نه! «پوتین» یک استراتژیست احمق نیست؛ بازی او با «کارت ایران» گل به خودی است

تایم نوشت: روسیه نه یک ایران مجهز به سلاح هسته ای می خواهد و نه حمله احتمالی به آمریکا به این کشور را.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این گزارش آمده است: یک روز پس از آنکه یک دیپلمات روس هشدار داد که کشورش ممکن است در اقدامی تلافی جویانه در مقابل تحریم های آمریکا بر سر ماجرای کریمه در مذاکرات هسته ای ایران مشکلی بوجود آورد، مقامات دولت اوباما گفتند که آنها هیچ تغییری در موضع مذاکره ای روسیه ندیدند و تاکید کردند که همواره ساختن راه ایران برای دستیابی به بمب اتمی برخلاف منافع مسکو است.

خب، آنها تقریبا درست می گویند.

این موضع در ابتدا در وین مطرح شد، زمانیکه سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه که در مذاکرات هسته ای با ایران حاضر شده بود هشدار داد که مذاکرات ممکن است اکنون با تشدید تنش ها بین واشنگتن و مسکو ارتباط پیدا کند.

ریابکوف گفت: ما دوست نداریم از مذاکرات هسته ای ایران به عنوان اهرم فشار استفاده کنیم.

وی افزود: اما اگر ما را مجبور کنند، اقدامی تلافی جویانه خواهیم کرد.

مقامات ارشد دولت اوباما این مسئله را کم اهمیت پنداشته و گفته اند که هیچ تغییری در مواضع روسیه در وین مشاهده نکرده اند.

با این حال، مسلما همین مقاماتی که از عدم تغییر موضع روسیه سخن می گویند، در خفا نگرانند. امریکا شاید بتواند تحمل الحاق کریمه به روسیه را داشته باشد، اما  نابودی مذاکرات ایران بوسیله ی پوتین می تواند برای اوباما یک فاجعه باشد. دستیابی به توافق هسته ای با ایران اولویت نخست سیاست خارجی رئیس جمهور آمریکا به شمار می آید و جدا از دورنمای تاریک توافق صلح خاورمیانه، بهترین شانس و فرصت اوباما برای تعریف میراث سیاست خارجی اش است.

پوتین مسلما قدرت لازم برای پیچیده کردن و حتی نابودی دیپلماسی اوباما در قبال تهران را دارد. روسیه می تواند جبهه متحد شش قدرت جهانی را به تحلیل برد که سعی در تبدیل توافق موقت هسته ای با ایران را به توافقی دائم دارد. روسیه می تواند از حق وتو خود در شورای امنیت سازمان ملل استفاده کند تا از تحریم های بیشتر علیه ایران در صورت  تسریع برنامه هسته ای و یا رها کردن مذاکرات توسط ایران جلوگیری کند.

روسیه نیز می تواند تحریم های کنونی را با توافق اقتصادی مستقیم با تهران تضعیف کند. البته مسکو اخیرا اقدام به توافق با تهران جهت ساخت دو راکتور هسته ای در ازای نفت کرده است.

درحالیکه پوتین چهره ای خشن از خود نشان داده اما ثابت کرده است که هرگز یک استراتژیست احمق نیست. ممکن است او از نابودی پروژه بزرگ سیاست خارجی اوباما لذت ببرد، اما از بین بردن دیپلماسی با ایران می تواند به دو دلیل عمده گل به خودی باشد.

دلیل اول اینکه یک ایران هسته ای می تواند برای روسیه نیز بد باشد. کشورهایی که در باشگاه هسته ای هستند از اعضای جدید استقبال نمی کنند چراکه خطری استراتژیک برای آنها محسوب می شود. درحالیکه روسیه روابط بهتری با ایران نسبت با آمریکا دارد، اما بمب های اتمی ایران می تواند بسیار نزدیکتر به مرزهای روسیه باشد تا امریکا.

دلیل دوم این است که شکست دیپلماسی با ایران می تواند احتمالا منجر به مسئله ای شود که پوتین به شدت از آن متنفر است: حمله ی نظامی به رهبری آمریکا.
 
یک مقام دولت اوباما می گوید: روسیه هیچ نفعی از وخامت اوضاع خلیج فارس و گسترس تسلیحات هسته ای نمی برد.

وی افزود: آنها در دیپلماسی با ایران سرمایه گذاری کرده اند چراکه از آن نفع می برند. روس ها به ما در این قضیه لطفی نمی کنند.