ریوکان با جمعیت 3 هزار و 500 نفر به گونه ای در محاصره کوههای اطراف قرار گرفته که بین ماههای سپتامبر تا مارس نمی تواند پذیرای نور خورشید باشد.
صد سال پیش به همت فردی به نام " سام اید " برای بهره گیری از قدرت طبیعی آبشار این منطقه به منظور تولید کودهای شیمیایی شرکت موسوم به نورسک هیدرو تاسیس شد، و ازهمان زمان هم کارگران شرکت با سکونت دراین محل شهر ریوکان را ایجاد کردند.
ساکنان شهر و موسس شرکت نورسک هیدرو از آن زمان پی به مشکل کمبود نور خورشید در سکونتگاه خود پی بردند؛ ولی تحقق آرزوی آنان برای نصب آینه های غول پیکر صد سال طول کشید.
3 آینه 17 متر مربعی در ارتفاع 400 متری از شهر قرار است روز پنجشنبه این هفته رسما افتتاح شود.
این آینه ها که با هزینه ای معادل 610 هزار یورو ساخته و نصب شده است با بهره گیری از برنامه های رایانه ای به صورت مداوم مانند آفتابگردان به سمت خورشید حرکت می کند و نور خورشید را به مرکز شهر می تاباند.
ساکنان ریوکان البته در یکصد سال گذشته با کمی زحمت به مدد نصب یک تله کابین که آنان را در ساعاتی از روز به ارتفاعات منتقل می کرد، می توانستند از نورخورشید بهره برند.
جهان را برده آب و ما به خوابیم!
آما... افسوس و هزاران افسوس که قوانین حفظ محیط زیستشان اجازه این جور کارها را به اونها نمی داد؟