arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۱۳۳۸۳۸
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۵۵ : ۱۰ - ۲۹ مهر ۱۳۹۲

"پنجره" همانقدر برای روحانی باز است که برای امریکاست

سید حسین موسویان و شهیر شهید ثالث در مقاله ای مشترک در نشریه گالف نیوز نوشتند: پنجره فرصت دستیابی به توافق و راه حلی صلح امیز با ایران بر سر برنامه هسته ای تا زمانیکه روحانی اعتبار فعلی خود در سیاست خارجی ایران را حفظ کند باز خواهد ماند.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سید حسین موسویان و شهیر شهید ثالث در مقاله ای مشترک در نشریه گالف نیوز نوشتند: پنجره فرصت دستیابی به توافق و راه حلی صلح امیز با ایران بر سر برنامه هسته ای تا زمانیکه روحانی اعتبار فعلی خود در سیاست خارجی ایران را حفظ کند باز خواهد ماند.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، تفکر استراتژیک بسیاری از تحلیلگران و سیاستگذاران در امریکا همانطور که توسط اوباما توصیف شد، آن است که "اگر تهدید استفاده از زور را به همراه تلاش های شدید دیپلماتیک داشته باشیم، می توانیم با ایران به توافق برسیم."

این تصور که تهدید و ارعاب تهران از سوی واشنگتن موجب بروز نتایج مثبت و همچنین تاثیر بر تصمیم های دولت ایران می شود، خطاست. با این حال اتکا و اصرار غرب بر این دیدگاه نخستین دلیل وضعیت فعلی روابط ایران و آمریکاست.

یکی از نویسندگان این مقاله به عنوان یکی از اعضای دخیل در سیاست خارجی ایران به مدت سه دهه، اشاره دارد که تهدیدات آمریکا و دیگر کشور ها هرگز منشاء تغییرات در سیاست خارجی ایران نبوده است.

برعکس، ایران نظام سیاسی خود را مستقل از قدرت های دیگر و آمریکا تعریف می کند. این مسئله در جریان انقلاب نیز وجود داشته و اولویتی بسیار مهم محسوب می شود، حتی اگر ایران به دنبال آشتی با غرب باشد.

این نگرش از فرهنگ غنی ایران نشات گرفته است. البته مقاومت این کشور در مقابل فشار خارجی نیز از طبیعت حکومت دینی این کشور نیز سرچشمه می گیرد. در نهایت، اگر ایران خود را بر اساس واهمه از تهدیدات امریکا اداره می کرد تهدیدات بیشتر می توانست باعث اعطای امتیازات بیشتر و نهایتا به قیمت هویت و استقلال دولت جمهوری اسلامی ایران تمام شود.

تحلیل های تاریخی نشان می دهد، زماینکه ایران هدفی تعیین کرده است علیرغم فشارهای خارجی و موانع به آن دست یافته است. برای مثال، از زمان انقلاب، تمام قدرت های جهان با توسعه تکنولوژی صلح آمیز هسته ای ایران مخالفت و کارشکنی کردند. در طول دهه 1980 و 1990 نیز، غرب به رهبری آمریکا انواع فشارها را برای جلوگیری از دستیابی ایران به فن آوری هسته ای به آن کشور اعمال کرد.

علیرغم تمامی این تدابیر پیش گیرانه زمانی که در سال 2003 محمد البرادعی مدیر آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران آمد وی و دنیا در نهایت حیرت دریافتند که تهران توانسته تاسیسات غنی سازی نطنز را بطور کامل بر پا کند.

نمونه دیگر از سرسختی ایران در برابر غرب دستیابی به قابلیت های موشکی است. در جریان جنگ با عراق تمامی کشور های غربی با حمایت از صدام صد ها موشک را در اختیار وی قرار دادند که نتیجه آن کشته و مجروح شدن هزاران ایرانی بود.

پس از آن بود که ایران تصمیم گرفت که برای دفاع از خود مجهز به فن آوری موشکی شود. غرب هر آنچه که در توانش بود به کار برد که مانع از خرید لوازم و مواد لازم برای ساخت موشک ها و نیز دستیابی ایران به دانش موشکی شود. بار دیگر، با وجود تمامی فشار ها ایران تکنولوژی ساخت موشک را به تسخیر خود در آورد.

در مورد سلاح های متعارف نیز غرب و شرق، در جریان جنگ، با هدف تغییر رژیم و تجزیه کشور به حمایت از صدام برخاستند. در عین حال از نخستین تحریم هائی که علیه ایران شکل گرفت فروش سلاح های متعارف به ایران بود. نتیجه این تحولات این شد که ایران صنایع دفاعی خود را شکل دهد.

این نمونه ها نشان می دهد که وقتی ایرانیان مصمم به رسیدن به هدفی شده اند علیرغم هر گونه فشار و مخالفت از سوی غرب به اهداف مزبور دست یافته اند. تصمیم ایران برای دوری از ساختن سلاح های کشتار جمعی، از هر نوع، به دلیل تهدید ها و فشار آمریکا نیست.

اگر ایران تصمیم به ساخت سلاح های هسته ای گرفته بود هیچ فشار و تهدیدی نمی توانست مانع و سد راه آن شود.

زمانی که صدام با حمایت کامل غرب صد هزار ایرانی را با بمباران شیمیائی از میان برد و یا مجروح کرد ایران هرگز در صدد مقابله به مثل بر نیامد و حتی در صدد ساخت سلاح های شیمیائی بر نیامد. این نشان می دهد که اگر ایران، به دلایل عقیدتی و غیره، مصمم به دستیابی به هدفی نباشد، حتی در بدترین شرایط یعنی جنگ نیز اقدامی نخواهد کرد.

انتخاب روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران فرصت دیگری را برای غرب در جهت دستیابی به راه حلی دیپلماتیک بر سر مناقشه هسته ای ایران فراهم آورده است.

تجارب سیاسی او - به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی به مدت 16 سال، ریاست کمیته سیاست خارجی پارلمان ایران به مدت 8 سال، مذاکره کننده ارشد هسته ای ایران با سه کشور اروپایی از سال 2003 تا 2005 و نماینده ایت الله خامنه ای در شورای امنیت ملی به مدت 23 سال تا زمانیکه به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد- پتانسیلی را برای مذاکرات موفق بر سر مناقشه هسته ای و موضوعات فراتر از آن، با قدرت های جهان، به وجود آورده است.

این سخن برخی از تحلیلگران آمریکایی مبنی بر آنکه زمان روحانی محدود است اما زمان آمریکا محدود نیست، از دقت کافی برخوردار نیست. چراکه اصولا استراتژی اعمال فشار و تهدید به زور امریکا عدم کارآئی خود را به اثبات رسانده است. پنجره فرصت توافق و دستیابی به راه حلی صلح آمیز با ایران، بر سر برنامه هسته ای، تا زمانی که روحانی اعتبار فعلی اش در سیاست خارجی ایران را حفظ کند باز می ماند.

به بیان دیگر، پنجره فرصت همانقدر برای آمریکا و قدرت های جهانی باز یا محدود است که برای روحانی.


اگر روحانی موفق به کاهش تحریم ها نشود، احتمالا موضعش در سیاست خارجی ایران تضعیف خواهد شد. در چنین صورتی آیا می توان انتظار سناریوی دیگری غیر از تشدید درگیری بین ایران و امریکا را داشت؟

هیچ تضمینی وجود ندارد که تداوم وضعیت بی ثبات رابطه ایران و آمریکا از یک حالت جنگ سرد به یک جنگ تمام عیار تبدیل نشود.

توضیح نویسندگان به «انتخاب»: تیتر مقاله در اصل "فرصتی که غرب نباید از دست بدهد" بوده است. متاسفانه سر دبیر گلف نیوز به تشخیص خود تیتر مزبور را تغییر داده که مورد تایید نیست.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۱۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۲:۳۴ - ۱۳۹۲/۰۷/۲۹
2
44
به نظر من هم غرب نباید این فرصت رو از دست بده!! اگه نتونن با سیاستمداری مثل روحانی به تعامل برسن باید بدونن که فرصت رو از دست داده اند.
تیتر آخرین فرصت غرب زیبا تر بود!!
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۳:۲۴ - ۱۳۹۲/۰۷/۲۹
14
27
مرگ بر تهدید کنندگان ایران
نظرات بینندگان