پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : به گزارش انتخاب ورزشی، غلامرضا بهروان در رابطه با تبانی لیگ یک مطرح کرد: این اتفاقات قبلا هم در لیگ دسته یک وجود داشت،. ما مدام مدارک و اطلاعاتمان درباره این تبانی‌ها را در اختیار مسئولان قرار می‌دادیم، اما کسی توجهی نمی‌کرد، این در حالی است که پدیده شوم "تبانی" این روزها بیشتر نمود کرده است. یکی از دلایلش هم می‌تواند این باشد که شما رسانه‌ها لطف کرده‌اید و روی چنین مسائلی زوم می‌کنید.
وی ادامه داد: برخوردهای قاطع زودتر از این‌ها باید اعمال می‌شد. منشور اخلاقی وجود داشت، اما به نتیجه‌ای نرسید. یک مربی ممنوع‌الکار می‌شد، اما با فشار برخی‌ها او را می‌بخشیدند. اگر آن موقع برخورد قاطعی با همین منشوریها می‌شد، شاهد تبانی‌های جدیدتر نبودیم. اگر کسانی مستنداتی دارند، برای کمک به پرونده‌های مربوطه ارائه دهند. همچنین نهادهای دیگر کمک کنند. دلیلی ندارد که افراد خطا کننده در فوتبال فعالیت کنند. آنها را شش ماه یا یک سال محروم می‌کنیم، ولی دوباره بر می‌گردند. اصلا برای چه باید این افراد به فوتبال بیایند. به اعتقادم فوتبال و پاکی مهم‌تر از شخص است. نباید در چنین مسائلی حداقل تنبیه‌ها را در نظر گرفت. نمی گویم آنها را بکشید، اما از محیط ورزش کنارشان بگذارید. با مسامحه و چشم بستن چیزی درست نمی‌شود. قانون هم اجازه می‌دهد تا برخوردهای اصولی صورت بگیرد.
رییس پیشین مسابقات دسته یک همچنین با بیان این که زحمات بسیاری از تیم‌ها در این بازی‌ها پایمال می‌شود، در تشریح دلایل تبانی گفت: یکی از علل آن می‌تواند پول بی حساب و کتابی باشد که دست تیم‌ها می‌دهند. چطور می‌شود تیمی که این همه از اوضاع وخیم مالی ناله می‌کند، پول‌های کلانی را به دست دلال و واسطه‌ها می‌سپارد تا برای گرفتن امتیاز به صورت نامشروع با سایر تیم‌ها صحبت کند و وعده پول دهد. حتی بعضی از این تیم‌ها وعده می‌دهند که بازیکن، سال دیگر در تیمش باشد. مدیران تیم‌ها باید تیمشان را رصد و برای برخورد ورود پیدا کنند. ما عادت کرده‌ایم تا مشکلی به وجود می‌آید به گردن دیگران می‌اندازیم تا برخورد کنند تا ما آدم بده نشویم. چطور می‌شود در یک مجموعه اتفاقی بیفتد ، اما مدیرش اطلاعی نداشته باشد؟ آیا ممکن است شما زیر باران قدم بزنید ، اما خیس نشوید؟
بهروان همچنین به یکی از دلایل دیگر انجام تبانی در لیگ یک اشاره کرد و افزود: تمام تیم‌ها نتیجه‌گرا شده‌اند و هدفشان وسیله را توجیه می‌کند تا به هر ترتیبی که شده به پیروزی برسند. در این فوتبال نتیجه‌گرا اگر به پیروزی رسیدی بهترین مربی ، مدیر یا بازیکن هستی. ما باید بدانیم و بپذیریم که باخت هم جزوی از فوتبال است. چرا هر کسی به خودش اجازه می‌دهد دوپینگ کند یا پیشنهادهای اغواگر به سایر تیم‌ها ارائه دهد. اصلا به اعتقاد من پیشنهاد تبانی توهین محسوب می‌شود. در حال حاضر بازی منصفانه برای بعضی از افراد محلی از اعراب ندارد. فوتبال منصفانه فقط این نیست که فقط توپ را به اوت بزنیم. حتی بعضی‌ها به بازیکن حریفشان پول می‌دهند تا محکم بازی کنند. این در حالی است که وظیفه هر بازیکنی است تا در هر شرایطی بهترین بازی‌اش را ارائه دهد. بنابراین دادن پول برای محکم بازی کردن نیز نوعی رشوه است. یکی دیگر از پیشنهادات آقایان بازی نکردن است. تمام این پیشنهادها در لیگ یک وجود دارد. به بازیکن می‌گویند به ما پنالتی بده و یا خودت را به مصدومیت بزن و بازی نکن. این‌ها همه خیانت است. ما نباید جلوی خائن‌ها دل‌رحم باشیم.
وی در ادامه باز هم به نقش مدیران باشگاه‌ها اشاره کرد و افزود: مگر می‌شود اتفاقی در تیم بیفتد، اما مدیر در جریانش نباشد؟ پیشنهاد رشوه از بودجه باشگاه هزینه می‌شود اگر این اتفاق رخ می‌دهد، بودجه را چه کسی تامین می‌کند. ما باید همه را پیدا کنیم. تعداد تیم‌ها آنقدر زیاد شده که همه می‌خواهند صعود کنند. 28 تیم در لیگ دسته یک می جنگندند، اما فقط دو تیم می‌توانند به لیگ برتر برسند. آقایان باید قاعده بازی را بپذیرند، این‌ها واقعیت فوتبال است.
بهروان افزود: آنقدر داد زدم که گلویم پاره شد. یکی دیگر از شاهکارهایی که داشتیم تبعید منشوریها به لیگ دسته یک بود. اگر مربی فاسد است، نباید اجازه کار در هیچ قسمت از ورزش را بر عهده او گذاشت. آدم فاسد بخش‌های ورزش دیگر ورزش را هم فاسد می‌کند. بدی، بد است . اما ما می‌خواهیم فاسدها به ما بدی نکنند، ولی به جایی بفرستیم‌شان که بدی آنها دیده نشود. این تفکر واقعا مذموم و ناپسند است. این افکار هر پدیده‌ای را به جای پویا کردن ویران می‌کنند. کسی که نمی‌تواند در دانشگاه تدریس کند، در دبیرستان هم این قابلیت را نخواهد داشت.
بهروان در پایان نیز با اشاره به این که پدیده "تبانی" از سال‌ها پیش در دسته یک فوتبال ایران وجود دارد، به ایسنا گفت: این اتفاقات نه تنها در دوره من، بلکه قبل از من هم وجود داشت، اما الان باید دیگر برخورد قاطعی صورت بگیرد، چون اگر مطمئنا مسامحه شود، شکل و شمایل این کار در سال‌های بعد عوض خواهد شد، ولی نفس کار همچنان باقی است و شدت بیشتری هم خواهد گرفت. من نیز اگر کوچک‌ترین اطلاعی به دستم برسد، برای کمک پرونده آن را منعکس می‌کنم.
