاست چین بیش از پیش باعث تنش با کشورهای همسایه شده است و این رفتار پکن ممکن است نزدیک شدن ژاپن و روسیه را تسهیل کند.
به گزارش انتخاب، موسسه ملی مطالعات دفاعی ژاپن اعلام کرد چین با تکیه بر قدرت روز افزون خود به ویژه قدرت نظامی بی آنکه تردیدی به خود راه دهد بیش از پیش دست به اقداماتی می زند که می تواند باعث تنش با کشورهای همسایه شود.
این مرکز تحقیقاتی خاطر نشان کرد: «به رغم دیدار اخیر شی جینپینگ رئیس جمهور جدید چین از روسیه به عنوان نخستین سفر خارجی، روابط پکن و مسکو پیچیده‌تر از آن است که به نظر می رسد».
این مرکز افزود: «وقتی ملاحظه می کنیم که تولید ناخالص داخلی چین چهار برابر بیشتر روسیه است، نمی تواند مسئله رابطه متوازن بین دو کشور مطرح باشد، این عدم توازن، تمایل جدید روسیه را به نزدیک شدن به ژاپن توجیه می کند».
بنا بر اعلام مؤسسه مطالعات دفاعی ژاپن، مسکو از این پس بر تقویت همکاری در زمینه امنیتی به ویژه دریایی با توکیو اصرار دارد.
این مرکز افزود: «آگاهی از این موضوع که فعالیت‌های چین در آب‌های بین المللی به سمت شمال رو به افزایش است، عاملی است که روسیه را به جستجوی همکاری هم با ژاپن و هم با آمریکا سوق می دهد».
اواخر دسامبر، شینزو آبه نخست وزیر جدید راستگرای ژاپن و ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه در مورد از سرگیری مذاکرات برای امضای پیمان صلح توافق کردند. بر این اساس آبه قرار است سال دو هزار و سیزده به روسیه برود.
امضای پیمان صلح بین روسیه و ژاپن از زمان جنگ جهانی دوم به علت اختلاف دو کشور بر سر جزایر کوریل به مانع برخورد کرده است.
نزدیک به هفتاد سال پس از پایان جنگ جهانی دوم، مسکو و توکیو همچنان بر سر مجمع جزایر کوریل جنوبی که در ژاپن سرزمین‌های شمالی نامیده می شود اختلاف دارند. اتحاد جماهیر شوروی سابق پس از جنگ جهانی دوم این مجمع الجزایر را خاک خود ضمیمه کرد.
آغاز نزدیک شدن روسیه و ژاپن در شرایطی صورت می گیرد که روابط بین ژاپن و چین از بیش از شش ماه پیش به علت مناقشه سرزمینی در دریای چین شرقی به پایین‌ترین حد رسیده است.
پکن قاطعانه ادعای مالکیت مجمع الجزایری غیرمسکونی را دارد که آن را دیائویو می نامد و تحت نام سنکاکو توسط ژاپن اداره می شود.
در چنین شرایطی بود که ژاپن اواسط ماه مارس در نشستی در توکیو از کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن) خواست سیاست امنیت منطقه‌ای قوی‌تر را با این کشور توسعه دهند.
بسیاری از کشورهای آسه‌آن (برونئی، کامبوج، اندونزی، لائوس، مالزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور، تایلند و ویتنام) مانند ژاپن، با چین مناقشه سرزمینی دارند و همه از توسعه‌طلبی دریایی این کشور بیم دارند.
به عنوان مثال، پکن و هانوی بر سر مالکیت مجمع الجزایر اسپراتلیز و پاراسلز که گمان می رود سرشار از منابع سوخت باشند و در مسیر راه‌های دریایی بین المللی واقع هستند، اختلاف دارند. فیلیپین، برونئی، مالزی و تایوان نیز ادعای مالکیت بخشی از مجمع الجزایر اسپراتلیز یا همه آن را دارند.
نشانه تنش‌های کنونی: چین اوایل مارس افزایش بیش از ده درصدی بودجه نظامی خود را در سال دو هزار و سیزده اعلام کرد (هشتاد و نه میلیارد یورو). ژاپن نیز اواخر ژانویه از افزایش بودجه نظامی خود به پنجاه و دو میلیارد دلار برای سال مالی دو هزار و سیزده - دو هزار و چهارده خبر داد که نخستین افزایش بودجه نظامی این کشور از یازده سال پیش تاکنون به شمار می رود.
سند رسمی ارائه برنامه دفاعی ژاپن تردید چندانی در مورد انگیزه‌های این تصمیم باقی نمی گذارد. در این سند آمده است: «ما باید توجه زیادی به فعالیت‌های چین داشته باشیم که به تازگی در آب‌ها و حریم هوایی اطراف ژاپن تشدید شده است».
