تیم ملی فوتبال افغانستان با برتری مقابل تیم هند، برای نخستین بار قهرمان بازی‌های جنوب آسیا شد و علاوه بر جام مخصوص، جایزه ۲۵ هزار دلاری را نیز نصیب خود کرد.

افغانستان از قدیمی‌ترین تیم‌های فوتبال آسیاست؛ پرسابقه‌تر از تمام تیم‌های حوزه خلیج فارس، بخشی از کشورهای شرق آسیا و کل کشورهای عربی در این قاره.

از پیشینه فوتبال این کشور، همین بس که شهریور ۱۳۲۰ و بازی بدون گل تیم ملی ایران با افغانستان در ورزشگاه غازی کابل به عنوان اولین بازی رسمی تاریخ فوتبال ایران ثبت شده است.

همزمان با بازی ایران و افغانستان در کابل، نیروهای متفقین وارد ایران شدند و شاگردان حسین صدقیانی برای بازگشتی طولانی مدت به ایران، با کامیون و پای پیاده، خطرات و سختی‌های فراوانی را از سر گذراندند.

دلیل رکود فوتبال افغانستان واضح است؛ دهه‌ها جنگ داخلی و خارجی، فرصتی برای ارتقای کیفیت فوتبال این کشور باقی نگذاشت. استادیوم غازی کابل هم که میزبان آن دیدار تاریخی بین ایران و افغانستان بود، در دوران حکومت طالبان تبدیل شد به مسلخ و فضایی برای اعدام گسترده مخالفان.

به همین خاطر در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان، آن دو تیم هم‌تراز در آغاز دهه چهل میلادی، فاصله‌ای چشمگیر یافته بودند و این بار ایران با نتیجه ۱۰-۰ پیروز شد.

قهرمانی امسال افغانستان در بازی‌های جنوب آسیا، تولدی دوباره برای فوتبال این کشور است. مصدق پارسا، از ورزشی‌نویسان مطرح این کشور، در این باره به رادیو فردا می‌گوید: همین دیروز بود که سازمان ملل «گزارش جهانی شادی» ملت‌ها را منتشر کرد و گفتند افغان‌ها شاد نیستند. درست است، اما باید بگویم در این لحظه که تیم ما قهرمان شده، ما شاد‌ترین ملت جهانیم.»

پارسا همچنین با اشاره به چشم‌انداز پیش روی فوتبال کشورش و فقدان امکانات کافی، معتقد است: «آنچه می‌بینید، فقط قسمتی از ظرفیت ورزش ماست. ملی‌پوشان ما در یک ماه بیست دلار حقوق می‌گیرند و هنوز هم یک ورزشگاه معیاری نداریم. در صورتی که این روند خوب حفظ شده و نقاط ضعف به‌ صورت دقیق بررسی و رفع شوند و دولت نیز امکانات و بودجه‌ بیشتری به فوتبال اختصاص دهد، پتانسیل آن را داریم که از جنوب آسیا فرا‌تر برویم.»

بازی‌های جنوب آسیا، امسال به میزبانی نپال برگزار شد. حدود ۴۰۰ نفر از جمله تعدادی از مقام‌های دولتی افغان برای تماشای فینال و تشویق تیم کشورشان، راهی کاتماندو، پایتخت نپال، شده بودند.

گل اول افغانستان را مصطفی آزاد زوی به ثمر رساند و نیمه اول با همین نتیجه به پایان رسید. در نیمه دوم، تیم پرسابقه هند با تغییر تاکتیک، توپ و میدان را در اختیار گرفت و حملاتی را روی دروازه افغانستان تدارک دید اما در فروپاشی دروازه منصور فقیریار ناکام ماند. سنجر احمدی در دقیقه ۶۱ بازی بار دیگر دروازه هند را گشود و پیروزی افغانستان را قطعی کرد.

افغانستان با سرمربیگری محمد یوسف کارگر در بازی نخست ۳-۰ بوتان را شکست داد و سپس ۳-۱ از سد سریلانکا گذشت تا با تساوی بدون گل مقابل مالدیو راهی نیمه نهایی شود. کار بزرگ افغان‌ها برتری ۱-۰ مقابل میزبان مسابقات بود که با گل سنجر احمدی رقم خورد. او در یک تیم استانی در آلمان بازی می‌کند.

سال ۲۰۱۱ نیز افغانستان و هند به مرحله نهایی این بازی‌ها رسیدند که با برتری ۴-۰ هند تمام شد اما این بار، شرایط به کلی متفاوت بود. در حال حاضر افغانستان در رده ۱۳۹ جهان و رتبه بیست و یکم آسیاست.

افغانستان پیش از این در مرحله مقدماتی «چلنج کاپ» آسیا هم موفق ظاهر شده بود. این تیم در مرحله گروهی بازی‌ها ابتدا سریلانکا را ۱-۰ شکست داد. بلال آرزو از لژیونرهای فوتبال افغانستان، زننده تک گل تیمش بود. مغولستان هم با گل بلال آرزو مغلوب افغانستان شد تا این تیم با دو پیروزی و بدون گل خورده به مصاف لائوس برود و با گلزنی سنجر احمدی به تساوی ۱-۱ برسد.

در مرحله نهایی چلنج کاپ هر تیمی قهرمان شود راهی جام ملت‌های ۲۰۱۵ آسیا به میزبانی استرالیا خواهد شد. فهرست تیم‌ها حاکی از آن است که قهرمانی افغانستان و راهیابی به جام ملت‌ها، دور از انتظار نیست. تیم‌های ترکمنستان، فیلیپین، قرقیزستان، مالدیو، میانمار (برمه)، لائوس و فلسطین همچون افغانستان مدعی راهیابی به جام ملت‌ها هستند.