پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک مدرس دانشگاه گفت: میانگین گفتوگوی کلامی بین زوجهای ایرانی کمتر از 17 دقیقه در روز است.
به گزارش ایسناحجتالاسلام و المسلمین "سیدعلیرضا تراشیون"، روز جمعه در کلاسهای آموزشی چهارمین دوره طرح ضیافت اندیشه، افزود: ایران باید به دنبال یک تراز زندگی در حد یک حکومت جهانی باشد که این سبک زندگی عالی شاخصههای زیادی دارد که اولین و مهمترین شاخصه آن وجود خانواده پایدار در جامعه است که بر اساس بررسیهای انجام گرفته، سال گذشته آمار طلاق در کشور 20 درصد بود، اگر چه این آمار در سالهای گذشته افزایش یافته است، اما طلاق عاطفی بین زوجها نگرانکنندهتر از این آمار است.
وی افزود: طلاق عاطفی به نوعی از زندگی گفته میشود که در آن آرامش، دوستی و محبت نباشد و این میزان در کشور حدود 50 درصد است و باید تلاش نمود که میزان طلاق در کشور به 5 درصد و طلاق عاطفی به 10 درصد برسد، افزایش میزان طلاق در کشور دلایلی دارد که عمدهترین مشکل عدم شناخت فرد از جنس مقابل است که این شناخت در قالب یک مصارف ایجاد میشود. مهارت آموزش شناخت از جنس مقابل همانند مهارت رانندگی است که بدون دانش، تجربه و تمرین به دست نمیآید.
این مدرس دانشگاه، خاطرنشان کرد: مطالعات روانشناسی نشان داده است که روزهای جمعه دعوای زن و شوهرها بیشتر میشود و دلیل آن عدم شناخت زوجها نسبت به همدیگر است که نمیتوانند گفتوگوی کوتاهی باهم داشته باشند که بر اساس آمار موجود میانگین گفتوگوی کلامی زوجهای ایرانی در روز کمتر از 17 دقیقه است و در جامعهای در آن گفتمان اتفاق نیافتد نمیتوان جامعه را به سمت تعالی برد و آموزش گفتوگو یکی از آموزشهای مهم در طول زندگی انسان است، زیرا 70 درصد ارتباطات انسانی با کلام صورت میگیرد.
وی اظهار کرد: یکی از دلایل عدم توانایی در ایجاد ارتباط کلامی ژنتیک است که از آن عدم داشتن هوش کلامی یاد میشود و یکی از شاخصههای انتخاب همسر در علوم دینی کفویت هوشی است، بنابراین در جلسه خواستگاری از نوع برخورد شخص با مسایل مقابلاش حتی انتخاب محل نشستن و نوع پوست کندن میوه میتوان به میزان هوش شخص پی برد.
حجتالاسلام و المسلمین تراشیون، تصریح کرد: مهارت خوب حرف زدن پارامترهایی دارد که خوب صحبت کردن، الفاظ خوب و لحن خوب اجزایی از آن هستند. همچنین توجه در شیوه انتقاد کردن یک نکته بسیار مهم است، زیرا انسانها جایزالخطا هستند و انتقاد کردن از آنها شیوههای خاصی دارد، لذا باید نقد را در لفافهای از خوبیها پیچید و از امر و نهی دوری کرد، چرا که امر و نهی سوهان روح انسان است، بنابراین در ارتباط کلامی نباید دنبال دعوا بود، بلکه باید به دنبال حل مسئله بود.