پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
روزنامه سیاست روز در یادداشتی نوشت:
سال گذشته غلامحسین الهام در پاسخ به سوال یکی از سایت های خبری
درباره حضور چهرههای مورد انتقاد جبهه پایداری در حکم جدید رهبر انقلاب
برای اعضای مجمع تشخیص گفته بود: به نظرم مقام معظم رهبری میخواهند از
همه چهرههای سیاسی موجود جامعه، بهخصوص افرادی که احتمال میرود به مجلس
نتوانند ورود کنند، استفاده کنند. بیکاری برای سیستم، مزاحمت ایجاد
میکند. در مجمع تشخیص مصلحت، انتصاب خود افرادش هم یک جور مصلحت است. هم
مصلحت است و هم باید از اطلاعات آنها در یک جائی در نظام استفاده شود که
میشود.
الهام در ادامه افزوده بود: تثبیت آقای هاشمی را هم رهبری بر
تغییر وی ارجح میبینند، ولی معلوم است که مجمع کارآیی خود را از دست داده
است. شاید این طور تلقی شود که این عدم کارآیی به دلیل نسبت مجمع با دولت
و رفتارهای تند و کینهورزانه آن با دولت است و دولت که عوض شود، این
کارآییها برمیگردد و رفتارها تغییر میکنند.
این اظهارات در آن زمان
سر و صدای زیادی به پا کرد و منتقدانی جدی را در مقابل الهام قرار داد.
اما او با نگارش یک جوابیه سعی در توجیه اظهاراتش داشت. اظهاراتی که به
نظر میرسید، او خودش را جلوتر و بالاتر از رهبری میدید.
علیاکبر
جوانفکر، مشاور رسانه ای رئیس جمهور سابق هم طی اظهاراتی درخصوص مجمع
تشخیص مصلحت نظام گفته بود: مجمع بیش از آن چیزی که در قانون اساسی برایش
در نظر گرفته شده خود را صاحب اختیار فرض کرده در حالی که وظیفه مجمع فقط
تشخیص مصلحت است یعنی باید مشخص کند مصلحت اندیشیده شده از سوی مجلس شورای
اسلامی درست است یا خیر ؟ اما اکنون به گونه ای عمل می شود که مجمع در
متن قانون نیز دخل و تصرف می کند.
مشاور رسانهای احمدینژاد در پاسخ
به این پرسش که مثلا در چه مواردی به صورت مشخص باید این تغییرات اتفاق
بیفتد؟، اظهار داشت: به عنوان مثال در خصوص مجمع تشخیص مصلحت نظام، معتقدم
عملکرد امروز مجمع هیچ نسبتی با قانون اساسی ندارد. قانون اساسی صراحت
دارد که کار مجمع، فقط تشخیص مصلحت است اما آنچه اکنون شاهد آن هستیم چیزی
بسیار فراتر از تشخیص مصلحت است. کاری که مجمع در حال حاضر انجام میدهد،
مغایر قانون اساسی است. شاید لازم باشد در بازنگری قانون اساسی این مسایل
شفافتر شوند. این اظهارات هم بدون حاشیه نبود.
اما با حضور
محمود احمدینژاد در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام باز هم باید به سراغ
دوستان رئیس جمهور سابق رفت تا مشخص شود، جایگاه کنونی این مجمع کجاست؟
آیا
حضور احمدینژاد که در حال حاضر هیچگونه مسئولیت اجرایی ندارد باعث
تغییر نگاه دوستان او میشود یا آنها کماکان بر مواضع خود پافشاری میکنند
و حضور افرادی چون رفیق گرمابه و گلستانشان را برای دوری از بیکاری و
جلوگیری از مزاحمت احتمالی میپندارند.
آیا به زعم جناب الهام انتصاب
احمدینژاد در مجمع تشخیص مصلحت هم یک جور مصلحت است. و آیا جناب جوانفکر
هم همچنان معتقد است کار مجمع، یک اقدام غیرقانونی است. یعنی اظهار نظر و
تصمیمگیری احمدینژاد در مجمع را هم یک بیقانونی میدانند؟
کاش همه
دوستان اهل سیاست یاد بگیرند که افراط و تفریط در کلام و عمل را کنار
بگذارند و طوری رفتار کنند که در آینده مجبور به سکوت نشوند. این فقط مختص
الهام و جوانفکر نیست. این اشتباهی است که تعداد قابل توجهی از سیاسیون
ما مرتکب میشوند. اشتباهی که تبعات خوبی نخواهد داشت.