بالاخره
موشی یعلون، وزیر دفاع اسرائیل در دیدار چاک هیگل، وزیر دفاع ایالات متحده
امریکا اعتراف کرد که این اسرائیل بوده که در تاریخ 30 ژوئن گذشته به جایی
در نزدیکی دمشق حمله کرده با این تصور که در آن جا کاروانی تسلیحاتی برای
انتقال اسلحه به لبنان و حزب الله، بارگیری می شده است.
به گزارش
روزنامه العرب، چاپ لندن این اعتراف از یک سو نشان می دهد که اسرائیل تا چه
اندازه نسبت به سرنوشت سلاح های موجود در سوریه، به ویژه سلاح های پیشرفته
و شیمیایی، حساس است و از سوی دیگر بیانگر نگرانی اسرائیل از حزب الله و
ایران است که در حال حاضر متحدان اصلی سوریه محسوب می شوند و نقشی موثر در
مقابله اسد با مخالفانش دارند.
موشی یعلون، وزیر دفاع اسرائیل در
کنفرانس مطبوعاتی خود با همتای امریکایی اش، چاک هیگل گفت: «یک خط قرمز
روشنی وجود دارد که میان ما با حکومت سوریه فاصله می اندازد، و آن هم اجازه
ندادن به انتقال سلاح های پیشرفته از سوریه به جاهای دیگر از جمله حزب
الله و سازمان های تروریستی است که اگر سوریه از این خط عبور کند ما نیز
واکنش نشان خواهیم داد.»
بعد از این کنفرانس مطبوعاتی هر دو وزیر
سوار بالگرد نظامی شدند و بر فراز بلندی های اشغال شده جولان سوریه به
پرواز در آمدند و از نزدیک وضعیت این منطقه را از نظر گذارندند. ناظران بر
این اعتقادند این حرکت نشان می دهد که ایالات متحده امریکا تا چه اندازه
خود را به امنیت اسرائیل پایبند می داند و از همه سیاست های این رژیم
پشتیبانی می کند.
کارشناسان بر این باورند که اسرائیل همه تلاش خود
را می کند تا تجربه لیبی بعد از قذافی که سلاح های تحت اختیار وی بعد از
سقوطش در سراسر منطقه منتشر شدند و به دست جریان های مختلف افتادند، تکرار
نشود. منابع امنیتی گزارش می دهند که سلاح های لیبیایی حتی در صحرا در جنوب
مغرب توسط دلالان بازار سیاه معامله می شوند در حالی که دولت های غربی هیچ
آگاهی ای از آنها ندارند. همچنین ادعا می شود که این سلاح ها در صحرای
سینا و غزه نیز به دست مجموعه های متخاصم با اسرائیل رسیده است.
کارشاسان
می گویند که اسرائیل از این که سامانه های پیشرفته موشکی SA-17 روسی از
سوریه خارج شده و به لبنان یا حتی به دست جریان های مخالف اسد برسد به شدت
نگران است. به اعتقاد اسرائیلی ها در صورتی که حزب الله لبنان به این سلاح
ها دست یابد دیگر امکان حمله هوایی به آن بسیار سخت خواهد بود و به همین
دلیل آنها به شدت تحرکات حزب الله را زیر نظر گرفته اند و علیه آن جاسوسی
می کنند.
به گفته منابع امریکایی حزب الله نزدیک به 60 هزار موشک و
خمپاره در اختیار دارد که بیشتر آنها از سال 2006 از طریق سوریه به دست آن
رسیده است. در میان این جنگ افزارها، موشک های اسکاد دی بالستیک وجود دارند
که توانایی حمله به اهدافی با مسافت تا 400 کیلومتر را دارند. علاوه بر آن
مجموعه ای از موشک های پیشرفته کوتاه برد نیز در اختیار دارد که عموما از
سوریه و ایران به دستش رسیده است. همچنین گفته می شود در پی بحران سوریه
حزب الله توانسته حجم بسیار گسترده ای از سلاح از سوریه وارد کند که باعث
شده است این حزب به یک قدرت منطقه ای و بین المللی بی رقیب و استثنائی
تبدیل شود.
در این میان گفته می شود که یک رقابت امنیتی شدید در
مرزهای سوریه و لبنان میان ایران و اسرائیل در جریان است که اسرائیلی ها از
این که در این رقابت امنیتی در آخر بازنده شوند، به شدت بیمناکند. موضوعی
که چاک هیگل به روشنی از زبان مقام های اسرائیلی شنید و وعده داد که کشورش
سلاح های پیشرفته استثنائی در اختیار این رژیم قرار دهد تا بدین ترتیب تا
اندازه ای از حجم نگرانی هایش از ایران و سوریه و حزب الله کاسته شود.
با
این حال اسرائیلی ها از ارسال اسلحه به دست مخالفان اسد نیز بیمناک هستند و
می گویند که این مساله می تواند مسیر مقصد سلاح هایی که قرار است به دست
مخالفان اسد برسد را منحرف کرده و در آخر این سلاح ها به دست کسانی برسد که
به دنبال فرصتی هستند تا امنیت ملی اسرائیل را تهدید کنند. برای همین
اسرائیلی ها حتی پیشنهاد داده اند که خود به مخالفان اسد سلاح بفرستند چرا
که می توانند بر ارسال این سلاح ها نظارت داشته باشند و بفهمند که مقاصد
این سلاح ها کجا است. آنها همچنین به نحوی از امریکایی ها خواسته اند که در
تصمیم هایی که درباره سوریه گرفته می شود، دخالت داشته باشند. در عین حال
تلاویو با لغو تحریم های تسلیحاتی علیه سوریه که اروپایی ها به شدت به
دنبال آن هستند و همچنین پافشاری غرب به ارسال سلاح به مخالفان سوری مخالف
است.
به گزارش روزنامه الحیات، چاپ بیروت، شلومو بروم، رئیس سابق
واحد سازماندهی های استراتژیک در ارتش اسرائیل که امروزه یکی از پژوهشگران
مهم مرکز مطالعات امنیت ملی این رژیم محسوب می شود در پاسخ به کسانی که
مخالف دخالت اسرائیل در درگیری های سوریه هستند به صراحت می گوید: «اسرائیل
که قدرت کافی برای تاثیر حوادث جاری در داخل سوریه ندارد و این خطر هم
وجود دارد که دخالت اسرائیل نتایج عکس به دنبال داشته باشد. اما شرایط به
گونه ای است که اسرائیل چاره ای جز دخالت و حمله به سوریه نمی بیند. حمله
به کاروانی که مظنون به انتقال سلاح از سوریه به حزب الله بود، کار ما بود
برای این که اگر این سلاح ها به دست حزب الله می رسید توازن منطقه کاملا به
هم می ریخت. البته تیراندازی هایی که میان دو طرف صورت می گیرد، مقصود ما
هم نیست، برای این که می دانیم که نظام سوریه کنترل بر مناطق جولان را از
دست داده است. در گذشته به نیروهای مستقر سازمان ملل در این منطقه امید
داشتیم اما اکنون برخی از آنها نیز منطقه را ترک کرده اند و این مساله باعث
می شود تا کنترل بر این مکان به مرور کاملا از بین برود. ممکن است اسرائیل
خود را در برابر واقعیتی کاملا متفاوت از سال 1974 تا کنون ببیند و مشاهده
کند که جولان به مکانی برای حملات جریان های جهادی و تندروی فلسطینی تبدیل
شده است.»
وی همچنین نسبت به تصمیم غرب برای ارسال سلاح به مخالفان
اسد ابراز نگرانی می کند و می گوید: «آنها می گویند که می خواهند این سلاح
ها را به دست افراد معتدل برسانند این مساله در ظاهر شاید جالب باشد اما
حقیقت این است که آن قدر جریان های مختلف در سوریه در حال جنگ هستند که هیچ
راهی برای تمیز میان تندروها و جریان های افراطی با افراد معتدل وجود
ندارد. به نظر من بهانه دادن سلاح به جریان های معتدل نمی تواند قابل قبول
باشد برای این که جریان های اسلامی در حال حاضر سلاح مورد نیاز خود را از
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دریافت می کنند بنابراین چه نیازی به سلاح
های جدید از غرب می تواند وجود داشته باشد. از سویی در وضعیت فعلی آن چه
بیش از همه نیاز است همکاری های اطلاعاتی و امنیتی است که بسیار بهتر و مهم
تر از دادن سلاح به مخالفان است و بهتر می توان از آن جواب گرفت.»
این
کارشناس صهیونیست در ادامه هشدار می دهد: «رفع تحریم ارسال سلاح به سوریه
به روسیه، ایران و کشورهای دیگر نیز این امکان را می دهد که بتوانند آسان
تر برای اسد سلاح بفرستند. آن گاه این کشورها ابایی ندارند که به سوریه
سلاح های ضد تانک و ضد هوایی ارسال کنند، این مساله سبب می شود به شکل
جوهری روابط فعلی قدرت ها در منطقه تغییر کند.»
