به گزارش خبرنگار ایلنا، مسعود موسوی در ارتباط با از كار افتادن تالار مولوی و بیتوجهیهای مسئولان واحد فرهنگی دانشگاه تهران برای تامین ملزومات مورد نیاز برای اداره این مجموعه، گفت: من نیز یكی از افراد علاقهمند به این موضوع هستم و جریان را با جدیت پیگیری میكنم. تالار مولوی یكی از با سابقهترین سالنهای نمایش كشور است كه تاریخچهی طولانی در ایجاد جریانهای تئاتری كشور دارد، این مجموعه تاثیر زیادی بر پیشرفت تئاتر و تربیت دانشجو در ایران داشته است.
وی ادامه داد: حذف مولوی با تمام اوصافی كه گفتم برای جریان دانشگاهی و تئاتر كشور یك فاجعه محسوب میشود. هنگامی كه سعید اسدی با سابقه درخشان در جریان تئاتر دانشگاهی برای مدیریت این مجموعه تعیین شد برنامههای زیادی برای ادامه كار و پیشرفت فعالیتهای دانشجویان در فكر داشت كه متاسفانه به دلیل عدم حمایت مسئولان دانشگاه تهران هنوز امكان بروز پیدا نكرده است.
این مدرس با تاكید بر این نكته كه ظرفیتهای تالار مولوی بسیار بیش از برگزاری یك جشنواره تئاتر دانشگاهی و چند اجرای تئاتر است، اظهار داشت: آقای اسدی بارها تاكید داشت قصد داریم اجرای خوب دانشجویان را همراه اجرای نمایش توسط اساتید آنها را در كنار یكدیگر داشته باشیم و خود من به همین دلیل بسیار امیدوار بودم بتوانم در سال اجراهایی در این سالن داشته باشم كه متاسفانه به این مسائل دچار شده و امیدوارم با تلاش دانشجویان و اساتید آنها مجموعه دوباره فعال شود.
وی همچنین در پاسخ به این سوال كه وقتی دانشگاه تهران و مركزهنرهای نمایشی هیچ توجهی به این مجموعه نمیكنند چه باید كرد، گفت: بحث تئاتر در كشور متعلق به یك جریان خاص نیست بلكه امروز اركان مختلف و سازمانهای گوناگون با این هنر رابطه برقرار كردهاند. به همین دلیل نه تنها وزارت علوم و دانشگاه تهران در این رابطه مسئول هستند، بلكه مركزهنرهای نمایشی، خانه تئاتر و تمامی افرادی كه به نوعی با تئاتر ارتباط دارند باید نسبت به این ماجرا واكنش نشان دهند.
او تصریح كرد: اگر تمامی این نهادها داعیه فرهنگسازی در جامعه دارند باید امكانی فراهم كنند كه بتوانیم از تمام ظرفیتهای سخت افزاری و نرمافزاری كشور در این رابطه بهره بگیریم.
كارگردان نمایش «به دهکده جهانی خوش آمدی پینوکیو» همچنین درباره برنامههای خود برای اجرای نمایش در سال جدید، اظهارداشت: قصد داشتم نمایش «ما فقط یك دقیقه وقت داریم» كه برگرفته از نمایشنامه تدبیر برتولت برشت است را از 23اردیبهشت تا 13خردادماه در خانه هنرمندان ایران به روی صحنه ببرم كه باتوجه به قرارگرفتن در ایام برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تصمیم گرفتم به زمانی پس از این ایام موكول شود. همچنین نمایش «آدم آدم است2» را كه دركیبی از متن «آدم» و «بچه فیل» نوشته برشت را برای اجرا به مجموعه تئاترشهر پیشنهاد دادم تا نیمه دوم سال92 در كارگاه نمایش روی صحنه برود.
وی با بیان اینكه تمام برنامههای مورد نظر را اعلام میكنم تا ببینید چقدر كار برای اجرا وجود دارد كه در نهایت هم امیدی به فراهم شدن امكان اجرای هیچیك ندارم، ادامه داد: تفاهمنامهای هم برای به صحنه بردن نمایش «تماشاچی محكوم به اعدام» برای ابتدای سال93 با مسئولان داشتم.
موسوی همچنین به ملاقات سال گذشته خود با مدیرعامل تماشاخانه ایرانشهر نیز اشاره كرد و اظهار داشت: در این دیدار مقرر شد سه متن ارائه كنم كه در صورت تصویب یكی از آنها تاریخ اجرا برای سال92 در سالن استاد سمندریان مجموعه ایرانشهر تعیین شود.
وی افزود: اما چهارماه پیش كه برای پیگیری به مجموعه رفتم گفتند متون هنوز مطالعه نشده و سرانجام هفته گذشته هرسه متن رد شد. تنها سوال من این است كه چرا هنگامی متنی تایید نمیشود دلایل آن در گفتگو با نویسنده یا كارگردان مطرح نمیشود كه در صورت امكان تغییراتی لحاظ كنیم. اما به هرحال هفته پیشرو با آقای امیرحسین حریری قراری برای گفتگو داریم تا ببینیم برای اجرا در سالن ایرانشهر كه یك سال است انتظار آن را میكشم چه میشود كرد، شاید نمایشنامه جدیدی پیشنهاد كنم.
این مدرس دانشگاه همچنین به اجرای یك اثر نمایشی از شیراز در مجموعه تئاترشهر تهران اشاره كرد و گفت: سال گذشته كه برای داوری جشنواره استانی به شیراز رفته بودیم كار ایشان به دلیل سطح نازل از نظر كیفیت توسط داوران رد شد اما در كمال تعجب سپس به جشنواره تئاتر فجر آمد و امروز در تئاترشهر تهران به روی صحنه رفته است.
وی تصریح كرد: البته روی صحبت من اینجا به هیچ وجه آقای اكبرنژاد نیست و خطاب به مسئولان میگویم كه اگر چنین رویهای باب شود بیش از پیش به هنرمندان تهرانی اجحاف خواهد شد. تهران ظرفیت زیادی برای اجرای نمایش دارد، از طرفی تقاضا زیاد است و با كمبود سالن اجرا مواجه هستیم كه انتظار میرود مدیران برنامهریزی بهتری در این رابطه داشته باشند.
موسوی در انتها تاكید كرد: هنرمندی كه از شهرستان برای اجرا به تئاترشهر تهران به عنوان مركز اصلی تئاتر كشور میآید ابتدا باید در استان و شهر محل زندگی خود مورد توجه مخاطبان قرار گرفته باشد و سپس امكان اجرا در تهران برای او فراهم شود. از طرفی با این رویكرد صلاحیت داوران جشنواره نیز زیر سوال میرود كه درست نیست.