پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : ايسنا، با شهردار اسبق تهران گفتوگويي ترتيب داده است. در اين مصاحبه كه در دفتر مجله تعطيل شده آسمان برگزار شده، غلامحسين كرباسچي درباره وضعيت گذشته و امروز تهران اظهارنظر كرده. كرباسچي در پاسخ به سوالي درباره حضور مجدد قاليباف در شهرداري تهران ميگويد: «من موافق نيستم. بااينكه كسي درشهري براي سمتي راي نياورده باشد و بخواهد دوباره درپست خود بماند، مخالفم وبه نظرم خودشان نيزچنين علاقهيي ندارند و قبلا هم گفتهاند كه پس ازاين دوره، درشهرداري باقي نميماند البته اگرضرورتي ايجاب كند و شورا تشخيص بدهد، ميتواند يكي ازگزينهها باشد.»
او همچنين درباره هزينههاي فاقد سند در پايان دوره حضور قاليباف در شهرداري خبر داده و اين هزينهها را با 320 ميليارد تومان هزينه فاقد سند در پايان دوره احمدينژاد مقايسه ميكند و ميگويد: «مواردي نظير 300 ميليارد تومان هزينههاي فاقد سند هم بوده كه درشوراي شهرتعيين تكليف نشده است. هرچند كه گفته ميشود دردوره آقاي قاليباف هم همين هزينههاي فاقد سند چندين برابر وجود دارد، اما اين شورا هم تمام ميشود و كسي درباره آنها صحبتي نميكند.»كرباسچي در اين گفتوگو از فروش تراكم به صورت سالانه 500 هزار متر مربع در زمان تصدي خودش صحبت ميكند و ميگويد قرار بوده اين ميزان، سالانه 4 و نيم ميليون متر مربع باشد ولي محقق نشده است.
به گفته كرباسچي، تعداد كل پروانهها و مجوزهايي كه دركل دوران 8 يا 9 سال فعاليت وي صادر شد، شايد به اندازه يك سال فعاليت يك منطقه شهرداري در حال حاضر نيست. شهردار اسبق تهران باقي ماندن مجوزهاي فروش تراكم از زمان رفتن وي از شهرداري تاكنون را تكذيب ميكند و توضيح ميدهد: «دركل دورهيي كه تا سال 78 تراكم در تهران فروخته شد، به اندازه يك منطقه تهران دريك سال اخير نبوده است. درآن زمان فروش تراكم به شكل معقول بود و بعد هم دستورالعملي صادرشد كه اين تراكم تا چهار يا پنج طبقه بيشتر نباشد كه اين موضوع بعدها درطرح جامع نيز ديده شد. الان هم اگر نقطهيابي درستي درباره تراكم صورت گيرد، كاراشتباهي نيست. اما مازاد تراكم بايد به صورت خدمات به كل تهران اختصاص يابد و نيازهاي آنها دركل شهر تامين شود.»كرباسچي همچنان معتقد است شهردار تهران، يك سمت سياسي است.
به گفته او شوراي شهر بايد كاركارشناسي درانتخاب شهردارداشته باشد، نه كارسياسي. كرباسچي توضيح ميدهد: «درست است كه چهره شهردار، چهره سياسي است ولي در همين تهران هم منهاي بحث سياسي بايد فردي انتخاب شود كه چهره سياسياش غلبه نداشته باشد ودرعوض فردي توانمند در حوزه اجرايي وباسابقه كار درشهرداري ميتواند موثرتر باشد. ضمن اينكه بايد برنامه و دانش مناسب را براي اين كار ارائه كند. روحيه كار شهرداري، عمراني و فرهنگي است. در عين حال اگر شهردار تهران ويژگيهاي فوق را نداشته باشد، ساير ارگانها وسازمانها نيز نميتوانند با او همكاري كنند و شهردار نيز نميتواند در آنها اعمال نفوذ كرده و حرفي براي گفتن داشته باشد. به همين دليل شورا بايد كسي را انتخاب كند كه جاي هيچ تشكيكي در آنها وجود نداشته باشد و از هرحرف و حاشيهيي دوري كند.»
او همچنين از سياستهاي عمراني شهرداري در دوران قاليباف انتقاد ميكند و ميگويد: «معتقدم دوطبقهسازي صدر مشكل ترافيكي را حل نميكند. در تونل توحيد نيز 100 درصد ميتوانستيم به جاي تونل با همين طول، عرض و مساحت، يك پل ايجاد كنيم و مردم را دراين فضا بالا و پايين نكنيم كه دچار مشكل شوند و حتي پس از افتتاح نيز انواع محدوديت را براي آن بگذاريم.»