پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حسین علیزاده در بخش دیگری از سخنانش به مسئولان موسیقی کشور اشاره کرد و گفت: اگر کسی مسئولیتی برعهده می‌گیرد و اگر قرار است در وزارتخانه‌ای به نام ارشاد خدمت کند باید کسی باشد که وقتی صحبت می‌کند نام موسیقی را از زبانش ندزدد. خیلی وقت‌ها می‌بینم این مسئولین در مورد هنر صحبت می‌کنند اما نام موسیقی را نمی‌برند. انگار هنر یعنی ورزش و فوتبال. نسل ما دارای افسردگی است. مطمئنا اگر مسئولی روی کار بیاید باید تاریخ را مرور کند و نه دلجویی بلکه باید از جامعه موسیقی عذرخواهی کند.
این نوازنده پیشکسوت تار و سه‌تار که در مراسم بزرگداشت حسین دهلوی سخن می‌گفت، اظهار کرد: اولین روزی که به هنرستان موسیقی رفتم آقای دهلوی از من امتحان گرفت و من را پذیرفت و شاید آن زمان که در این رشته پذیرفته شدم هنوز با عظمت موسیقی آشنا نبودم.
او ادامه داد: همان روز اول فهمیدم که با چه موضوع جدی‌ای سروکار خواهم داشت، چرا که آن زمان جامعه در مورد موسیقی برخورد خوبی نداشت و در اقوامم هم بودند کسانی که موسیقی دوست داشتند، اما خانواده‌شان این اجازه را به آنها نمی‌دادند.
علیزاده خاطرنشان کرد: وجود دهلوی بزرگ در تغییر این دید بسیار موثر بود.
او افزود: آن زمان سوءتفاهمی وجود داشت که کسانی که در درس موفق نبودند به هنرستان موسیقی می‌آمدند، غافل از اینکه مدیری در هنرستان حضور دارد که موسیقی در خونش است. دهلوی اولین استاد من است و فردی را به اندازه او جدی در آموزش ندیده‌ام.
علیزاده با بیان اینکه نگاه دهلوی به موسیقی باعث نجات این عرصه بود بیان کرد: روز اول که به هنرستان رفتیم تعداد ما 46 نفر بود اما تنها 14 نفر از هنرستان فارغ التحصیل شدند یعنی هنرستان با کسی شوخی نداشت.
او ادامه داد: هنرجویان از نظر اخلاق، استعداد و خیلی چیزهای دیگر بررسی می‌شدند و دهلوی برای ما نوعی پدر محسوب می‌شد چرا که ما بیشتر وقتمان را با هنرستان بودیم و نزد او تربیت می‌شدیم. در واقع نمی‌توانستیم از آنجا دل بکنیم.
علیزاده با بیان خاطره‌ای گفت: آن زمان وقتی استاد دهلوی کسی را در دفترش احضار می‌کرد قرار بود اتفاق خاصی بیفتد و اگر شاگرد خوبی نبودی دهلوی هیچگاه صدایت نمی‌کرد.
علیزاده در این‌باره اضافه کرد: یک روز دهلوی ما را به دفترش فراخواند و من در حالی که قلبم تاپ تاپ می‌کرد وارد دفتر شدم. ایشان به من گفت استاد علی‌اکبر شهنازی گفته‌اند که امسال پیشرفت خوبی داشته‌ای و می‌توانی در ارکستر رودکی ساز بزنی. وقتی از دفتر بیرون آمدم از شدت خوشی به در و دیوار می‌خوردم.
این نوازنده‌ی شهیر تار و سه‌تار در بخش دیگری از سخنانش گفت: در سال‌هایی که دهلوی مدیر هنرستان بود یکی از مسائل مهم آموزش اولیه بود طوری که وقتی وارد هنرستان می‌شدیم می‌دانستیم که قضیه جدی است و ما هم از دهلوی بسیار حساب می‌بردیم. او همه جای هنرستان را زیر نظر داشت.
این هنرمند تصریح کرد: خوشحالم که دوران شاهی دهلوی را در موسیقی دیده‌ام. البته باید از همسر ایشان هم سپاسگزاری کنیم. خانم سوسن اصلانی هم از هنرجویان خوب هنرستان بود. زندگی با استادی مثل دهلوی کار سختی است چون او مسئولیت زیادی داشت و این در حالی است که خانم اصلانی در کنار همسرداری موسیقی را هم ادامه داده‌اند که قابل ستایش است.
سپس حاضران دقایقی برای سوسن اصلانی دست زدند.
حسین علیزاده در بخش دیگری از سخنانش به مسئولان موسیقی کشور اشاره کرد و گفت: اگر کسی مسئولیتی برعهده می‌گیرد و اگر قرار است در وزارتخانه‌ای به نام ارشاد خدمت کند باید کسی باشد که وقتی صحبت می‌کند نام موسیقی را از زبانش ندزدد.
او افزود: خیلی وقت‌ها می‌بینم این مسئولین در مورد هنر صحبت می‌کنند اما نام موسیقی را نمی‌برند. انگار هنر یعنی ورزش و فوتبال. نسل ما دارای افسردگی است. مطمئنا اگر مسئولی روی کار بیاید باید تاریخ را مرور کند و نه دلجویی بلکه باید از جامعه موسیقی عذرخواهی کند.
حسین علیزاده در پایان سخنانش گفت: به امید اینکه استاد دهلوی همچنان بالاسر ما باشند و همین که صبح از خواب بیداری می‌شویم و می‌بینیم که سایه او بر سر ماست خوشحالیم.
