بر پايه پژوهشی جديد، کهکشان راه شيری - جايی که زمين ما نيز ذره بسيار
کوچکی از آن است، ميلياردها سياره ديگر با ابعاد شبيه به زمين را در خود
جای داده است.
به گزارش خبرگزاری اسوشيتدپرس، پژوهش ياد شده نشان می دهد که سياره های
شِبهِ زمين به دور ستارگانی شبيه به خورشيد می چرخند و در منطقه ای موسوم
به «گيسوطلا» (گولديلاک) قرار دارند، جايی که نه زياد گرم است و نه زياد
سرد و در نتيجه محيطی مساعد برای شکل گيری حيات به شمار می رود.
فضای کيهان پهناور است و به رغم اين گستره وسيع بسيار شلوغ تر از آن چيزی
است که در نگاه اول به نظر می رسد. اخترشناسان موفق شده اند با بررسی داده
های گردآوری شده توسط سازمان ملی هوانوردی و فضايی ايالات متحده آمريکا
(ناسا) شمار ستاره های کهکشان راه شيری را «دست کم ۸.۸ ميليارد» تخمين
بزنند. جالب آنکه هر کدام از اين ستاره ها در مدارهای دارای دمای قابل زيست
خود سياره هايی با ابعاد زمين دارند.
پژوهش فوق روز دوشنبه، ۱۲ آبان ماه، در نشريه «Proceedings of the
National Academy of Science» (خبرنامه فرهنگستان ملی علوم) به چاپ رسيد.
اما در برابر چنين رقم بالايی از سياره هايی شبيه زمين، اين سؤال مطرح می
شود که احتمال وجود حيات بر روی اين گوی های گردان در فضا چقدر است؟
جِف مارسی، يکی از نويسندگان گزارش علمی اخير از دانشگاه کاليفرنيا، به
پرسش بالا اين طور پاسخ داد: «تنها در کهکشان ما، ۸.۸ ميليارد بار تاس حيات
ريخته شده است.»
دانشمندان در اين مرحله می گويند که گام بعد برای کشف حيات بر روی اين
سياره ها پيدا کردن جَو پيرامون آنها به کمک تلسکوپ های قدرتمند فضايی است.
اقدامی که به گفته پژوهشگران در شُرُف اجرا است. در صورت به اجرا در آمدن
اين مرحله از تحقيق کنونی، سرنخ های بيشتری درباره وجود حيات احتمالی بر
روی سياره های کشف شده به دست خواهد آمد.
افزون بر اين، محاسبات دقيق و بررسی چهارساله مشاهدات «تلسکوپ کپلر» حاکی
از آن است که در کهکشان راه شيری، تقريباًَ از هر پنج ستاره، يکی از لحاظ
ابعاد، رنگ و سن شبيه خورشيدِ ما است که هر کدام سياره هايی شبيه زمين ما
را نيز در مدارهای اطراف خود دارند.
