پس از 15 سال ویدیو آزاد شد/ کمی به شبکه های اجتماعی اعتماد کنیم، همین!

در شرايطي كه جناح محافظه كار، اعتماد به جوانان ندارد و تنها كساني را مي پذيرد كه همفكر آنان باشد، چگونه مي توان باور كرد كه يك محافظه كار معتدل، عكس جريان آب شنا كند و از اعتماد به جوانان در بهره گيري از دنياي مجازي براي تبادل اطلاعات سخن بگويد؟

به گزارش انتخاب، اندك اندك، به رغم همه دشواري ها، اصلاح طلبان ايمان مي آورند كه در خردادماه 1392، حمايت از دكتر حسن روحاني كه هيچگاه تا آن تاريخ به اصلاح طلبان نزديك نبوده، كار درستي بوده است. به اين فراز از سخنان رييس جمهور منتخب مردم كه در چهارمين جشنواره ارتباطات و فناوري اطلاعات ايراد شده توجه كنيد: «اگر تهاجم فرهنگي وجود دارد – كه وجود دارد – راه مواجهه با آن شمشير چوبي نيست، ما بايد با ابزار مدرن، البته نه منفعلانه و ترسو بلكه فعال و شجاع وارد عرصه شويم و بخش بزرگي از اين فضاي اجتماعي و شبكه هاي اجتماعي را جوانان، دانشجويان، ايران دوستان و اسلام دوستان به تصرف درآورند و هويت اسلامي، ايراني و اسلام رحماني را به دنيا معرفي كنند.» (سايت تابناك 27/2/93)

اين ديدگاه، كه بايد به صاحب آن گفت مبارك باد، نشان مي دهدكه به رغم تنگناهاي موجود در عرصه بهره مندي از دنياي مجازي، با روحيه اميدوارانه، به جوانان ميدان مي دهند تا بتوانند اعتقاد خود را به وسيله شبكه هاي اجتماعي – كه متاسفانه در كشور ما فيلتر شده اند – به سراسر جهان عرضه كنند و تشنگان معنويت، به خصوص جوانان عصر حاضر را در ممالك مترقي، سيراب سازند.سال هاي سال است كه در كشور ما در برخورد با تكنولوژي، به ويژه تكنولوژي اطلاع رساني و ارتباطات، سياست باز و اعتمادبرانگيز وجود ندارد و هميشه و همه جا با پديده هاي موثر در انتقال پيام، خصوصا آنهايي كه از خارج مرزهاي ايران تغذيه مي شوند، برخورد غيرمعمولي مي شود.

 البته اين موضوع، محدود به بعد از انقلاب نمي شود و از دوراني كه راديو اختراع شد و مردم ايران علاقه مند بودند كه از آن بهره گيرند، چنين برخوردهايي صورت مي گرفت. البته پيش از انقلاب، دولت ها نه تنها در ايجاد محدوديت براي استفاده از رسانه هاي صوتي وتصويري نقشي نداشتند، بلكه با تشويق و ترغيب، سعي مي كردند به گسترش آن دامن بزنند، زيرا سياست آنان بر بهره گيري از هر نوع وسيله ارتباطي، حتي مبتذل آن، استوار بود. اين حمايت مي توانست تاثير والايي در تحكيم پايه هاي حكومت آنان داشته باشد. در آن شرايط، به دليل ديدگاه هايي كه وجود داشت، خود خانواده ها و مقامات مذهبي، علم مخالفت با آن وسايل را بلند كرده بودند و جوانان را از دسترسي به آنها منع مي كردند.پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، موضوع رسانه هاي خارجي و هر نوع وسيله ارتباط جمعي كه از ناحيه دواير دولتي نظارتي بر آنها نمي شود موضوع جديدي شد.

در بدو امر و پس از آن كه راديو وتلويزيون دراختيار نيروهاي انقلاب اسلامي قرار گرفت، همه توان بخشي از قواي انتظامي و مقننه، بر اين موضوع متمركز شد و تلاش هاي نسبتا گسترده يي در مبارزه با تكنولوژي و وسايل انتقال اطلاعات صورت گرفت. يكي از اين ابزارهاي فرهنگي و اطلاع رساني دستگاه ويديو بود. رييس جمهور نيز در جشنواره فوق الذكر به آن اشاره كرد، اما از همان موقع، يعني بيش از سه دهه پيش، برخورد با ويديو در ميان دلسوزان متعهد، سوال برانگيز بود. اين دستگاه چه تقصيري داشت كه مي بايست از منزل ها و مغازه ها و گمرك و امثالهم جمع آوري مي شد؟ نگارنده همان موقع چندين يادداشت در جرايد منتشر كرد كه مگر اين قوطي، چه مي تواند انجام دهد كه استفاده از آن ممنوع شده است؟ در اين دستگاه اگر نوار فيلم هاي مبتذل بگذاريد، فيلم مبتذل نشان مي دهد، اگر نوار موضوعات علمي را در آن قرار دهيد، معلومات علمي شما را افزايش مي دهد. اگر نوار قرآن قرار دهيد، قرآن مي خواند. پس اشكال از آن قوطي نيست، اشكال به كساني وارد است كه توانايي و سرمايه توليد فيلم هاي علمي و فرهنگي و سياسي و اجتماعي و خانوادگي را دارند، اما از آن دريغ مي كنند آن موقع كه داشتن ويديو را ممنوع كردند اين وسيله به سرعت زيرزميني شد و عده زيادي نيز از آن سود برند.

حدود 15 سال كه ويديو ممنوع بود و هزاران نفر به خاطر نگهداري از آن به زندان رفتند و جريمه شدند، ويديو آزاد شد. يعني براي مقامات وقت وزارت ارشاد و دستگاه قضايي روشن شد كه زيرزميني كردن ويديو نقشي در اصلاح امور و تهذيب نفس جوانان ندارد، بلكه دلال ها فربه تر مي شوند و جوانان نيز مخفيانه، هر بهره ناصوابي كه مي خواستند از ويديوهاي قاچاق مي گرفتند.

 اكنون شما ويديو را مقايسه كنيد با ماهواره، با اينترنت، با شبكه هاي اجتماعي مثل فيس بوك. چه تفاوتي بين آن و اينها مي بينيد؟ جز اينكه ويديو روزي آزاد شد و ماهواره و فيس بوك و پديده هاي مشابه به پارازيت و فيلتر، مثلااز دسترس ديگران خارج شده است. كه البته چنين نيست و اين ميلياردها پولي كه از بيت المال هزينه فيلترينگ و پارازيت پخش كردن مي شود، به راحتي و به آساني دود هوا مي شود. چون هركس در ايران، از كوچك تا بزرگ، از روستايي تا شهري، از زن تا مرد، از باسواد تا بي سواد كه بخواهد از اين پديده ها استفاده كند، به راحتي آب خوردن، موانع دسترسي به آنها را برطرف مي سازد. موضوع مهم اين است كه جوانان ما، بيش از آنكه از اينترنت و ماهواره و شبكه هاي اجتماعي، آسيب ببينند، از آنها بهره هاي مثبت مي گيرند و حتي به آساني مي توانند، فرهنگ اسلام و ايران را از طريق آنها، براي ديگر جوانان دنيا صادر كنند. فقط كافي است به تدين و روحيه پاك جوانان اعتماد كرد و اجازه نداد كه از طرق غيرقانوني، به آنچه مي خواهند دسترسي پيدا كنند. جوان به دنبال يادگيري است. قانون هاي سختگيرانه را برداريد و به توليد برنامه هاي سودمند و نيز به نظارت بر آنها، بپردازيد تا به نتيجه يي بهتر از آنچه امروز مشاهده مي كنيد، برسيد. در اين باره گفتني ها بسيار هست كه در فرصت ديگر به آن خواهم پرداخت.
   

منبع: اعتماد