نیویورک تایمز: به تندروهای ایران و آمریکا میدان ندهید؛ نتایج شکست مذاکرات بسیار زیاد است

نیویورک تایمز نوشت: تردیدی نیست که مذاکرات بین قدرت های بزرگ و ایران در باره برنامه هسته ای این کشور مفید بوده است . به نظر می رسد تمام کشور های دخیل در این مذاکرات متعهد به رسیدن به توافقی هستند که از قرارداد ماه نوامبر فراتر رفته و به توافقی دائمی تبدیل شود .

به گزارش «تیک» Tik.ir، مذاکره کنندگان اصلی دور سوم مذاکرات خود را در روز چهارشنبه در وین کامل کردند و در نظر دارند دوباره در روز 13 مارس با یکدیگر ملاقات کنند و انتظار می رود پس از آن، تهیه پیش نویس متن اصلی قرار داد را آغاز کنند . آنها امیدوارند تا 20 ژوئیه این کار را به اتمام رسانند .

با اینکه این امر به نظر کاملاً مثبت به نظر می رسد، اما کوچک شمردن این موضوع که از بین بردن تهدید تولید بمب هسته ای از سوی ایران و آغاز کاهش سه دهه خصومت بین تهران و واشنگتن چقدر سخت می تواند باشد، بسیار ساده لوحانه خواهد بود .

مذاکره کنندگان که بعضی از جزئیات چانه زنی های خود را افشا کرده اند، گفتند هنوز در مورد موضوع های اصلی گام های مهمی باقی مانده است .در ماه نوامبر دو طرف به یک توافق 6 ماهه رسیدند که بر اساس آن ایران در مقابل کاهش تحریم ها بعضی از فعالیت های هسته ای خود را محدود می کند . این حقیقت که به نظر می رسد هم ایران هم قدرت های مهم به تعهدات خود بر طبق قرارداد موقت عمل می کنند دلگرم کننده است .

در قرار داد نهائی قدرت ها از ایران می خواهند فعلیت های هسته ای خود را کاهش دهد تا دیگر به سرعت نتواند بمب هسته ای تولید کند. در مقابل، کاهش قابل ملاحظه ای در تحریم ها که به اقتصاد ایران صدمه زده است صورت خواهد گرفت.

در این میان، نیرو های تندرو که نباید به آن میدان داده شود، در هر دو طرف نیز برای تضعیف هرگونه معامله ای به فعالیت خود ادامه داده اند . اسرائیل و بعضی از اعضای کنگره اصرار دارند که ایران باید فعالیت های غنی سازی خود را حتی برای مقاصد غیر تسلیحاتی کنار بگذارد .این امر آرمانی است ، اما اصرار در این باره شانس هرگونه توافق را از بین خواهد برد . تند رو ها این را می دانند و این مساله آنها را در موقعیت خارق العاده ایجاد یک جنجال بزرگ سیاسی در باره برنامه هسته ای قرار خواهد داد، در حالی که جلوی هرگونه راه حل دیپلماتیک واقع گرایانه نیز گرفته خواهد شد . این امر می تواند برای اوباما که سعی می کند مذاکرات را به پیش ببرد مشکل ساز باشد .

جدیدترین مجادله نیز با انتخاب حمید ابوطالبی به عنوان نماینده جدید ایران در سازمان ملل شکل گرفته است . ظاهراً هنگامی که آقای ابوطالبی 20 ساله بوده است به عنوان مترجم دانشجویانی که در سال 1979میلادی سفارت آمریکا در تهران را به تصرف خود در آوردند و 52 آمریکائی را به مدت 444 روز به گروگان گرفتند کار کرده است .

در آینه روابط ایران و آمریکا ، ابوطالبی در مقابل تندرو های ایران در داخل یک میانه رو محسوب می شود . در آمریکا با تحریک سناتور کروز محافظه کار از تگزاس که ابوطالبی را تروریست خوانده و سناتور چارلز شومر دمکرات از نیویورک، کنگره به مخالفت با اعطای ویزا به او داد .رئیس جمهور اوباما روز جمعه بدون امضای این لایحه که معلوم نیست قانونی هم باشد با گفتن این موضوع که به هرحال به ابوطالبی ویزا نخواهد داد، یک سابقه بد از خود به جا گذاشت .

آمریکا به عنوان میزبان سازمان ملل باید هرکس را که کشوری به عنوان نماینده خود در این سازمان معرفی می کند بپذیرد ، مگر اینکه تهدید مستقیم امنیت ملی [ برای این کشور ] محسوب شود . معمر القذافی ، یاسر عرفات و محمود احمدی نژاد ،رئیس جمهور سابق ایران همه اجازه ورود دریافت کردند ، اما هیچکدام از اینها نباید باعث شود دو طرف دست از تلاش زیاد برای رسیدن به توافق نهائی هسته ای بردارند .

اگر قدرت های بزرگ و ایران بتوانند این کار را انجام دهند ، فرصتی را برای پرداختن به دیگر چالش ها ، از جمله افغانستان ، قاچاق مواد مخدر و سوریه ایجاد خواهند کرد . نتایج عدم موفقیت نیز بسیار زیاد است.