فوتبالیست جنجالی: من بودم و دروازه‌ای که داشت باز می‌شد!

فوتبالیست۳۰ ساله یاسوجی در گفت و گویی به تفصیل در مورد حرکت عجیبش سخن گفت. از اینکه فقط غیرت و تعصب عامل بروز چنینی رفتاری از سویش بوده و همه حواشی جذابی که حالا منجر به شهرتش شده. او در عین خوشحالی که اصلا نتوانست پنهانش کند، حرف های تلخی هم بر زبان آورد؛ از آرزویش هم که پرسیدیم چیزی نگفت ولی تاکید کرد که یک روز پسرش «امیرعلی» را در بارسلونا خواهیم دید.

این گفت‌وگو را در زیر بخوانید:

چیزی خاطرم نیست. فقط می دانم که یکباره تصمیم گرفتم این کار را بکنم و کردم. مطمئنم شما هم جای من بودی این کار را می کردی…

در آن لحظه فکر کجا بود. شما باید این را از درچه نگاه من ببینید. من بودم و دروازه ای که داشت باز می شد. ما نیاز داشتیم به نباختن. تیم مان در آستانه سقوط بود و هرکسی جای من بود این کار را می کرد. یک لحظه خودم را درون زمین مسابقه حس کردم و به خودم گفتم «مجید اجازه نده دروازه باز شه». اصلا قبل از این به چنین کاری فکر نکرده بودم ولی خب اینگونه شد. من خودم یک مدافع هستم و خیلی برایم سخت بود ببینم دروازه تیمم دارد باز می شود.

نمی دانم باید خوشحال باشم یا ناراحت. من اصلا حرکت خودم را تایید نمی کنم. واقعا پریدنم به درون زمین یکهویی اتفاق افتاد و نمی دانستم بعدش چه پیش می آید. خدا شاهده که این کار ناخودآگاه اتفاق افتاد. من تعمدی نداشتم چون اگر اینطور بود با دست توپ را بیرون می کشیدم. شاید باورتان نشود ولی وقتی من این کار را کردم هواداران تیم حریف هم ناراحت نشدند. آنها فهمیدند که من از روی غیرت و تعصبی که داشتم این کار را کردم و تشویقم هم کردند.

گفتم که شما بهتر است قضیه را از دریچه نگاه من ببینید. شما اصلا می دانید این تیم(شهرداری یاسوج) همه زندگی این مردم است و همشهریان ما دلخوشی غیر شهرداری ندارند. خدا شاهده که فوتبال استان و کل یاسوج به همین تیم زنده است و بدون آن همه انگیزه ها از بین می رود. ما رفتیم دسته دو حالا ممکن است تیم شهرداری یاسوج هم منحل شود. من در آن لحظه همه این نگرانی ها در یک آن از ذهنم گذشت و خواستم کاری کنم. مردم و فوتبالیست ها هر فکری می خواهند بکنند ولی من فقط و فقط به خاطر غیرت و تعصبی که روی تیمم، مردمم و استان محرومم داشتم این کار را کردم.

(کمی فکر می کند) شاید الان پشیمان باشم ولی اگر نمی باختیم و سقوط نمی کردیم اصلا پشیمان نمی شدم.

نمی دانستم اینطور می شود ولی دروغ چرا الان هیجان خاصی دارم. خودم هم این صحنه را در چند سایت و شبکه تلویزیونی خارجی دیدم. واقعا نمی دانستم چنین برخوردی با این کار من می شود. با خودم گفتم «کی لیگ دسته اول ایران را می بیند» که بخواهد مشکلی درست شود.

به هر حال این که ناخواسته بود ولی اگر خدا بخواهد یک روز پسرم را در تیم بارسلونا می بینید و یادتان می افتد که من کی بودم!

بله. اسم پسر من امیرعلی نجاتی است. چند سال صبر کنید تا ببینید او را چگونه راهی بارسلونا می کنم.

(می خندد) بله. الان هم می گویم!

نه، شوخی نکردم(!). من خودم یک مدافعم و همه بازی های مسی را به دقت نگاه می کنم. هم شیوه بازی او را می شناسم و هم تمامی تکنیک هایی که در بازی به کار می گیرد. اگر باور نمی کنید به کی روش بگویید دعوتم کند تا حرفم را ثابت کنم. البته نه اینکه مهار مسی کار ساده باشد ولی من این توانایی را در خودم می بینم. 

مطمئنم شرایطش مهیا نیست ولی پیشنهاد می کنم یکی از مدافعان ذخیره ما این کار را بکند!

من که در آن لحظه نمی دانستم چه می کنم یا قانونی برای این کار وجود دارد یا نه اما داور بعد از این صحنه من را از پشت دروازه هم اخراج کرد!

چه افتخاری بالاتر از این. آرزوی هر بازیکنی حضور در جام جهانی است ولی خیلی بعید است این اتفاق بیفتد.

خدایی دوست دارم اما بودجه اش را ندارم. مگر شما واسطه بشوید همین کمپینی که گفتید پول جمع کند تا من هم به جام جهانی و برزیل بروم.

نه، اما فکر می کنم فدراسیون بیشتر درگیر لیگ برتر و تیم ملی بوده و بعد از این سراغ من هم شاید بیاید.

آقای رحمان احمدی بعد از حادث شدن صحنه از من تشکر کرد. گفت«آفرین پسر! خیلی خوب بود. تیم را نجات دادی» اما بعد از اینکه تیم باخت حرف هایش را عوض کرد و گفت تو عامل باخت تیم بودی!. او گفته بود بعد از اینکه مجید این کار را کرد تیم ما از هم پاشیده شد. نمی دانم چرا این حرف را زده. من به خوب و بد حرکتم کاری ندارم ولی در آن صحنه نه گلی خوردیم و نه بازیکنی از ترکیب ۱۱ نفره تیم اخراج شد.

آنها به من لطف دارند. همه به غیرت و تعصبم افتخار می کنند و می دانند من چرا این کار را کردم. خدا شاهد است که من مجید نجاتی در آن صحنه جز مردم شهرم و سقوط نکردن تیم فکری در ذهنم نبود.

فکر می کنم اگر خوب باشیم ۳ گل می خوریم.

قول می دهم همین هاشم بیک زاده که اینقدر بعد از گروه بندی جام جهانی در مورد او حرف زده شد یکی از خوب های ما در برزیل خواهد بود.

سرخیو راموس کاپیتان رئال مادرید.

من همه عشقم این بود که در استقلال بازی کنم اما متاسفانه نشد. ولی به جای آن پسرم را به بارسلونا می فرستم.

منبع: پیام نو