مشاور ارشد اقتصادی رئیس‌جمهور از گزارش 100 روزه روحانی می گوید

در زیر گزیده‌ای از این گفت‌وگو را می‌خوانید:

*به نظرم ایشان در بخش اول صحبت خود توانستند این پیام را به مردم منتقل کنند که وضعیت اقتصادی کشور، وضعیتی ویژه و منحصر به فرد است. ویژه به این دلیل که در سال‌های گذشته هیچ گاه تورم 40‌درصدی در کنار شش درصد رشد منفی اقتصادی نداشتیم و آقای رئیس‌جمهور به این نکته اشاره کردند که اگرچه تورم سال 1374 بیشتر از تورم موجود بود اما اقتصاد در آن دوره سه درصد رشد داشت. یا اگر‌چه در سال 1365 رشد اقتصادی ایران منفی 9 درصد بود اما تورم این دوره 23 درصد بود که این آمارها نشان می‌دهد شرایط امروز سخت‌تر از شرایط دو دوره مورد اشاره است.

* اقتصاد ایران به طور همزمان درگیر دو مشکل بسیار بزرگ یعنی رکود و تورم است که هیچ‌گاه با این شدت در کنار هم قرار نگرفته‌اند.

* واقعیت این است که آقای رئیس‌جمهور قصد نداشت با آمارهای منفی اقتصادی، میراث دولت‌های قبل را سیاه‌نمایی کند. به هر حال آمارهایی که از سوی ایشان ارائه شد نشان می‌دهد که اقتصاد ایران راه دشواری پیش رو دارد و برای اینکه در مسیر مطلوب قرار گیرد، باید زمان زیادی صرف کند.

* اگر بدهی خارجی کشوری بیش از 100 درصد تولید ناخالص ملی باشد، آن کشور در حال ورشکستگی است. می‌توان چنین تصوری در مورد اقتصاد یونان داشت اما چنین تصوری در مورد اقتصاد ایران باطل است.

* در حال حاضر غیر‌ممکن و غیر‌قابل تصور است که دولت بتواند مشکل بیکاری را بدون اتکا به توان بخش خصوصی حل کند چون امکان سرمایه‌گذاری دولت در شرایط فعلی بسیار محدود است.

* شکل صحیح رفتار می‌تواند این باشد که نیروهای اثرگذار سیاسی و اقتصادی، مسائل حاشیه‌ای را کنار بگذارند و به جای اینکه بگویند آمارهای آقای رئیس‌جمهور سیاسی بوده و سیاه‌نمایی کرده یا اینکه دولت قبل چه عملکردی به جا گذاشته، فضای عمومی جامعه را برای طی یک مسیر طولانی و سخت آماده کنند.

*باید کاهش تورم را در اولویت بگذاریم. همیشه تورم را راحت‌تر از رکود می‌توان حل و فصل کرد. چرا آسان‌تر است؟ به این دلیل که در زمینه سیاست‌های پولی بیش از آنکه بدانیم چه باید کرد، باید بگوییم چه کار نباید کرد.

* دولت باید اهرم‌های خروج از رکود را تعریف کند که احتمالاً اصلی‌ترین اهرم، تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی است. خوشبختانه اثر مثبت مذاکرات هسته‌ای در بورس پیدا شده و با وجود رونق در این بازار، یکی از راه‌های تامین مالی بنگاه‌ها قابلیت استفاده بیشتری پیدا کرده و می‌شود از این شرایط به شکل مطلوبی استفاده کرد.

* نکته امیدوار‌کننده دیگر، از بین رفتن جاذبه‌های سفته‌بازی در بازارهای طلا و ارز است. حتی زمین و مسکن هم جاذبه‌های سفته‌بازی را از دست داده‌اند و این می‌تواند مشوقی برای جذب سرمایه‌ها در بورس باشد.

* باید به مردم و به خصوص به فعالان اقتصادی این نکته گوشزد شود که  زمان می‌برد تا همه چیز در مسیر واقعی خود اصلاح شود.