یکی باید دست ما را بگیرد

 ایرنا - فروتنی و تواضع آیت الله خوشوقت تا آنجا بود که اگر کسی را به محضرش می بردند و از او می خواستند که به او درس اخلاق بدهد با همان حالت افتادگی و خوش اخلاقی می گفت یکی باید دست ما را بگیرد.

سخن از عارف و مجتهدی است که سال های سال بی سروصدا مشغول تربیت سالکان و دانشمندان علوم دینی بود و اکنون که یک سال از ارتحال این عالم فرزانه می گذرد، هنوز غبار غربت و مظلومی اش را می توان در کوچه های شهرمان جست.

آیت الله عزیز الله خوشوقت که چهل سال در محراب مسجد امام حسن مجتبی(ع) در مقابل پروردگار سر به سجده می گذاشت و مردم را با درس های اخلاق سبکبال می کرد، عاقبت در مکه مکرمه و پس از مناسک عمره به دیدار معشوق خود شتافت.

در بزرگداشت مقام و یاد او همین بس که رهبر معظم انقلاب از این استاد اخلاق به سالک الی الله یاد کردند و برخی از اساتید و بزرگان اخلاق او را همچون گوهری پنهان خواندند.

حجت الاسلام سید احمد میرغفاری که امام جماعت مسجد حضرت علی(ع) در خیابان آذربایجان است، از آیت الله خوشوقت اینگونه یاد می کند که این استاد اخلاق شبانه روز برای تهذیب نفس و سلوک الی الله تلاش می کرد.

وی افزود: هرگاه دوستان، طلاب و روحانیون مراجعه می کردند و جویای استاد اخلاق می شدند؛ بنده آیت الله خوشوقت را معرفی می کردم ولی بزرگواری و تواضع این معلم اخلاق به گونه ای بود که می گفت ˈیکی باید دست ما را بگیردˈ و هرگز حاضر نبودند به عنوان استاد و مربی مطرح شود.

حجت الاسلام روح الله حسینیان نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار ایرنا گفت: آیت الله خوشوقت یکی از عارفان بالله بود و تقوا، خلوص و عرفان در زندگی وی موج می زد.

حسینیان از این استاد اخلاق به عنوان شخصیتی صاحب ابعاد مختلف یاد کرد و گفت: وی بیشتر اهل سکوت بود و در حوزه های علمیه به عنوان یکی از عارفانی مطرح بود که سکوت می کرد و خود را بروز نمی داد.

شاید در سطح شهر تهران کم نباشند اساتید اخلاق که بتوان از درس های هفتگی آنان ره توشه ای برای زندگی و کوله باری برای آخرت برگرفت و از معارف ناب مذهب سیراب شد ولی بسیاری از این اساتید همچون خوشوقت در گوشه ای به تربیت و تزکیه مشغولند و ما از آنان غافلیم.

برخی معتقدند شناسایی چنین شخصیت هایی که به صورت گمنام و بی سروصدا تبلیغ دین می کنند، مشکل نیست و همتی والا می طلبد تا این گوهرهای ناب را بیابی،گوهرهایی که شاید تا 50 سال دیگر پیدایشان نکنی.

مدیر مدرسه علمیه امام رضا(ع) از همان کسانی است که می گوید: شاید نیم قرن بگذرد تا شخصیت هایی همچون آیت الله خوشوقت و آقامجتبی تهرانی تحویل جامعه شوند. آن هم اگر همچون آنان سلوک داشته باشند و به استاد ملتزم بوده و سایر شرایط را رعایت کرده باشند.

حجت الاسلام رضا قاسمی می گوید: 50 سال برای جامعه، یک زمان طولانی است و بر همین اساس در روایات نیز آمده است که با رفتن یک دانشمند، شیطان خوشحال می شود؛ چون احساس می کند یک نفر از لشکر الهی کم شده است.

این استاد حوزه از یک مراسم نکوداشت یاد کرد که در خرداد سال 90 برای آیت الله خوشوقت برگزار شد و به دنبال آن کتابی با عنوان در مکنون منتشر شد و زندگی و سوابق علمی و اخلاقی این دانشمند جلیل القدر را مکتوب کرد.

قاسمی علت نامگذاری کتاب در مکنون را ناشناخته بودن این شاگرد ممتاز مرحوم علامه طباطبایی می داند و می افزاید: آیت الله خوشوقت در میان شاگردان صاحب تفسیر المیزان همچون دری بود که شناخته نشد؛ از آن جهت که همواره بسیار کتوم و موقر بود.

آنان که پای درس اخلاق مرحوم خوشوقت می نشستند، هیچگاه شیرینی و معنویت این جلسات را از یاد نخواهند برد و اگرچه برخی افراد از تکراری بودن مباحثش سخن می گفتند و درخواست موضوعی جدید می کردند، استاد اخلاق آنان را رهنمون می شد که همه چیز در تقواست.

مدیر مدرسه علمیه امام رضا(ع) با اشاره به جلسات اخلاق آیت الله خوشوقت می گوید: در صحبت های وی به شکل های مختلف موضوع تقوی مطرح می شد و همیشه محور سخنان این مرد الهی مسائلی همچون تقوی، پاکدامنی و رعایت حدود الهی بود و هنگامی که برخی از تکراری بودن این مباحث خسته شده و از وی درخواست می کردند تا درباره موضوعی دیگر صحبت کند؛ می فرمود همه چیز در تقواست و اگر می خواهید به جایی برسید باید از راه تقوا برسید.

جذابیت و حلاوت درس های اخلاق این مرد الهی به گونه ای بود که برخی شاگردانش را از گوشه و کنار کلان شهر تهران به مسجد امام حسن مجتبی(ع) در خیابان شریعتی می کشاند و شاید باور آن سخت باشد ولی یکی از پامنبری های وی خانه خود را برای شرکت در جلسات اخلاق آیت الله خوشوقت جابجا کرد.

حسین مستاجران که از نیروهای سپاه پاسداران است می گوید: منزل ما دور از مسجد بود و برای استفاده از جلسات و فضای معنوی محافل آن معلم وارسته منزل خود را تغییر دادم تا بتوانم بیشترین بهره برداری را داشته باشم.

وی که تمام مشکلات و سختی های تغییر منزل را تحمل کرده معتقد است از دست دادن چنین سرمایه ای بسیار برایش سخت تر ا ست.

مستاجران که پاکی و تقوای فرزندان خود را مدیون جلسات آیت الله خوشوقت می داند؛ به خبرنگار ایرنا می گوید: خانواده ما شیفته این مسجد هستند و دو پسرم نیز مرید او شدند و معتقدم شرایط معنوی فرزندانم یک نعمت الهی است و احساس می کنم بنده بسیار عقب تر از آنان هستم.

وی معنویت و اخلاق پسرانش را ذخیره ای از آیت الله خوشوقت می داند و می گوید: زمانی که این علمای زاهد از دنیا می روند؛ یادشان در محافل و مجالس زنده است و اگرچه حضور فیزیکی ندارند ولی حضور معنوی آنان همچنان احساس می شود.

فردا (پنجشنبه) اول اسفند همزمان با اولین سالگرد درگذشت آیت الله خوشوقت مراسمی از ساعت 15 و 30 دقیقه در سمجد ارگ تهران برگزار می شود و آیت الله حسن ممدوحی از شاگردان وی به تجلیل از مقام استاد خواهد پرداخت و مراسم دیگری روز جمعه پس از نماز مغرب و عشاء در مسجد امام حسن مجتبی (ع) واقع در تقاطع شریعتی و طالقانی برای بزرگداشت این استاد اخلاق تشکیل خواهد شد.