پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : شور و شوقی که موسیقی کردی در میان شرکت‌کنندگان کنسرت «شهرام ناظری» ایجاد کرد، شوالیه آواز ایران را در آخرین شب اجرای کنسرت‌هایش به واکنش واداشت و گفت که با اتفاق‌هایی که در جامعه رخ داده، شادی و امید به دل‌های مردم بازگشته است.
کنسرت‌های شهرام ناظری از 14 تیر به‌مدت چهار شب در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی برگزار شد. ناظری در این شب‌ها با اجرای آثاری از دهه 60 خاطرات سه‌دهه گذشته را با طرفدارانش مرور کرد. صابر نظرگاهی با تار، سه‌تار، دیوان، شهرام محمدی با دیوان، سه‌تار، دف، بابک غسالی با عود، نگار خارکن با کمانچه‌آلتو، شهریار نظری با دف، راشد باباشهابی با کمانچه و فرهاد صفری با تنبک و ساز ابداعی «باژنگ»، ناظری را در این اجرا همراهی کردند.
او درحالی‌که سالن با شمع، تصاویری از قونیه و نصب اشعار فارسی طراحی شده بود، اجرای خود را با قطعه حلاج، شعری از محمدرضا شفیعی‌کدکنی در دستگاه راست‌پنجگاه و نواختن سه‌تار آغاز کرد و با تحسین بسیار زیاد مردم مواجه شد.
پس از آن قطعه‌های «پرواز» در مایه دشتی، تصنیف سرمست، ساز و آواز و تصنیف‌های لولیان، «اندک‌اندک جمع مستان»، «راست بگو نهان مکن»، «دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد» اجرا شد.
با اتمام این بخش، شهرام ناظری خطاب به شرکت‌کنندگان، مخصوصا کردها، این نوید را داد که نوبت اجرای موسیقی‌های محلی این قوم رسیده است و استقبال مردم کرد نسبت به اجرای قطعات در شب‌های گذشته را اینگونه توصیف کرد: «در سه‌شب گذشته، هنگام اجرای قطعات کردی، شادی مردم به‌قدری بود که وحشت کردم مبادا سقف پایین بیاید.»
او البته این اشتیاق را ناشی از تحولات جامعه برشمرد: «با اتفاق‌هایی که در جامعه رخ داده، شادی و امید به دل‌های مردم بازگشته و همین شوق امید باعث شده تا حس و شادی تماشاگران به ما هم منتقل شود.»
در ادامه زمانی که قطعاتی از مقام‌های شکاک از کرمانشاه و سنندج اجرا شد، حرف‌های ناظری مصداق عینی پیدا کرد و هیجان حاضر در سالن به حدی رسید که این خواننده و موسیقیدان مجبور شد از حاضران بخواهد برای اینکه صدای موسیقی را بشنود، با آرامش بیشتری تشویق‌های خود را ادامه دهند؛ هرچند این کار نیز نتوانست جلوی هیجان حاضران سالن را بگیرد و به همین دلیل ناظری در پایان اجرایش گفت: «شما باید می‌آمدید روی صحنه و ما می‌آمدیم جای شما! این‌همه شور شما را که البته خیلی هم زیباست نمی‌توانم کنترل کنم.»
