پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی معتقد است برای تغییر شرائط فعلی باید تصمیمات قاطعی گرفت. او ادامه برخی مسائل نظیر حصر را در شرایط فعلی به صلاح نمیداند. طباطبایی که از اعضای جامعه روحانیت مبارز و اصولگرایان ادوار مجلس شورای اسلامی به شمار میرود در گفتوگو با ایسنا به بیان برخی از مواضع خود درباره دولت گذشته و مسائل کنونی پرداخته است.
به گزارش «انتخاب»، مهمترین بخشهای این گفتوگو از نظر میگذرد:
* امام (ره) خود همواره سعی میکردند اخلاق را رعایت کنند و هیچگاه به کسی توهین نمیکردند، حتی به مخالفانشان. امام زمانی که در ارتباط با مخالفانشان نیز صحبت میکردند از کلمات زشت استفاده نمیکردند و این موضوع را به دیگر مسئولان نیز گوشزد میکردند. ولی بطور کلی باید گفت برخی از افراد وقتی به مقامی دست پیدا میکنند دچار غرور میشوند یا برخی سخنان را به زبان میآورند که درست و در شأن آن مسئول نیست. اکنون که آقای روحانی مسئولیت را برعهده دارند، به شایستگی در هنگام سخن گفتن از کلمات مناسب و مؤدبانه استفاده میکنند و در واقع پاکیزه و درست صبحت میکنند ولی در زمانی ما شاهد بودیم که یکسری کلمات توسط برخی سیاستمداران استفاده و بکار گرفته میشد که موجب ناراحتی مردم میشد.
* نوکران اباعبدالله الحسین (ع) نباید با کلمات نادرست مردم را منزجر کنند و باید به کار بردن کلامات رکیک و تند پرهیز کنند. نوحهخوان یا هرکس دیگری باید بداند که علت محبوبیتش چه چیزی است. مثلا یک فوتبالیست به خاطر بازیاش محبوب است و ممکن است به خاطر اخلاقش محبوب نباشد. خیلی از این آقایان که نوحهخوانی میکنند در انتخابات کاندیدا شدهاند ولی رای نیاوردهاند و این نشان میدهد که مردم در رای دادن و نگاه سیاسی با آنها همراه نبودهاند، بلکه به خاطر نوع خواندنشان آنها را دوست داشتند.
* یادم هست قبل از انقلاب یک نفر که در شیراز خیلی گرم میخواند، یک حرف تند، رکیک و زشت به خانواده شاه زد. من در آخر جلسه به او گفتم که این جمله از امام صادق (ع) است که اگر کسی بدیهایی هم داشت نباید آن بدی را به او نسبت داد و ما حتی نباید به بدترین آدمها فحش بدهیم یا چیزی که نادرست است را به آنها نسبت بدهیم.
* بعد از اینکه من آن سخنان را (در نقد دولت گذشته در آن زمان در تلویزیون) مطرح کردم برخی از دوستان در دولت تماس گرفتند، صحبت کردند، برخی از آنان به این سخنان اعتراض کردند و حتی سخنان تندی را خطاب به من گفتند من سعی کردم مؤدبانه با آنان صحبت کنم و با مهربانی برخورد کنم، چراکه معتقدم یک روحانی باید باادب باشد و من نمیخواستم مثل آنها رفتار کنم. من وقتی آن سخنان را مطرح کردم بعد از آن خیلیها به من گفتند که حرف دل ما را زدی ولی ما نمیتوانستیم این سخنان را مطرح کنیم. متاسفانه برخی از "نگفتن"ها ناشی از ترس است.
* در پایان دولت آقای احمدینژاد، به ایشان نامهای نوشتم و توصیه کردم که از کسانی که ممکن است دلخوریهایی از وی داشته باشند دلجویی کند؛ از جمله برخی از وزرایی که در دولت بودند و بعد از دولت اخراج شدند. در آن نامه گفتم که این پستها تمام میشود و آنچه که میماند این خاطرات و ذهنیتهاست و باید خاطرات منفی را برطرف کرد به آقای دکتر روحانی نیز توصیه کردم که نواقص دولت گذشته را خیلی بیان نکند. قطعاً گذشته نقص داشته ولی بیان کردن بیش از حد آن فایدهای ندارد؛ البته خوشبختانه نیز ایشان تا حدودی رعایت میکنند.
* خود امام (ره) که همواره مسئولان را به تهذیب سفارش میکردند در چند مورد که اشتباه صورت گرفته بود از مردم معذرتخواهی کردند. انبیاء (ع) فقط معصوم و منزه هستند وگرنه بقیه همه گرفتارند.
* من نمیخواهم سیاستها و اتفاقات رخ داده در سال 88 را تحلیل کنم ولی معتقدم که باید با افراد پخته و دلسوز انقلاب و آنهایی که به رهبری و نظام دل بستهاند و نظام را دوست دارند در مورد آینده و اتفاقات رخ داده در سال 88 گفتوگو کرد و با در جریان قرار دادن مردم مشکل را حل کرد و آنچه را در آن زمان رخ داده است، با زمان حال بسنجیم. دولت آن مسائل را با توجه به وضعیت کنونی بررسی کند و به نظر رهبری برساند، افراد پخته و دلسوز انقلاب نظراتشان را بدهند و برای آنچه به نفع انقلاب است، تصمیم بگیرند.
* تقاضا دارم که بزرگان قوم در این ارتباط یک تصمیم جدیدی و قاطعی بگیرند و در شرایط فعلی تجدیدنظر کنند تا این موضوع از شرایط فعلی خارج شود. باید با عطوفت اسلامی و بر اساس اسلام عمل کنیم و ادامه شرایط فعلی از جمله حصر، مشکلات بیشتری ایجاد میکند. اتفاقاتی رخ داد و ما باید آن را مدیریت کنیم و نباید بگذاریم که بحران، ما را مدیریت کند.
* به طور مرتب (در جلسات جامعه روحانیت) شرکت میکنم. آقای روحانی که به خاطر گرفتاری و مشکلاتی که وجود دارد فرصت نمیکنند در جلسات جامعه روحانیت شرکت کنند ولی در مورد آقای ناطق نوری نمیدانم چرا نمیآیند. اخیرا نیز این موضوع را به ایشان گفتم و ایشان گفتند که دو نفره جلسهای بگذاریم و با هم صحبت کنیم. البته در مقطعی به ایشان جسارتهایی شد و ایشان توقع داشتند که مورد دلجویی قرار بگیرند ولی این دلجویی صورت نگرفت.
* این انقلاب و دستاوردهای آن با فداکاریها و زحمات زیادی ایجاد شده است و نباید اجازه دهیم که به خاطر برخی از بیاخلاقیها به آن لطمهای وارد شود. ما باید به اصل انقلاب توجه کنیم و آن را حفظ کنیم. نباید انقلاب را و اهداف آن را تفسیر شخصی کنیم. باید به افراد مؤثر و مفید در انقلاب احترام گذاشت و همانطور که گفتم نباید تاریخ را بیاعتبار کنیم، چراکه این امری خطرناک است.
حزف حساب پاسخ ندارد