وی تصریح می‌کند: صدا و سیما و مشخصا مدیران ارشد این رسانه یک بار برای همیشه باید تکلیف خود را با افکار عمومی روشن کنند و خودشان را آن گونه که به واقع هستند به مردم معرفی کنند. صداو سیما یک رسانه ملی،فراجناحی و رسمی نظام است و نه یک رسانه مستقل یا متعلق به نوع خاصی از گرایش سیاسی یا بینش فرهنگی.
وی ادامه می‌دهد: سوالی که ما باید بپرسیم این است که چرا صداو سیما در برهه‌های مهم و حساس جامعه، همه واقعیت‌ها در زمینه‌های اقتصادی،جامعه شناختی و فرهنگی را مبتنی بر سلایق و تفکرات مختلف منعکس نمی‌کند و در بازتاباندن همه دیدگاه‌های موجود جامعه روتوش شده، پاستوریزه و هموژنیزه عمل می‌کند؟ مهمترین رکن ساختار نظام یعنی دولت آیا نباید به گونه‌ای در رسانه ملی مطرح شود که شائبه یک بام و دو هوا برای افکار عمومی به وجود نیاید؟
پورنجاتی خاطرنشان می‌کند: هر دولتی با دولت قبل و بعد از خود از لحاظ موقعیت حقوقی و سهم حقیقی از شرایط یکسانی باید برخوردار باشد. ما شاهد بودیم در دوره‌ای رفتار صداو سیما با دولت همچون رفتار یک پدر دلسوز با یک فرزند نازک نارنجی بود که از گل به آن نازک‌تر نمی‌گفت. این روند حتی پس از دولت احمدی‌نژاد ادامه دارد به اساس اصل بی‌طرفی نمی‌پردازد. صدا وسیما به رغم همه واقعیت‌های ملموس که هر انسان منصفی بر آن اذعان دارد، آمار مشکلات اقتصادی دولت احمدی‌نژاد را به موقع و درست منعکس نمی‌کند و همچنان با دفاع و توجیه به عملکرد خود در حمایت از دولت احمدی‌نژاد ادامه می‌دهد.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ششم تصریح می‌کند: اما در دولتی که از نظر منزلت حقوقی فرقی با دولت قبل از خودش ندارد رفتار صدا و سیما با دولت مانند رفتار یک پدر با فرزند سرراهی است. در دوران آقای خاتمی نیز ما شاهد رویکرد تخریبی علیه دولت بودیم اما در زمان دولت احمدی‌نژاد این روند کاملا معکوس شده بود.در مورد دولت روحانی نیز باید بگویم که هر انسان منصفی به این نکته اذعان خواهد داشت که در چند ماه حتی فرصت تدوین برنامه‌ها نیز امکان پذیر نیست. این در حالی است که دولت جدید در مجموع افکار عمومی را امیدوار کرده است یا به عبارتی«حال جامعه را خوش کرده است». اما صدا و سیما واقعیت را به شکل دیگری بازتاب می‌دهد که به این می‌گویند رویکرد شترمرغی.
احمد پورنجاتی می‌افزاید: من به عنوان کسی که در صداو سیما مسئولیت داشتم و به روش‌های کار در رسانه فراگیر آگاهی دارم یا به عنوان یک کنشگر در عرصه عمومی، هنگامی که به برنامه‌های صدا و سیما به خصوص برنامه‌های سیاسی و بخش‌های خبری تحلیلی نگاه می‌کنم به فکر و ذهنم خطور می‌کند که احتمالا صدا و سیما انگیزه و برنامه‌ریزی نسبت به دولت جدید دارد.این نکته را می‌توان در گفت‌وگوها و مطرح کردن مطالباتی که حتی عجول‌ترین شهروندان هم می‌دانند نیازمند تعقل و تدبیر است و نیاز به زمان دارد فهمید. نتیجه گیری که از این رفتارمی توان کرد این است که صداو سیما باید به عنوان رسانه ملی نهایت تعامل را در دولت تدبیر و امید داشته باشد وگرنه با حاشیه‌سازی برای این دولت فقط حواشی‌اش متوجه روحانی نخواهد بود. ما نباید بگذاریم تک‌برگ رسانه‌ای کشور جناحی و سلیقه‌ای شود.
وی یادآور می‌شود: رویکرد شترمرغی سبب افزایش بی‌اعتمادی در بین افکار عمومی جامعه خواهد شد. هم اکنون ظاهرا صدا و سیما در برخی برنامه‌ها به واقعیت‌های موجود جامعه و همچنین واقعیت‌های دولت گذشته بر اساس اصل بی‌طرفی نمی‌پردازد. از شورای نظارت بر صدا وسیما انتظار می‌رود از این روش‌ها جلوگیری کنند و یک پالایش جدی در این ارگان به وجود بیاورند. به نظر من افکار عمومی جامعه باید به صورت واقعی و نه گزینشی درباره رویکرد صدا و سیما نسبت به دولت روحانی مورد پرسش قرار بگیرد. این یک مسئله حیاتی است که صدا و سیما باید به تمام دیدگاه‌ها فرصت برابر بدهد که مطرح شوند. این نکته را نیز باید متذکر شوم که امکانات رسانه‌ای آقای روحانی ساماندهی خوبی ندارد و لکنت زبان دولت تدبیر و امید در صورتی که از موضع خویشتنداری، کم‌توجهی و حتی آزاداندیشی و رواداری با صدا و سیما برخورد کند سبب واگرایی بخش مهمی از گفتمان تدبیر و امید در سطح کشور خواهد شد.
انتهای پیام
وی تصریح می‌کند: صدا و سیما و مشخصا مدیران ارشد این رسانه یک بار برای همیشه باید تکلیف خود را با افکار عمومی روشن کنند و خودشان را آن گونه که به واقع هستند به مردم معرفی کنند. صداو سیما یک رسانه ملی،فراجناحی و رسمی نظام است و نه یک رسانه مستقل یا متعلق به نوع خاصی از گرایش سیاسی یا بینش فرهنگی.
وی ادامه می‌دهد: سوالی که ما باید بپرسیم این است که چرا صداو سیما در برهه‌های مهم و حساس جامعه، همه واقعیت‌ها در زمینه‌های اقتصادی،جامعه شناختی و فرهنگی را مبتنی بر سلایق و تفکرات مختلف منعکس نمی‌کند و در بازتاباندن همه دیدگاه‌های موجود جامعه روتوش شده، پاستوریزه و هموژنیزه عمل می‌کند؟ مهمترین رکن ساختار نظام یعنی دولت آیا نباید به گونه‌ای در رسانه ملی مطرح شود که شائبه یک بام و دو هوا برای افکار عمومی به وجود نیاید؟
پورنجاتی خاطرنشان می‌کند: هر دولتی با دولت قبل و بعد از خود از لحاظ موقعیت حقوقی و سهم حقیقی از شرایط یکسانی باید برخوردار باشد. ما شاهد بودیم در دوره‌ای رفتار صداو سیما با دولت همچون رفتار یک پدر دلسوز با یک فرزند نازک نارنجی بود که از گل به آن نازک‌تر نمی‌گفت. این روند حتی پس از دولت احمدی‌نژاد ادامه دارد به اساس اصل بی‌طرفی نمی‌پردازد. صدا وسیما به رغم همه واقعیت‌های ملموس که هر انسان منصفی بر آن اذعان دارد، آمار مشکلات اقتصادی دولت احمدی‌نژاد را به موقع و درست منعکس نمی‌کند و همچنان با دفاع و توجیه به عملکرد خود در حمایت از دولت احمدی‌نژاد ادامه می‌دهد.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ششم تصریح می‌کند: اما در دولتی که از نظر منزلت حقوقی فرقی با دولت قبل از خودش ندارد رفتار صدا و سیما با دولت مانند رفتار یک پدر با فرزند سرراهی است. در دوران آقای خاتمی نیز ما شاهد رویکرد تخریبی علیه دولت بودیم اما در زمان دولت احمدی‌نژاد این روند کاملا معکوس شده بود.در مورد دولت روحانی نیز باید بگویم که هر انسان منصفی به این نکته اذعان خواهد داشت که در چند ماه حتی فرصت تدوین برنامه‌ها نیز امکان پذیر نیست. این در حالی است که دولت جدید در مجموع افکار عمومی را امیدوار کرده است یا به عبارتی«حال جامعه را خوش کرده است». اما صدا و سیما واقعیت را به شکل دیگری بازتاب می‌دهد که به این می‌گویند رویکرد شترمرغی.
احمد پورنجاتی می‌افزاید: من به عنوان کسی که در صداو سیما مسئولیت داشتم و به روش‌های کار در رسانه فراگیر آگاهی دارم یا به عنوان یک کنشگر در عرصه عمومی، هنگامی که به برنامه‌های صدا و سیما به خصوص برنامه‌های سیاسی و بخش‌های خبری تحلیلی نگاه می‌کنم به فکر و ذهنم خطور می‌کند که احتمالا صدا و سیما انگیزه و برنامه‌ریزی نسبت به دولت جدید دارد.این نکته را می‌توان در گفت‌وگوها و مطرح کردن مطالباتی که حتی عجول‌ترین شهروندان هم می‌دانند نیازمند تعقل و تدبیر است و نیاز به زمان دارد فهمید. نتیجه گیری که از این رفتارمی توان کرد این است که صداو سیما باید به عنوان رسانه ملی نهایت تعامل را در دولت تدبیر و امید داشته باشد وگرنه با حاشیه‌سازی برای این دولت فقط حواشی‌اش متوجه روحانی نخواهد بود. ما نباید بگذاریم تک‌برگ رسانه‌ای کشور جناحی و سلیقه‌ای شود.
وی یادآور می‌شود: رویکرد شترمرغی سبب افزایش بی‌اعتمادی در بین افکار عمومی جامعه خواهد شد. هم اکنون ظاهرا صدا و سیما در برخی برنامه‌ها به واقعیت‌های موجود جامعه و همچنین واقعیت‌های دولت گذشته بر اساس اصل بی‌طرفی نمی‌پردازد. از شورای نظارت بر صدا وسیما انتظار می‌رود از این روش‌ها جلوگیری کنند و یک پالایش جدی در این ارگان به وجود بیاورند. به نظر من افکار عمومی جامعه باید به صورت واقعی و نه گزینشی درباره رویکرد صدا و سیما نسبت به دولت روحانی مورد پرسش قرار بگیرد. این یک مسئله حیاتی است که صدا و سیما باید به تمام دیدگاه‌ها فرصت برابر بدهد که مطرح شوند. این نکته را نیز باید متذکر شوم که امکانات رسانه‌ای آقای روحانی ساماندهی خوبی ندارد و لکنت زبان دولت تدبیر و امید در صورتی که از موضع خویشتنداری، کم‌توجهی و حتی آزاداندیشی و رواداری با صدا و سیما برخورد کند سبب واگرایی بخش مهمی از گفتمان تدبیر و امید در سطح کشور خواهد شد.
انتهای پیام
ما هنوز با تلوزیون آشتی نکردیم چون هنوز تلوزیون مال یه طیف خاصه و به ما مردم تعلقی نداره!
حتی در مواقعی ضد ماست!