فرید زکریا: تهران مانع رسیدن به توافق نیست؛ موانع اصلی اسرائیل، سعودی و جمهوریخواهان هستند

روزنامه نگار و تحلیلگر برجسته آمریکایی در شماره جدید مجله تایم می نویسد: بسیاری از ما فکر می کنیم که بزرگترین مانع برای رسیدن به یک توافق بر سربرنامه هسته ای ایران ریشه در تهران دارد.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از وب سایت هفته نامه آمریکایی تایم، فرید زکریا با اشاره به وجود مخالفت هایی در ایران با اعطای هرگونه امتیاز از سوی طرف ایرانی به مذاکره کنندگان غربی برای رسیدن به توافق می نویسد: اما الان مشخص شده است که موانع بزرگتر احتمالا در طرف دیگر مذاکرات قرار گرفته است.

درست در لحظه ای که رسیدن به توافق اعلام شود، عربستان سعودی و اسرائیل آن را محکوم می کنند و جمهوریخواهان آمریکا نیز به جمع آنها خواهند پیوست. همین موضوع که کنگره باید قوانین مربوط به برداشتن برخی از تحریم های اصلی علیه ایران را تصویب کند، یک مانع بزرگ است که فائق آمدن بر آن کار سختی است.
این کارشناس مسائل سیاسی و مجری برنامه جی.پی.اس شبکه تلویزیونی سی.ان.ان در ابتدای یادداشت خود آورده است :جان کری خیلی خوب موضوع را روشن کرد. وزیر خارجه آمریکا گفت: " اعتماد سازی میان کشورهایی که مدت زیادی واقعا با یکدیگر مشکل داشته اند وقت گیر است. یک توافق میان غب و ایران بر سر برنامه هسته ای این کشور هنوز ممکن است- گفتگوها روز بیست نوامبر از سر گرفته می شود- اما ناکامی گفتگوهادر ژنو چالشی سخت و بلکه مشکل تری را پدید آورده است.

زکریا با اشاره به اهمیت محرمانه بودن مذاکرات می افزاید: در دیپلماسی، شفافیت، تقریبا دشمن پیشرفت است. بهترین حالت این است که مذاکرات به صورت محرمانه هدایت شود تا به یک توافق منجر شود. علنی پیش رفتن مذاکرات، خیلی راحت سبب می شود تا رقبا، علیه هرگونه امتیازی که به یک طرف مذاکره اعطا می شود، بدون توجه به امتیازاتی که به طرف دیگر داده شده، حمله کنند. حتی گاهی اعطای امتیازات خیالی هم مورد حمله قرار می گیرد. نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو با خشم و عصبانیت نسبت به توافق پیشنهادی با ایران اعتراض کرد در حالیکه به قول جان کری در واقع اصلا نمی دانست محتوای این توافق چیست.

این ستون نویس مجله تایم در پایان می نویسد که اوباما اکنون با دو چالش بزرگ مواجه است. او باید به توافقی با ایران برسد که هم تندروهای آمریکا و هم تندروهای ایران با آن کنار بیایند. اگر او بتواند این هر دو را با هم انجام دهد می توان گفت به هرحال مستحق جایزه نوبلی که گرفته بوده است.