اغراض سیاسی در انتخاب شهردار

 
واقعيت اين است که پرداختن به موضوع انتخاب شهردار تهران، به شکلی که طی چند ماه اخیر شاهد آن بوده ایم و البته سابقه طولانی نیز در دوره های گذشته داشته است، بيشتر خاستگاه سياسي دارد.

تجربه نيز ثابت کرده در موضوعاتي که به رنگ و بوي رقابت هاي سياسي آغشته مي شوند، اولين قرباني نیز همواره تخصص گرايي، شايسته سالاري و نگاه کارشناسي است.

با این وجود متأسفانه برخی گروه ها و شخصیت ها با اغراض سیاسی و بدون نظر گرفتن اولویت صلاحیت افراد برای تصدی سمت بسیار مهم و حساسی مانند شهردار تهران، تنها به دنبال تحمیل گزینه مورد نظر خود به شورای شهر هستند.

این در حالی است که قاعدتا نمايندگان جديد شوراي شهر باید اين فرصت را داشته باشند تا به دور از دغدغه هاي سياسي و رقابت هاي جاري در آن، ابتدا در مورد معيارهاي کلي شهردار تهران به جمع بندي برسند و سپس از افرادي که داراي اين ملاک ها هستند دعوت کنند تا برنامه هاي خود را ارايه دهند تا از ميان آنان فرد شايسته براي مسووليت خطير شهرداري تهران انتخاب شود.

بايد به اين نکته توجه داشت که اساسا شهرداري يک نهاد اجتماعي با کارکرد هاي مشخص است که طبيعتا فردي براي احراز اين مسئوليت مناسب است که از تخصص سابقه لازم در اين حوزه برخوردار باشد ولي متاسفانه طي سال هاي اخير به علت پاره اي مسايل نگاه به جايگاه شهرداري تغيير کرده و عده اي آن را سکوي پرتاب به مدارج بالاتر فرض کرده اند همين نگاه هم باعث شده تا حساسيت ها در مورد شهردار تهران، بيش از اندازه افزايش يابد و امکان انتخاب فرد کارآمد کمتر شود بنابراين نخستين و مهم ترين گام شوراي شهر چهارم، تصحيح نگاه و رويکرد به شهردار و شهرداري تهران خواهد بود تا بتوانيم با تفکيک اين نهاد مهم از حوزه سياست، فرصت خدمت رساني بيشتر به مردم پايتخت را فراهم کنيم.
 
به دیگر سخن پرهیز از سیاسی کاری در انتخاب شهردار کلانشهری مانند تهران به هیچ وجه به معنای انتخاب گزینه ای ناآشنا به مسائل و مناسبات سیاسی و اجتماعی نیست و گزینه ای مطلوب خواهد بود که ضمن آگاهی از حساسیت های سیاسی و حتی دیپلماتیک شهر تهران، نظرات و دیدگاه های کارشناسی را بر تعلقات و جهتگیری های سیاسی ترجیح دهد یعنی سیاسی بیندیشد اما ناظر بر منافع شهروندان تهرانی عمل کند.