ازدواج با سن وارونه، الگویی که رواج یافته است

یک مدرس دانشگاه گفت: ازدواج با سن وارونه، یکی از الگوهایی است که در 5 سال اخیر رواج یافته است.

"فروغ نیلچی‌زاده" در گفت‌وگو با ایسنا، ابراز کرد: انسان دارای چند شناسنامه است. شناسنامه تقویمی، شناسنامه عقلی که میزان قدرت تدبیر، عذرخواهی به موقع و عدم وابستگی عاطفی شخص را نشان می‎دهد و شناسنامه شادی و نشاط که با کنار هم گذاشتن این سه شناسنامه یک معادله تشکیل می‌شود. اگر شخصی خواستار ازدواجی باشد که در آن مرد از زن کوچک‌تر است باید دقت کند که طرف مقابل در دو مورد قبلی نسبت به هم سن و سالان خود بالاتر باشد.

وی افزود: زن نیز در یک ازدواج با سن وارونه باید شادی و نشاط داشته باشد که آن به معنی این است که در مقابل سختی‎ها نشکند و اگر فرد گزینه مورد نظر دارای ویژگی‌های امانت‌داری، اخلاق خوب برای مدیریت خشم و غریزه و ایمان بود و سن عقلی او بیشتر از هم سن و سالانش بود، او را به همسری انتخاب کند.

این مدرس دانشگاه، خاطرنشان کرد: معتقدیم انسان‎ها عروسک نیستند که با چند پیام عاشقانه دل‎های آن‌ها را صید و بعد از یک مدت او را رها کرد، پس برای جلوگیری از این سوء استفاده‎ها افراد باید خودشان را بشناسند، به دلیل همین عدم شناخت است که گاهی افراد بعد از یک شکست عاطفی مشکلات بسیاری مانند افسردگی پیدا می‌کنند، زیرا این افراد محتاج به این هستند که کسی آن‌ها را دوست داشته باشد و حقیقت عشق ناب را درک نمی‎‌کنند.

وی اظهار کرد: عشق ناب این است که کسی انسان را به خاطر خودش بخواهد و هنگامی که معشوق در خطر است خودش را به آن برساند و او را نجات دهد و علت عدم درک عشق ناب، زندگی کردن در دنیای مدرن است.

نیلچی‎زاده تصریح کرد: ازدواج بر پایه عشق‎های دروغین همانند بنای خانه روی تار عنکبوت است. تار عنکبوت بسیار محکم است، به طوری که در دنیا از آن لباس ضدگلوله می‎سازند، ولی خانه و خانواده عنکبوت بسیار سست بنیاد است و هیچ وقت دیده نشده که روی تار عنکبوت 2 عنکبوت وجود داشته باشد، زیرا عنکبوت ماده بعد از جفت‎گیری عنکبوت نر را طعمه خود می‎کند و هدف از آن فقط کام‌جویی است که ازدواج‎های سست بنیاد به آن تعبیر شده است.