پیشتازی شبکه جم و فارسی وان با رویکرد دفاع از دریاچه ارومیه و درختان چنار خیابان ولیعصر

 معصومه ستوده :نیم نگاهی به شبکه های فارسی وان و جم کلاسیک نشان از آن دارد که این دو شبکه استراتژی جدیدی را در پیش گرفته اند اگر تا دیروزانبوهی از سریال های سطح دوم و سطح سوم آمریکایی و کلمبیایی به نمایش درمی آمد در طول یک هفته گذشته تماشاگران با تیزرهای تبلیغاتی روبرو می شدند که دغدغه های محیط زیستی داشته و سعی داشت تا به مردم این واقعیت را بقبولاند که می بایست سهمی در حفظ محیط زیست ایفا کنند.

شبکه فارسی وان با انتشار گزارش هایی در مورد چنارهای خیابان ولیعصر از قطع نابهنگام این درختان که هر ایرانی با آن خاطره ای در سر دارد، ابراز تاسف می کند. این تبلیغات که آرم"سرو نو" در کنار آن حک شده است از همه ایرانیانی که با این درختان خاطره دارند، می خواهد که خاطرات خود را در شبکه فارسی وان به اشتراک بگذارند تا با نام خودشان منتشر شود. این برنامه تحت عنوان "سهم تو درحفظ درختان" به کرات در بین برنامه ها پخش شد یا اینکه شبکه جم در میان برنامه ای از خشک شدن دومین دریاچه آب شور جهان یعنی دریاچه ارومیه ابراز تاسف کرده و نقشه ایران را نشان می دهد که سر گربه آن همان دریاچه ارومیه است و به دلیل سو مدیریت، امروزدرحال خشک شدن می باشد در ادامه تبلیغ ازلای کتاب جغرافیا مشتی نمک فرو می ریزد. این برنامه از همه ایرانیان می خواهد که خاطرات خود را به اشتراک بگذارند.

البته دغدغه های محیط زیستی این دو شبکه بسیار فراتر بوده و به این چند قلم محدود نمی شود بیان تبلیغاتی از زبان هنر پیشه فیلم ها و سریال ها " با بیان اینکه با سرعت زیاد نرو تا هوا آلوده نشود ،من ترجیح می دهم که با دوستم پیاده روی کنم ،دوست دارم که از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنم و ...." این تبلیغات را به شکلی جذاب درآورده که نه تنها خسته کننده نیست بلکه فرد با رضایت خاطر به تماشای آن می نشیند.

*دلایل تغییر رویکرد

به نظر می رسد که این دو شبکه درصدد هستند تا چهره خود را بازسازی کنند اگر تا  مدتی قبل به دلیل پخش برخی از سریال های ساختار شکنانه در مظان اتهام قرار گرفته بودند درحال حاضر تلاش دارند تا از خود نقشی در قالب یک فرد دلسوز را به نمایش بگذارند که بیشتر دغدغه اجتماعی دارد تا سیاسی.

انتشار تبلیغاتی از این دست نشان داد که استراتژی زیرکانه ای از سوی مدیران این شبکه ها در حال اجرا است به عبارت دیگر این شبکه ها در غیبت رسانه به اصطلاح ملی تلاش دارند تا خود را در قامت یک مصلح اجتماعی نشان بدهند. البته نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که رسانه ملی در این میان کم کاری زیادی انجام داده و هرگز یک مورد از تبلیغات صورت گرفته در این دو شبکه را نمی توان در صدا و سیما سراغ گرفت.

حال یک سوال اساسی مطرح می شود مهم ترین سوال این است که چطور صدا و سیما انتظار دارد که شهروندان ایرانی برای بیان دغدغه ها و به اشتراک گذاشتن خاطرات چنارهای بلند ترین خیابان خاورمیانه به سایت های مذکور مراجعه نکنند و به تماشای این شبکه ننشیند در حالیکه صدا و سیما با تدوین برنامه های جذاب و نه دست چندم، به راحتی می توانست پاسخگوی نیاز شهروندان ایرانی باشد.