پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : نفتنا نوشت:
سال 2013 برای بخش گاز و نفت خاورمیانه و آفریقای شمالی
(منا) سال پر حادثه ای بود. از حمله تروریستی به تجهیزات گازی الجزایر در
اوایل ژانویه گرفته، تا شروع به کار میدان های اصلی نفتی در عراق و عربستان
سعودی و تغییرات سازمانی در مجری های ارشد نفت و گاز کویت، به طوری که این
منطقه تمام مدت چشم صنعت گاز و نفت جهانی را به خود دوخته بود. مهم ترین
اتفاق کاهش سطح تنش ایران با کشورهای غربی است که این نوید را به بازار
میدهد که ایران برمیگردد.گزارش پیش رو از آن سایت ریگ زون است که سال 2013
را بررسی کرده است .
خاورمیانه : سال شروع رخدادهای بزرگ
در
بخش خاورمیانه، مخصوصا عراق و شورای همکاری خلیج فارس (GCC) که شامل
کشورهای بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و دوبی می شود، صنعت به
خوبی پیش رفت و این کشورها بر صنعت جهانی انرژی تسلط کافی داشتند.
در
ماه آوریل شرکت نفت عربستان سعودی(سعودی آرماکو) اعلام کرد که استخراج نفت
در پالایشگاه عظیم مانیفا در خلیج فارس را آغاز کرده است و به بزرگترین
صادر کنندگان نفت جهان اجازه داد تا کمی برای تولید از پالایشگاه های ساحلی
شان آرامش بیشتری داشته باشند.
در ماه جولای این انتظار می رفت که
در فراساحل که پنجمین میدان بزرگ دنیا محسوب می شود و با تجهیزاتی در جزیره
ساخت بشرطوری طراحی شده است که 41 کیلومتر از گذرگاه ها و پل ها را در
خلیج بهم وصل می کند، بتواند روزانه 500000 بشکه نفت را تولید کند.
این
پالایشگاه در دسامبر 2014 کاملا عملیاتی می شود و پیش بینی شده است که
روزانه 900000 بشکه نفت خام سنگین عربی، 90 میلیون فوت مکعب گاز ترش، و
روزانه 65000 بشکه میعانات گازی هیدروکربن تولید بکند.
در ماه می
این شرکت آمال و جاه طلبی اش را که تبدیل شدن به خالق تکنولوژی های جدید
بود آشکار کرد. در طول کنفرانس تکنولوژی دریایی 2013، خالد البورایک نائب
رئیس مهندسی نفت و توسعه در شرکت سعودی آرماکو، بیان کرد که شرکتش سه مرکز
بزرگ تحقیقاتی و توسعه در ایالات متحده- هاستون، کمبریج، ماساچوست و
دیترویت را راه اندازی کرده است.
درحالی که سال 2013 برای شرکت
سعودی آرامکو سال بسیار خوب و فوق العاده ای بود، اما در انتهای سال کشته
شدن سه کارگر آسیایی در سکوی سعودی دریایی حادثه غم انگیزی را برای این
شرکت رقم زد. این سکو متعلق به شرکت سعودی آرماکو است که در آن کارهای
نگهداری ازچشمه های نفتی در سافانیا، بزرگ ترین میدان دریایی که در 265
کیلومتری شمال دهران قرار دارد، انجام می شود.
در امارات متحده
عربی، در مارس 2013 سهیل محمد المزروعی به عنوان وزیر نفت امارات جانشین
محمد الحملی شد. این وزیر نفت جدید در بین همتاهای دیگرش در اوپک جوان ترین
فرد محسوب می شد.
در طول کنفرانس آدیپک در ماه نوامبر، شرکت ملی
نفت ابوظبی (ADNOC) "Das Crude" را به عنوان نامی برای ترکیب نفت تازه اش
انتخاب کرد که از میدان های اوم شریف و لوور زاکوم گرفته می شود و توسط
شرکت عملیاتی مارین ابوظبی(ADMA-OPCO) اداره می شود. حرفه ای های حوزه نفت و
گاز به سایت ریگزون اعلام کردند که دلیل راه اندازی جدید ترکیب نفت خام به
خاطر استفاده مکرر از بازیافت نفت می باشد، مخصوصا بازیافت دی اکسید کربن،
که منجر به تغییر ویژگی های API نفت خام می شود.
در می 2013، دولت
کویت استراتژی جدیدی را برای صنعت نفتش در نظر گرفت به طوری که هیئت مدیره
در گروه نفتی کویت تجدید سازمان دهی شد. این شرکت مدیر اجرایی ارشد جدیدی
را فرا خواند و موقعیت صاحب منصبان مدیریتی را در شرکت صنعتی پتروشیمی به
حالت معلق درآورد، همچنین 2.19 میلیارد دلار غرامت به شرکت دو کمیکال
پرداخت کرد و نیز محمد الاسانی را به عنوان رئیس جایگزین فاروک زانکی در
شرکت نفت منصوب کرد.
در عراق، رویال داچ شل در میدان بزرگ
مجنون(ازادگان) عراق را در جنوب کشور افتتاح کرد و کمک کرد تا تولیدشان در
هفته های پیش رو به 175000 بشکه در روز برسد.
مجنون که یکی از چهار
میدان بزرگ نفتی است و با شرکت های خارجی توسعه یافته است، در نزدیکی شهر
بصره در جنوب عراق قرار دارد و هدف عراق این است که تولیدش را به حداقل 6
میلیون بشکه در روز در مقایسه با تولید الانش که برابر است با 3.2 میلیون
بشکه در روز ارتقا بخشد.
یکی دیگر از جنبه های کلیدی در اکتشافات و
تولیدات منا (خاورمیانه وشمال افریقا)در سال 2013 بازگشت پتانسیل عظیم
ایران به صحنه بین المللی بود، به طوری که ایران و قدرت های بزرگ غربی به
توافقاتی در باب فعالیت های هسته ای ایران رسیدند و بر مبنای آن فشارتحریم
ها بر ایران کمتر شده است. وزیر نفت ایران گفته است که در یکسال آینده
ایران به 4میلیون بشکه در روز میرسد و برایش اصلا مهم نیست که در بازار چه
تحولاتی رخ میدهد. این سخنان با واکنش وزیر نفت عربستان مواجه شد.بهر رو
بازار منتظر تحولات هسته ای ایران است تا مشخص شود آیا ایران به بازار
برمیگردد یا نه؟
آفریقای شمالی : بی ثباتی
در سال 2013، حوزه
انرژی الجزیره با مقررات و تشریفات فرمالیته اداری و رسوایی ها و فساد های
مالی بزرگی روبرو شد، به طوری که وزیر سابق انرژی اش، چاکیب خلیل اکنون به
اتهام اختلاس تحت تعقیب پلیس بین الملل می باشد.
علاوه بر رسوایی
های مالی، در ژانویه یک عملیات تروریستی گروگان گیری در پالایشگاه گازی
آمناس اتفاق افتاد. پالایشگاهی که در آن پروژه ای به سرپرستی سوناتراچ، بی
پی و شرکت استاتویل آسا نروژ، در حال انجام بود که در پی آن 40 کارگر نفت
کشته شدند.
در خلال این اتفاقات غم انگیز،الجزیره که تولیدکننده
اصلی گاز و نفت به اروپا محسوب می شودبا راه اندازی پروژه ال مرک نشان داد
که قادرشده تا منابع خود را بعد از ارتقا وضعیت امنیتی اشگسترش دهد.به گفته
عبدالحمید زرگوین،رئیس سوناتراچ، ، این انتظار می رفت که راه اندازی پروژه
ال مرک کاهش میدان های کامل را جبران کند.
در اوایل ماه می، شرکت
سوناتراچ، غول انرژی الجزایر و شریکش بخش پتروشیمی آنادارکو آغاز به تولید
خود را در زمین نفت خیز ال مرک رسما اعلام کردند و از اهدافشان تا انتهای
سال 2013 گفتند که بر اساس آن محصولشان باید به تولید روزانه 127 هزار بشکه
میعانات گازی و نفت خامبرسد.
در کشور همسایه، لیبی، حوزه گازی و
نفتی با بدترین شرایط بعد از آغاز به کار این صنعت در کشور مواجه شده
بود.نیروهای نظامی بومی کجبور به راندن موجی از اعتصاب کنندگان در میدان
های نفتی بودند به طوری کهصادرات نفتی لیبی به یک قطره کاهش پیدا کرده بود.
