منتشر نكردن اخبار كودك‌آزاري بر خلاف امنيت ملي است

در اخبار آمده است پدر و مادري جوان بر اثر استفاده از روانگردان شيشه دختر شش ساله خود را به شكل مرغي ديده‌اند و قصد داشتند آن را كباب كنند. اين يك بحث است و اينكه ماموران دولت به هيچ‌وجه امكاناتي را فراهم نمي‌كنند كه چنين خبري رسانه‌يي شود نيز بحثي جداگانه است و به اندازه بحث قبلي مهم‌تر است.

1- پدر و مادر جوان با توهم شديدي كه ناشي از كشيدن شيشه به دست آورده‌اند با ذغال داغ قصد پختن بچه شش ساله را داشته‌اند و نتيجه‌اش تا الان كور شدن يك چشم اين كودك است و جراحات بسيار شديد بدن. اين اتفاق در حالي اتفاق افتاده كه بهزيستي، نيروي انتظامي و ساير ارگان‌هاي مرتبط هر كدام نيرويي در بيمارستان مستقر كرده‌اند كه اين حادثه رسانه‌يي نشود و در حقيقت پاي هيچ خبرنگاري به آنجا نرسد. اول اينكه همين موضوع (ترجيح دادن اينكه اين خبر رسانه‌يي نشود) مي‌تواند نتيجه‌يي باشد از كم‌كاري ارگان‌هاي مرتبط با حقوق كودكان.

2- اينكه آيا درست است كه اين خبر رسانه‌يي شود يا خير؟ بايد بگويم البته كه رسانه‌يي شدن اين‌گونه اخبار مي‌تواند از جهات بسيار زيادي به آن كودك كمك كند و همه مردم آگاه شوند چنين اتفاقي در خانواده‌يي براي يك كودك رخ داده است. هر كس به طريقي مي‌تواند به اين كودك ياري برساند و حتي كسي كه در ترك اعتياد دستي داشته باشد شايد اقدام به ترك دادن اين پدر و مادر كند و البته آن كودك را از خطرهاي بعدي مصون سازد.

3- مي‌گويند رسانه‌يي شدن چنين خبري درست نيست. به اعتقاد من انتشار چنين خبري صرفا از يك لحاظ نمي‌تواند درست باشد و آن هم اين است كه چنانچه تصوير اين كودك در رسانه‌ها منتشر شود امكان اين وجود دارد كه فردا در مدرسه، بيرون و كلا جامعه براي آن دختر دردسر درست شود. خب اين صحبت شايد تا حدودي منطقي باشد كه در آن صورت نيز مي‌توان گفت انتشار چنين اخباري با تصوير كودك اتفاق خوبي نيست ولي كار شدن خبر به تنهايي به هيچ عنوان نبايد به عنوان كاري نادرست تلقي شود و البته كه وظيفه ما انتشار آن است.

4- انتشار اخباري از اين دست ربطي به دولت و مامور دولت ندارد و اخباري اجتماعي است و درون اجتماع اتفاق افتاده، نه خواب و خيال است و نه داستاني است زاييده تخيل نويسنده كه بگوييم شايد خواندن اين مطلب روحيه‌يي را خدشه‌دار كند و اطلاع‌رساني آن درست نباشد، دقيقا برعكس است اين اتفاقي است كه در جامعه ما اتفاق افتاده و كاملا واقعي است و وظيفه خبرنگار رساندن اين خبر به گوش عموم مردم است.

سخن آخر اينكه در زمان جنگ بحثي وجود دارد كه نبايد اين‌طور اخبار رسانه‌يي شود، اين صحبت در زمان جنگ درست است ولي اين حرف در زمان صلح به هيچ عنوان سنديت ندارد و اگر ما مي‌خواهيم به عنوان يك فرد رسانه‌يي به امنيت جامعه كمك كنيم بايد بدون گذراندن زمان چنين اخباري را پوشش بدهيم و البته پوشش ندادن اين حوادث بر خلاف امنيت ملي است.

جامعه شناس و استاد دانشگاه علامه طباطبايي