arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۱۱۳۲۹۶
تاریخ انتشار: ۱۸ : ۲۲ - ۰۵ خرداد ۱۳۹۲

محمدرضا لطفی: دوست دارم با شجریان همکاری کنم/ می‌توانم 100 هزار نفر در استادیوم آزادی جمع کنم

قلندر تار ایران به تازگی مصاحبه‌ای با هفته‌نامه‌ «امید جوان» انجام داده است و برخلاف گذشته عنوان کرده است که «همچنان علاقه‌مند است با محمدرضا شجریان-استاد آواز ...
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : پارسینه: محمدرضا لطفی یکی از تار نوازان مشهور ایرانی که علاقه فراوانی به نواختن موسیقی دستگاهی دارد، در سالیان اخیر بیشتر به دلیل موضع‌گیری‌هایش درباره موسیقی ایرانی و کنایه‌ها و تکه پرانی‌هایش به محمدرضا شجریان در صدر اخبار بوده است. این موسیقی نواز گرگانی بارها به انتقاد از صدا و سیما و شرایط موسیقی در کشور پرداخته است و این روزها در مکتبخانه میزرا عبدالله به تربیت شاگردان مشغول است و هر از چندگاهی کنسرتی را برگزار می‌کند.


قلندر تار ایران به تازگی مصاحبه‌ای با هفته‌نامه‌ «امید جوان» انجام داده است و برخلاف گذشته عنوان کرده است که «همچنان علاقه‌مند است با محمدرضا شجریان-استاد آواز ایران- یک برنامه مشترک داشته باشد و نه تنها اختلافی با او ندارد که اتفاقا سخت دوستدار و شیفته اوست.» در ادامه بخش هایی از آن را از نظر می‌گذرانید:

چرا تار ایرانی در یونسکو ثبت نمی‌شود

وقتی موسیقی را حرام می‌دانند طبعا نمی‌توانند برای ثبت تاریخی تار قانونا کاری انجام دهند و اگر این قضیه نبود شک نکنید این کار را می‌کردند. البته امام خمینی انواعی از موسیقی را مجاز دانستند و اگر آن فتوا مبنا قرار گرفته بود، موسیقی ما جایگاه بهتری داشت.

کاش مسئولان ما موسیقی می‌فهمیدند!

مسئولان اگر اهل نواختن موسیقی نیستند، حداقل موسیقی خوب گوش کنند تا برای حمایت و ارتقای آن بکوشند. در فرانسه دیدم 60 درصد نمایندگان مجلس‌شان پیانو می‌زنند. در آمریکا مردم گیتار می‌زنند. بیل کلینتون رئیس جمهور اسبق آمریکا نوازنده ساکسیفون بود. وودی آلن نویسنده و کارگردان ترومپت می‌زند و کنسرت برگزار می‌کند... کاش مسئولان ما با موسیقی آشتی کنند. 200-300 سال است که البته این اتفاق نیفتاده است.

به فتوای امام درباره موسیقی هم وقعی نمی‌گذارند!

کار به جایی رسیده که در برخی شهرها مانند مشهد رسما گفته شده که هیچ نوع کنسرت موسیقی نباید برگزار شود و متاسفانه تنها محدود به مشهد هم نیست و به برخی از شهرهای دیگر هم سرایت کرده است. در حالی که دیدیم از موسیقی را برداشت چه آثار فاخری تولید شد. مشکل اینجاست که در برخی از شهرها به فتوای بنیانگذار نظام هم کار ندارند و می‌گویند اجازه هیچ نوع موسیقی‌یی را نمی‌دهیم.

موسیقی پاپ مانند فست فود است/ موسیقی رسمی مشکل دارد

مدت‌هاست که موسیقی پاپ در این مملکت مشکل ندارد. در آمار اجراهای موسیقی در تهران که دقت کنید متوجه می‌‌شوید، سهم موسیقی دستگاهی تنها 5 درصد است و سهم موسیقی پاپ 95 درصد است. اینها هم صنف ما هستند. ممکن است محتوایی که عرضه می‌کنند خیلی قوی نباشد اما به هر حال هم صنف ما هستند ولی دوست داریم از نظر کمیت و کیفیت پیشرفت کنند... موسیقی پاپ فروش دارد. اما مثل فست فود تاریخ مصرف دارد. البته اگر هنری باشد جایگاهی تاریخی می‌تواند داشته باشد. اینکه موسیقی پاپ این روزها بالاترین فروش را دارد طبیعی است و خیلی‌ها دنبالش می‌روند چون پول دارد... خیلی وقت است که موسیقی پاپ در کشور ما دیگر مسئله ندارد اما هنوز که هنوز است، موسیقی رسمی مشکل دارد.

می‌توانم صد هزار نفر را در استادیوم آزادی جمع کنم

به خود من شش ماه فرصت بدهند، اجازه بدهند تا مطابق قوانین و مقررات و به خصوص از طریق صدا و سیما، تبلیغات کنم و در سطح شهر مردم را مطلع کنیم که چه خبری در راه است. آنگاه به شما قول می‌دهم می‌توانم ورزشگاه صد هزار نفری آزادی را برای اجرای یک موسیقی رسمی و کلاسیک پر کنم. آن قدر پر شود که پشت در‌ها هم پر شود.

نیاز مردم تنها آب و نان نیست

نیاز مردم فقط نان و آب نیست. سد و فناوری نانو می‌خواهند. اما روح آنها نیز نیازهایی دارد. باید موسیقی خوب گوش کنند تا شاد و با انرژی در کار ساختن باشند. آیا «ایران ای سرای امید» هیچ حسی در شما برنینگیخته است؟ آیا برای من که این همه برای موسیقی زحمت کشیده‌ام و یکی همین « ایران ای سرای امید» با آن خواندن زیباست که به سرود ملی هم بدل شده باید مشکل درست کنند و مثلا به اندیمشک برویم و بگویند فلان مقام محلی خوشش نمی‌آید و اجازه نمی‌دهد؟!
نظرات بینندگان