پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : روستای نیاز محل تولد اینجانب در
استان کردستان است. در انتخابات یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری 170نفر از
اهالی این روستا اعم از زن و مرد به پای صندوق‌های رای رفتند و 170رای
ماحصل مشارکت اهالی این روستا در این انتخابات بود. نتیجه بسیار جالبی به
دست آمد: 170 رای اهالی این روستا به دکتر حسن روحانی بود. البته روستاهای
دیگری نیز در استان کردستان همانند «قادر مرز» و«هجیج» وضعیت مشابه داشتند.
می‌توان تحلیل‌ها و برداشت‌های متفاوتی از این شیوه رای‌دادن و استقبال از
دکتر روحانی در این روستاها را ارایه داد. اگرچه تاکنون آقای روحانی به
این روستا یا روستاهایی که در کردستان چنین به ایشان رای دادند سفری نداشته
و مستقیما هیچ‌کدام از اهالی این روستا ایشان را از نزدیک ندیده‌اند. اما
این نحوه استقبال در رای‌دادن به دکتر روحانی را می‌توان در امید اهالی این
روستا به بهبود شرایط زیست سالم و برابر با سایر شهروندان ایرانی اعم از
پایتخت‌نشینان و شهرنشینان عنوان کرد و از سوی دیگر، امید به تدبیر در
تغییر سیاست‌های اتخاذشده نسبت روستاییان و کشاورزی کشور دانست. واقعیت
مساله این است در هشت سال گذشته بخش کشاورزی و روستایی کشور جزو
پرتلاطم‌ترین بخش‌های کشور بود که از سیاست‌ها و برنامه‌های متفاوت و
متناقض رنج می‌برد. به نحوی که خود را فراموش‌شدگان نامیدند.
افزایش قیمت‌ها و گرانی‌های موجود، لطمه بزرگی بر پیکر آنان وارد کرد.
تمرکز دولت بر توسعه شهر بود تا روستا. بافت اجتماعی و فرهنگی روستا دچار
دگرگونی‌های فراوانی شده است.
در حال حاضر قسمت اعظم روستاها از پدیده‌های
نوین، همانند ماهواره و اینترنت برخوردارند این مساله تضادها و معضلات خاص
خود را برای روستاییان ایجاد کرده است، ناهنجاری‌های اجتماعی به شدت
روستاهای کشور را تهدید می‌کند، هنوز ما با نگاه سنتی به روستا می‌نگریم.
روستاییان مناطق سردسیر کشور که قسمت اعظم کشور را تشکیل می‌دهند عملا در
شش ماه سال در تعطیلی به سر می‌برند، جوانان آنان راهی شهر شده و امید به
بازگشت آنان کمتر از یک درصد نیست. نحوه اتخاذ سیاست‌های غیرکارشناسی ما در
مقابل روستا و تمرکز ارایه خدمات به پایتخت و شهرهای کشور، باعث همان
داستان تکراری مهاجرت به شهرها و نابودی روستا شده است. نحوه رای‌دادن
اهالی روستای نیاز، نشان از انتظار آنان از دکتر روحانی برای ایجاد تغییر
است.
تغییر در نوع نگاه به روستا و شهر، توجه به مناطق محروم و
کمترتوسعه‌یافته و لزوم اهمیت و توجه به مناطق قومی کشور و انتخاب
سیاست‌های درست و علمی در حفظ حداقل موجود روستا و بافت فرهنگی- اجتماعی و
اقتصادی آن. ما هنوز نتوانسته‌ایم اقتصاد روستا را به‌روز کنیم. واقعیت
مساله این است: مردم کردستان و روستاهایی که چنین به روحانی رای دادند
انتظار امید و تدبیر در امور دارند؛ خواهان تکریم و کرامت هستند؛ خواهان
برابری و مهربانی صادقانه هستند.
