در پانزدهمین سالروز تاسیس انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، دبیرخانه آن بیانیه‌ای منتشر کرد. در این بیانیه آمده است: «انتظار می‌رود دولت تدبیر و امید، هر چه زودتر به وعده بازگشایی این نهاد جامه عمل پوشاند تا روزنامه‌نگاران ایران به خانه خود بازگردند.»

در این بیانیه که با گزارش عملکرد نیز همراه است، آمده است: «این انجمن یک تشکل یا سندیکای کارگری است که در سال 1377 در وزارت کار و امور اجتماعی به ثبت رسید و فعالیت خود را آغاز کرد. طبق فصل ششم قانون کار هر کارگاه می تواند یکی از تشکل‌های کارگری «شورای اسلامی کار»، «انجمن صنفی» و یا «نماینده کارگر» را داشته باشد. انجمن صنفی با اغماض معادل فارسی واژه فرانسوی «سندیکا»ست و در قانون کار جدید با اختیارات مشابه سندیکاها در قانون کار پیش از انقلاب جایگزین آن شده است».

در این گزارش همچنین یادآوری شده است: «انجمن‌های صنفی به دو دسته کارگری و کارفرمایی تقسیم و در وزارت کار و امور اجتماعی (در حال حاضر وزارت تعاون، کار و رفاه) ثبت می‌شوند و ساختاری دموکراتیک دارند به گونه ای که اعضای هیات مدیره و بازرسان با رای مستقیم اعضا انتخاب می‌شوند و سازمان های دولتی تنها بر روند ثبت و فعالیت انجمن‌های صنفی نظارت می‌کنند. این انجمن اندکی پس از آغاز فعالیت خود، به عنوان تنها تشکل فراگیر مطبوعاتی در ایران از سوی بخش آزادی های سندیکایی سازمان بین المللی کاربه عنوان تنها سندیکای واقعی کارگری در ایران شناخته است. به گونه‌ای که مدیر و معاون این بخش به تمامی تشکل های کارگری در ایران توصیه کردند اساسنامه این انجمن را الگو قرار دهند. این انجمن در عین حال عضو دپارتمان تشکل های غیر دولتی سازمان ملل، عضو رسمی فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران (آی.اف.جی) است».

در ادامه این بیانیه آمده است: «ساختمان دبیرخانه انجمن پس از وقایع انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388 ساعاتی قبل از برگزاری مجمع عمومی عادی سالانه توسط دادسرای عمومی و انقلاب تهران (مدیریت وقت) پلمپ شد. انجمنی با 5 هزار عضو ثبت نام کرده و 4هزارعضو فعال. انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران 20 کمیته دایمی و موقت دارد که عبارت‌اند از: کمیته های اطلاع رسانی، عضو پذیری، توسعه تشکیلاتی و سندیکایی، حقوقی، بین الملل، حل اختلافات، آموزش، رفاه، ورزش، زنان، توسعه پیمان های دسته جمعی کار، آیین نامه، بیمه، طرح ترافیک، شناسنامه کار، دانشجویی، خبرنگاران خبرگزاری ها ، انتشارات، رفع تبعیض جنسیتی و بیستمین کمیته: امور استان‌ها».

در این بیانیه، برخی از فعالیت‌های انجمن تا قبل از پلمپ ساختمان، این‌گونه ذکر شده است: «مسوولیت برگزاری جشنواره های مطبوعات تا سال 1384، تاسیس دانشکده خبر زیر نظر دانشگاه جامع علمی کاربردی به منظور تربیت نیروی متخصص در امور مطبوعاتی و ارتقای سطح علمی روزنامه نگاران و علاقه مندان این حرفه به گونه ای که صدها نفر در رشته های خبرنگاری، روابط عمومی، عکاسی خبری و مترجمی اخبار انگلیسی از این دانشکده فارغ التحصیل شده‌اند، اعطای وام و تسهیلات قرض الحسنه( بدون بهره) به بیش از هزار نفر از اعضا، واگذاری 110 باب واحد مسکونی در پروژه نواب و 3000 فقره طرح ترافیک و پرداخت بیمه کاری به 1200 نفر از روزنامه نگاران بیکار شده در پی توقیف مطبوعات از دیگر خدمات انجمن در این سال ها بوده که به آن می توان برگزاری ده ها نشست و سمینار داخلی و بین المللی و صدور 700 جلد شناسنامه کار را نیز اضافه کرد و برگزاری مسابقات ورزش و حل اختلافات کارگری – کارفرمایی نیز از دیگر موارد است. دیگر این‌که انجمن در چند سالی متوالی روزنامه نگاران برتر سال را نیز معرفی کرده و از زمستان سال 87 بنا داشت در سالگرد درگذشت زنده یاد احمد بورقانی، از روزنامه نگاران پیش کسوت تجلیل کند. نوبت اول انجام شد و نوبت بعد پس از بازگشایی خواهد بود.

همچنین تعاونی مسکن انجمن نیز که در سال 1382 تاسیس شد تا کنون 6 پروژه را در تهران و هشتگرد اجرا کرده است: 54 واحدی شهر جدید هشتگرد، 70 واحدی چکاوک، 70 واحدی چکامه،52 واحدی برج کورش، 40 واحدی پونک و 16 واحدی خاوران.

در پایان این بیانیه گزارش‌گونه تاکید شده است: «اهالی قلم و مطبوعات در انتظار اقدام عملی رییس جمهور محترم و نهادهای ذی ربط برای بازگشایی ساختمان انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران هستند.»

انتهای پیام