پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : بالاخره بعد از چند روز مذاکرات حساس، هیات مذاکره کننده هسته ای ایران به توافق با شش قدرت بزرگ رسید و همان طور که پیش بینی می شد، در حالی که بسیاری این اتفاق را یک دستاورد مثبت می دانستند، برخی به روال گذشته، شروع به انتقاد کردند که "دُرها دادیم و نصفه آب نبات هم نگرفتیم" ! لذا برای اینکه گفته شود چه دُرهایی گرفتیم، کافی است چند مورد یادآوری شود:
1- فرض بگیرید که تیم هسته ای دولت اقای روحانی نیز همانند تیم دولتهای اقای احمدی نژاد، سیاست تهاجمی در پیش می گرفت. آن وقت چه آینده ای بعد از مثلا 4 سال در انتظار ایران بود؟ برای پاسخ به این سوال کافی است به روند هسته ای دولت نهم و دهم نگاهی انداخته شود: ابتدایش با وعده هایی برای معرفی خائنین داخلی هسته ای همراه بود؛ تحریمها هم یک شوخی فرض شد که ارزشی بیش از "یک مشت کاغذپاره" ندارند. در نتیجه این سیاست خارجی تهاجمی دولت، در طول چند سال شدیدترین تحریمها نصیب ایران شد و حتی وقتی که دولت اقای احمدی نژاد آنجا که مجبور شد با واقعیات کنار بیاید لذا در مقاطعی ناگریز از نشستن پای مذاکرات مقدماتی¬ای همچون مبادله اورانیوم شد، هیچ گشایشی در مسیر ممانعت از تشدید تحریمها به وجود نیامد. چون به نظر می رسید دیوار خانه را معمار از ابتدا کج بنا نهاده بود. رییس دولت قبلی در ماههای پایانی عمر خود اگرچه بارها اذعان کرد تحریمها در به وجود آمدن مشکلات برای معیشت و رفاه مردم، موثر بوده اند اما وی درباره اینکه چطور می شود یک مشت کاغذپاره مشکل ساز شود، هیچ چیزی نگفت! بنابراین دولت یازدهم تصمیم گرفت بسیاری از هزینه هایی که هشت سال به طور بیهوده نصیب ایران شد، به سبد خانوار ایرانی تحمیل نکند.
2- غرب اگرچه همیشه ادعا می کرد که نقطه هدف تحریمهایی که علیه ایران اجرا می کند، دولت جمهوری اسلامی است اما کشورهای غربی به خوبی آگاه بودند این مردم ایران هستند که از این تحریمها آسیب می بینند. در اثر همین تحریمها صدها داروی مهم وارداتی و تجهیزات پزشکی، در دسترس نبود و هزینه تولید برخی داروها نیز به قدری افزایش یافت که اگر عضوی از یک خانواده دچار بیماری صعب العلاجی می شد، ترجیح می داد به انتظار دیدن فرشته مرگ باشد چون وسع مالی آنان اجازه معالجه و درمان را نمی داد. البته دامنه تاثیر تحریمها فراتر از حوزه سلامت رفت؛ به همین خاطر وقتی آقای روحانی در رقابتهای انتخابات خرداد 92 قرار گرفت تاکید کرد چرخیدن چرخ زندگی مردم به اندازه چرخ راکتورهای هسته ای کشورمان اهمیت دارد.
3- می گویند ایرانی ها حافظه تاریخی شان ضعیف است اما بعید می دانم مردم ایران یادشان رفته باشد که در طول هشت سال گذشته دو بار سایه جنگ از بالای سرشان عبور کرد. هر دو بار هم رژیم اسراییل به بهانه ای واهی این فضا را علیه ایران شانتاژ کرد؛ یک بار در سال 87 و بار دوم کمتر از یک سال پیش! آنانی که خواهان نابودی نظام جمهوری اسلامی بوده اند، همواره بر طبل تقابل کوبیده اند اما اگر عقلانیت بر فرایند مذاکرات هسته ای ایران حکمفرما نمی شد و به جایش آرمان گرایی می¬نشست، قطعا بزرگترین هدیه به بدخواهان نظام و مردم ایران داده می شد. به همین خاطر است که اکنون نتانیاهو در واکنش به توافق ژنو بار دیگر گفته است:« یک اشتباه تاریخی رخ داد و ایران همچنان قابلیت های هسته ای خود را حفظ خواهد کرد».
4- مردم ایران با حضور پرشور خود در انتخابات 92 (که کمتر کسی وقوع آن را پیش بینی می کرد) نشان دادند که اهل اعتمادند؛ اعتماد به نظام، اعتماد به بزرگان سیاسی نزدیک به جریان فکری خود و اعتماد به مسوول اسبق تیم مذاکره کننده هسته ای. از همه مهمتر اینکه مردم نشان دادند مسیر صلح و گفت وگو مطمئن تر از هرگونه قهر و تحریم است. این پیامی بود که غربی ها نیز آن را دریافت کردند. برای همین چاره ای نداشتند جز اینکه بپذیرند باید با این کشور پای میز مذاکره نشست و بطور جدی مذاکره کرد، حقوق هسته ای¬شان را قانونی شمرد و با نمایندگان آنان با احترام سخن گفت. اصلا بخاطر همین است که در بیانیه ای که بامداد روز یکشنبه سوم آذر امضا کردند، خاطرنشان شدند :« تحریمهای بینالمللی ممکن بود حالت فرسایشی به خود بگیرد زیرا ایران میتوانست اینطور به جهان وانمود کند که موضعش درباره راهحل دیپلماتیک جدی بود و ما جدی نبودیم. ما نمیتوانستیم شرکا را برای انجام کار حیاتی تحریمها متحد کنیم».
5- حتی اگر هیچ یک از این دلایل را کافی ندانیم برای اینکه باور کنیم اوضاع چه بود و اینک چه شد، فکر میکنم اذعان شش کشور قدرتمند به اینکه در مقابل ایران و رویکرد مسالمت جویانه اش چاره¬ای جز انعطاف نداشت (چون در غیر این صورت توان پاسخگویی به افکار عمومی صلح طلب دنیا و مردم ایران را نداشت) خودش به اندازه کافی مزه توافق ژنو را برای ما شیرین می کند به خصوص که متحدان تل آویو در نهایت خود را به نشنیدن اعتراضات مقامات ارشد اسراییلی زدند. پس بهتر است نیمه پر لیوان را دید چون نیمه خالی اش ، اولا حجم زیادی ندارد و از آن مهم تر، طی شش ماه آینده پُر شدنی است.
* مریم جمشیدی
1.تحریم ها دو سال اخیر نه به خاطر سیاست های خارجی دولت احمدی نژاد بلکه به خاطر حوادث سال 88 بود که موجب تضعیف شدن اقتدار کشور شد و مسببان آقایان موسوی و کروبی بودند. در واقع ایران در موضع ضعف قرار گرفت و استکبار قصد داشت با تحریم های گسترده و زیاد و بی نظیر کشور را فلج کند و نظام را ساقط کند.
2.شخص آقای احمدی نژاد در دو سال اخر هیچ دخالتی در امور هسته ای نداشتند و این موضوع ارتباطی به عملکردایشان ندارد و چقدر باید ناراحت بود که شخصی با دولت هماهنگ نیست اما در راس دیپلماسی هسته ای قرار گرفته است.
3.قضاوت درباره این توافق زود است اما اگر اتفاقات سال 88 رخ نمی داد این توافق در آن سال صورت می گرفت دلیلش هم این است که قبل از انتخابات ریاست جمهوری اوباما به مقام رهبری نامه نوشتند و خواستار برقراری رابطه شدند.
4.در مظلومیت آقای احمدی نژاد همین بس که در سال قبل در امریکا گفت مسئله هسته ای ایران مسئله ای است که باید بین امریکا و ایران حل شود و بسیاری از نمایندگان و افراد مختلف به ایشان حمله کردند که ما نباید با امریکا مذاکره کنیم اما اکنون می بینیم در دولت جدید رئیس جمهور ایران با رئیس جمهور امریکا تلفنی صحبت می کند و مذاکرات هسته ای بین وزیر خارجه ایران و امریکا انجام می شود و اب از اب تکان نمی خورد و هیچ نماینده ای یقه پاره نمی کند.
به هرحال از بیانات طویل و پرمغزتون اینطور استنباط کردم که:
ایران توی مسابقات والیبال بین قاره ای، حقش بیشتر از مقام سومی بوده :|
خدا لعنت کنه مسببین ســولــآخ شدن لایه ازن رو . عــآمیـــــن
آقا رضا شاید بی بلیط وارد جایی شده ای که دولت تدبیر وامید عذرت را خواسته است!!
امـــــــــــــــآ......
این "ادمین انتخاب" نمیدونم چرا منتشر نکرد :((
عـآغـآ اگه اشکال توی اسمم بود، حذفش میکردین
عـآخه واسه چی کامنت مردمو تائید نمیکنین؟
ضررهای اقتصادی و همین طور دیپلوماسی ضعیف ایشان و فراقانونی عمل کردن ایشان تا ده ها سال سایه بر زندگی جوانان این مملکت دارد.
بقیه موارد پیشکش حضورتان
و همینطور مظلومیتی که گفتید از ... بزرگ آقای احمدی نژاد
چرا اشتباهات دیگران رو هم به پای احمدی نژاد میذارید سعی کنید انصاف داشته باشید وهمه مسایل رو نگاه کنید(خودم خوشم از احمدی و تیمش نمیاد ولی باید حرف حق رو زد)
حسادت بد است و به آن مرد رفته بيشتر از حدي كه خودش براي خودش ارزش قائل است شما ديگر بها ندهيد او پاسخگوي اعمال خود و اطرافيانش نيست و شما هنوز متن توجيه نامه مي نويسيد.
همین کافیه که بدونم 2 سال این مورد رو هوا بوده !!!
احمدی نژاد بدبخت رو هم میزاشتن از این بهتر توافق میکرد ...ظریف کار خواصی نکرده همه صنعت هسته ای رو داده پول دو ماه یارانه مردم(4میلیارد دلار) رو گرفته...بزار کم کم گندش که در اومد بهتون میگم...
مردی چاپ کن...
من فکر کنم تو خود محمودی کلک
بنده مدافع گروه یا جریان خاصی نیستم اما محالف افراط و تفریطم . انصاف و عدالت باید رعایت بشه .
مرتضی جان ، حال جواب دادن ندارم چون: مردی که سبب تحریم ها بود رفته است. درود بر جان و جواد
برو برادر!
همراهی با اسرائیل جلاد و سعودی های وهابی کار خوبی نیست!
1- تحریم ها را گفتین به خاطر احمدی نژاد نبوده یا سیاستش ! کسی که تحریم ها ی صادرشده از سوی شورای امنیت سازمان ملل منحد را کاغذ پاره می دانست در دید سیاسیش چه چیزی میشه پیدا کرد که گفت در جلوگیری از تحریم ها هم عملکردی داشته باشد؟؟؟!!! حتی یک جمله ی کاملا بی پشتوانه ایی را با سیاست های فریبکارانش گسترش می داد به نام ((پ صنایع و کشاورزی و..در همه زمینه ها به دلیل تحریم ها ، افزایش خواهد یافت!!))
2- بله هیچ دخالتی نداشتن!!! ولی یک زمینه ی خوبی برای افزایش تحریم ها ایجاد کرد وهیچ کار خاصی برای جلو گیری از تحریم ها انجام نداد و..
3-اگر ملت ایران را تحریک نمی کرد! سال 88 فتنه! به آن شکل گسترده نمی شد هیچ وقت آن کلمه رکیک در مورد رای دهندگان از ذهن رای دهندگان تا ابد پاک نخواهد شد و...
4-کسی که وجه خوبی ندارد و در داخل کسی نمی تواند با او همکاری کند بی شک هیچ طرف خارجی هم او را معتمد و قابل اطمینان و... نخواهد دانست کسی استعفا ها و ترک جتجالی اطرافیان از دور احمدی نژاد را فراموش نکرده .
...
بنده مدافع گروه یا جریان خاصی نیستم اما محالف افراط و تفریطم . انصاف و عدالت باید رعایت بشه .
بنده مدافع گروه یا جریان خاصی نیستم اما محالف افراط و تفریطم . انصاف و عدالت باید رعایت بشه .
جلیلی ، جلیلی ، یاد بگیر ، یاد بگیر!!!!!!!!!!!!!!
کیهان ، اسرائیل ، رسایی ، بذرپاش تسلیت تسلیت !
ولی دولت فرانسه از آن حمایت نکرد آنرا مهره سوخته خواندند
(((خدا لعنت کنه مسببین ســولــآخ شدن لایه ازن رو . عــآمیـــــن)))
جواب امثال رضا ها و مرتضا(مرتضی) ها را باید
اینطوری داد
راستی مشهـــدی بــــآقــــــر جان ایران چهارم شد ولی به نظر منم حقش بیشتر بود :-)
با دوستان مروت با دشمنان مدارا
درودبر روحانی
سلام بر خاتمی
هزاران دورد و سلام بر ظریف
اما ميخوام به مردم عزيز تبريك بگم وروزاي خوشي را براي همه آرزو كنم اگر چه ممكنه بعضي از آقايون كه تا الآن با بودن تحريم ها سودهاي آنچناني به جيب ميزدند الآن نگران كم شدن سودشان هستند، يعني همين آقايوني كه ناراحت از برداشتن تحريم ها هستند
یک دهم این لیواان هم پر نیست!
ما چهار امتیاز بزرگ دادیم در قبال یک امتیاز نصفه و نیمه که سر جمع میشود 7 میلیار دلار.
غنی سازی 20 درصد، اراک و نطنز و فردو، جلوگیری از توسعه فعالیتها و ...
در نهایت هم که دیدیم حق غنی سازی ما به رسمیت شناخته نشد.
امیدوارم مجلس کاری کند.
خوبه تو همین صد روز دو سه بار اوباما ما رو تهدید کرده!
توجه کنید: اوباما تهدید کرده نه نتانیاهوی بی وجود!
چيزي كه بين سياستمدارهايمان كمتر ديده ميشود ...
درود بر همه ي مردم ايران
نتیجه مذاکرات ژنو یکبار دیگر اهمییت بی بدیل شایسته سالاری را که همان عیتیت عدالت به معنی هر چیز در سر جای حویش قرار گرفتن است،به رخ کشید
1.موضوع این تحلیل در رابطه با توافق هسته ای است و نکاتی که من بیان کردم در چارچوب همین موضوع بود ولاغیر اینکه دوستان در رابطه با مسائل دیگر صحبت می کنند مناسب نیست. من نه کارمند دولت بوده و نه هستم و نه کلیه کارهای احمدی نژاد را قبول دارم و نه همه را رد می کنم همواره بر اعتدال در نظر و موضع منصفانه تاکید دارم. دوستان نظرشان را بفرمایید اما توهین نکنند و تحمل صدای مخالف را داشته باشند.استدلال منطقی و نقد کنند.
2.در تحلیل ارائه شده همان طور که قبلا اشاره کردم آدرس غلط به مخاطب داده شده و تحریم های بی سابقه سه سال اخیر مربوط به پرونده هسته ای دانسته است در حالی که دلیل اصلی تحریم ها اتفاقات سال 88 و این موضوع بود که آقایان می خواستند از طریق اردوکشی خیابانی و نه صندوق رای به حکومت برسند اگر در آن انتخابات همانند امسال بازندگان به صورت جنتلمنانه به پیروز انتخابات تبریک میگفتند اتفاقات سال 88 رخ می داد این آقایان بودند که با صدور بیانیه و حتی قبل از اتمام رای گیری پیروزی خود را در انتخابات اعلام و نظام را متهم به تقلب کردند این در حالی است که در انتخابات اخیر نیز همانند سال 88 دولت مجری همان دولت ریس مجلس و شورای نگهبان نیز همانند قبل بود. انتخابات سال 88 که می توانست به عنوان یک اتفاق مبارک و مهم که با حضور 40 میلیونی و بیش از 80 درصدی مردم شکل گرفت به عنوان یک موضع اقتدار برای ایران محسوب می شد اما آقایان با اقدامات غیرقانونی که در مناظرات مدعی قانون مداری بودند یک نقطه قوت را به نقطه ضعف تبدیل کردند و دشمن خواست با استفاده از این فرصت نظام را ساقط کند اما نتوانست پس از آن تصمیم گرفت با استفاده از تحریم ها نظام را ساقط کند که باز هم نتوانسته است. بنابراین مسببان این موضوع آقایان موسوی و کروبی هستند که بایستی پاسخگوی رفتار خود باشند.
3.توافق ژنو یک توافق اولیه است و تا توافق نهایی زمان زیادی مانده است بنابراین قضاوت در رابطه با این موضوع با گذشت زمان مشخص می شود با این حال این توافق یک گام مثبت است.
4.سیاست تهاجمی آقای احمدی نژاد بیشتر در 4 سال اول نمود کرد و با این رویکرد ما توانستیم از 200 سانترفیوژ در 8 سال قبل به 19 هزار سانترفیوژ برسیم و این موضوعی بود که اقای ظریف در مصاحبه خبری با شبکه دو به آن اشاره کرد که ما با بیان این مسئله به کشورهای سه به علاوه سه در یک موضع قدرت قرار گرفتیم. اگر تحریم های بی سابقه بانکی و نفتی به خاطر این سیاست تهاجمی بود بایستی در همان 4 سال ابتدایی تحریم ها صورت می گرفت نه پس از 6 سال و این حاکی از آن است که تحریم ها به خاطر اتفاقات سال 88 بود.
5.درآمد دولت به خزانه واریز می شود و دولت از طریق بودجه و یا مصوب مجلس می تواند خرج کند. نکته دیگر اینکه دلار ارزشش بسیار پایین آمده است و اونس طلا 8 سال پیش 410 دلار بود و در سال 91 1650 دلار بوده است. توان خرید درامد نفتی دولتهای جمهوری اسلامی بر مبنای طلا به ترتیب8088، 9740، 19652و 19996 تن می باشد (سایت خبرانلاین). بنابراین علی رغم اینکه درامد 8 ساله دولت احمدی نژاد به میزان 578.33 میلیارد دلار و دولت خاتمی 206.27 میلیارد دلار است. اما از نظر قدرت خرید طلا 343 تن مابه التفاوت آنهاست.
طرف مذاکره ایران ، کشورهایی مانند پاکستان و افغانستان و ترکمنستان نبودند ، بلکه ایران با 5 قدرت جهانی دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل (آمریکا،انگلیس،فرانسه،روسیه،چین) و آلمان مصاف دیپلماتیک داشت و این در حالی بود که برگ برنده ای به نام تحریم ها ، به طور صد در صد در اختیار آنها بود و هست... ما وقتی خرمشهر را با دادن کلی شهید و مجروح از اشغال متجاوزان آزاد کردیم ، جشن پیروزی گرفتیم و نگفتیم: این که خوشحالی ندارد چون خرمشهر حق ما و خاک خود ما بوده است.
عصرایران ؛ جعفر محمدی - توافق نامه ژنو ، که بعد از 5 روز مذاکرات سخت و حرفه ای به امضای وزرای خارجه ایران و کشورهای 1+5 رسید ، مهم ترین موضوع داخلی ایران و تیتر صفحه اول بسیاری از رسانه های جهان است.
در این باره چند نکته قابل ذکر است:
1 - این توافق نامه ، دستاورد بسیار مهمی برای ایران داشت: "توقف حرکت رو به رشد تحریم ها ، کاهش اندک تحریم ها و ایجاد شکاف در ساختار تحریم ها"
این دستاورد که بعد از سال ها مذاکره بی حاصل -که عمدتاً به افزایش تحریم ها می انجامید-بسیار ارزشمند است و ملتی که طعم تلخ تحریم ها را در این چند سال چشیده ، به خوبی با اهمیت کاهش تحریم ها - حتی اگر تدریجی باشد - آشناست.
با این حال ، نباید در این باره دچار توهم شد و پنداشت که مشکل تحریم ها و به تبع آن اقتصاد ملی حل شده یا به زودی مرتفع می شود چه آن که اولاً توافق حاضر ، بخش کوچکی از تحریم ها را دربر می گیرد (که با توجه به روابط پیچیده بین المللی برای شروع کار ، معقول است) و ثانیاً در شش ماهی که توافق در آن جاری خواهد بود ، باید دید طرف های خارجی در عمل چگونه رفتار می کنند؟ چه آن که توافق یک چیز است و عمل بدان چیز دیگری.
به عبارت دیگر ، توافق ژنو ، تنها یک آغاز است و بعد از 5 روز چانه زنی کلامی ، تا 6 ماه چانه زنی عملی برقرار خواهد بود و احیاناً تفسیر توافق و مصداق ها و زمان بندی و چگونگی اجرا و ... مورد مناقشه خواهد بود.
بعد از 6 ماه هم ، اگر طرفین از همدیگر رضایت داشتند ، مذاکرات جدید برای توافق جامع شکل خواهد گرفت و معلوم نیست آنها برای رفع کامل تحریم ها چه ها بخواهند و چه اتفاقاتی بیفتد و چقدر طول بکشد؟
متأسفانه ، قطعنامه های شورای امنیت ، برخلاف آنچه برخی ساده انگاران یا خیانت کاران می گویند، "کاغذ پاره" نیستند و برای بلااثر کردن بند بند این قطعنامه ها باید هزینه ها بدهیم و این یک واقعیت تلخ است.
2 - عده ای از روز گذشته انتقاد می کنند که چرا در توافق این همه امتیاز دادیم؟
در این باره سه نکته را می توان مطرح کرد:
الف - دیپلماسی دنیای دادن و ستاندن امتیاز است. اگر امتیازی دادیم ، امتیازی هم گرفتیم.
شاید گفته شود این که پول های خودمان را به خودمان بدهند یا چند مورد از تحریم ها را بردارند که امتیاز نیست.
پاسخ این است که ما در دنیای واقعی زندگی می کنیم که همه چیز بر مبنای "قدرت" تعیین می شود و نه بر محور حق و منطق.
اینهایی که در توافق ژنو به ایران داده اند ، در نگاه منطقی ، حق ماست ولی وقتی نمی توانیم در شرایط عادی به حق مان رسیم ، ناگزیریم وارد مذاکره بشویم و همان حق مان را بگیریم ولو آن که نامش امتیاز باشد. مهم این است که به بخشی از حق مان رسیدیم و باید بکوشیم بقیه حقوق مان را استیفا کنیم.
ما وقتی خرمشهر را با دادن کلی شهید و مجروح از اشغال متجاوزان آزاد کردیم ، جشن پیروزی گرفتیم و نگفتیم: این که خوشحالی ندارد چون خرمشهر حق ما و خاک خود ما بوده است.
ب - ایران سه تعهد اصلی داده است: "توقف غنی سازی 20 درصدی و امحای اورانیوم غنی شده در این حد و بسنده کردن به غنی سازی 5 درصد" ، " پذیرش بازرسی های دقیق آژانس بین المللی انرژِی اتمی" و "عدم توسعه فعالیت های هسته ای جدید تا 6 ماه آینده"
درباره غنی سازی 20 درصد باید گفت که ایران از همان اول هم قصدی برای غنی سازی 20 درصد نداشته و بعد از این که آمریکا ، توافق ایران،برزیل و ترکیه درباره سوخت هسته ای را تخریب کرد ، ایران در یک اقدام واکنشی ، غنی سازی 20 درصد را در دستور کار قرار داد و الا همان زمان هم که بحث ژنو در کار نبود ، ایران اعلام می کرد که غنی سازی 20 درصدی را نمی خواهد.
مورد دوم هم که ناظر بر ادعای ایران مبنی بر صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای اش است و لذا اگر تخلفی در این زمینه وجود ندارد، چه باک از بازرسی های قانونی آژانس اتمی؟
درباره مورد سوم هم باید دید که قرار بود چه توسعه ای در برنامه های هسته ای ایران در 6 ماه آینده شکل بگیرد که از آغاز روند تدریجی لغو تحریم ها برای کشور مهم تر و حیاتی تر بوده است؟ به نظر نمی رسد در شرایط کنونی ، چیزی مهم تر از نجات اقتصاد کشور از مصیبت کنونی باشد. این مصیبت ، البته برای خیلی ها نعمت بوده است(!)
به هر حال ، وقتی از طرف مقابل می خواهیم تحریم ها را فریز کند و بخشی از آن را لغو کند ، آیا باید امتیازی بدهیم یا خیر؟ شاید بعضی ها انتظار داشتند برای 1+5 کلاس فلسفه بگذاریم تا در انتهایش ، آنان منقلب و متقاعد شوند که باید تحریم های ظالمانه را بردارند!
امابه قول علی اکبر ولایتی در آن مناظره معروف انتخاباتی خطاب به سعید جلیلی ،دیپلماسی ، "کلاس فلسفه" نیست، عرصه بده - بستان است.
ج - منتقدان توجه داشته باشند که طرف مذاکره ایران ، کشورهایی مانند پاکستان و افغانستان و ترکمنستان نبودند ، بلکه ایران با 5 قدرت جهانی دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل(آمریکا،انگلیس،فرانسه،روسیه،چین) و آلمان مصاف دیپلماتیک داشت و این در حالی بود که برگ برنده ای به نام تحریم ها ، به طور صد در صد در اختیار آنها بود و هست.
با این اوصاف ، باید انصاف داد که تیم مذاکره کننده ایران خوب توانسته از عهده نه حریف که حریفان برآید و امتیازات خوبی از جمله ادامه غنی سازی در کشور ، ادامه فعالیت تاسیسات هسته ای در سطح کنونی ، فریز شدن تحریم ها و لغو برخی از آنها بگیرد.
پایان کلام این که توافق ژنو ، یک آزمون بسیار جدی برای 1+5 نیز به شمار می رود تا در قبال عمل ایران به تعهداتش ، طرف مقابل نیز چنین کند و الّا اگر کشورهای این گروه و به ویژه آمریکا بخواهند بدعهدی کنند و بازی را به هم بزنند، حتماً برنده نخواهند شد ، همان طور که محمد جواد ظریف ، گفت: یا همه با هم می بریم ، یا همه با هم می بازیم.
موجز سخن بگید
ولی اگر بتواند سبد معیشتی خانوار ها را کمی رنگین کند باید احسنت گفت به این دیپلماسی