يکشنبه ۰۸ خرداد ۱۴۰۱ | Sunday, 29 May 2022
  • ارتباط با انتخاب
  • |
  • پیوندها
  • |
  • آب و هوا
  • |
  • اوقات شرعی
  • |
  • مجله الکترونیک
  • |
  • نظرسنجی
يکشنبه ۰۸ خرداد ۱۴۰۱ | Sunday, 29 May 2022
  • صفحه نخست
  • سیاست
  • بین الملل
  • تاریخ
  • اقتصاد
  • اجتماع
  • فناوری
  • فرهنگ و هنر
  • حوادث
  • ورزش
  • خواندنی ها
  • گردشگری
  • سلامت
  • ویدیو
  • عکس
جستجو
ویدئو جدیدترین اخبار پربیننده ترین
لایو خبر عکس خواندنی ها اخبار ویژه
  • صفحه نخست
  • سیاست
  • بین الملل
  • تاریخ
  • اقتصاد
  • اجتماع
  • فناوری
  • فرهنگ و هنر
  • حوادث
  • ورزش
  • خواندنی ها
  • گردشگری
  • سلامت
  • ویدیو
  • عکس
  • درباره انتخاب
  • ارتباط با انتخاب
  • پیوندها
  • آب و هوا
  • اوقات شرعی
  • مجله الکترونیک
  • نظرسنجی
  • آرشیو
ویدیو / نماینده آبادان: چقدر فریاد بزنیم که فساد در خوزستان بیداد می کند

ویدیو / نماینده آبادان: چقدر فریاد بزنیم که فساد در خوزستان بیداد می کند

ویدیو / ماجرای ملاقات جنجالی و جعلی پوتین چیست؟

ویدیو / ماجرای ملاقات جنجالی و جعلی پوتین چیست؟

ویدیو / فاجعه بسیار وحشتناک‌تری که در انتظار آبادان بود

ویدیو / فاجعه بسیار وحشتناک‌تری که در انتظار آبادان بود

ویدیو / گفتگو با عامل تیراندازی خیابان طالقانی: قصد داشتم افراد دیگری که با آن‌ها اختلاف داشتم را بکشم

ویدیو / گفتگو با عامل تیراندازی خیابان طالقانی: قصد داشتم افراد دیگری که با آن‌ها اختلاف داشتم را بکشم

ویدیو / عزاداری خوزستانی‌های مقیم قم برای درگذشتگان حادثه متروپل

ویدیو / عزاداری خوزستانی‌های مقیم قم برای درگذشتگان حادثه متروپل

ویدیو / این مسلمانان تاتار در حال جنگ با نیروهای پوتین در اوکراین هستند + زیرنویس فارسی

ویدیو / این مسلمانان تاتار در حال جنگ با نیروهای پوتین در اوکراین هستند + زیرنویس فارسی

کد خبر: ۱۶۴۵۶۳
تعداد نظرات: ۷ نظر
تاریخ انتشار: ۵۷ : ۱۰ - ۱۱ خرداد ۱۳۹۳
صفحه نخست >> سیاست
پ

داستان دو محمود

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کارنامه‌اش با سال‌ها بازیگری و فعالیت در تئاتر، ‌تلویزیون و سینما گره خورده؛ با این حال از سال 1384 به چهره‌ای مشهور تبدیل شد. محمود بصیری جدا از نقش‌آفرینی در سریال‌های«آرایشگاه زیبا»، «هتل»، «کتابفروشی هدهد» و فیلم‌های «دستفروش»، «مهریه بی‌بی» و... به‌دلیل شباهتش به محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور سابق ایران مورد توجه قرار گرفت. البته این شباهت به‌نفع او نبود و حتی باعث دوری‌اش از دنیای سینما شد. با این حال چند سال غیبت، نتوانست نام او را از حافظه تصویری مردمی که با او خاطره دارند، پاک کند. محمود بصیری مثل اکثر نقش‌هایش ساده و صمیمی است. در یکی از روزهای پایانی اردیبهشت در دفتر روزنامه پای درددل‌هایش نشستیم؛ از حال و هوای این روزهایش گفت و از روزهایی که دلگرمی‌اش آدم‌هایی بودند که هیچ‌گاه فراموشش نکردند. چکیده گفت‌وگوی ما پیش‌روی شماست:

آقای بصیری بعد از مدت‌ها بی‌خبری، از اوضاع و احوال این روز‌ها چه خبر؟

طی یک‌سال گذشته پیشنهادهایی برای بازی داشتم، در این مدت برخی از من خواستند نقش فرد خاصی را بازی کنم که به هیچ‌وجه قبول نکردم و از این دست پیشنهاد‌ها کم نبود. به‌هرحال منتظرم تا اگر پیشنهاد خوبی مطرح شد، بعد از مدت‌ها سر کارم برگردم.

برگردیم به هشت سال قبل. ماجرای ممنوع‌التصویری از کجا شروع شد؟ چطور خبردار شدید ممنوع‌التصویر هستید؟ آیا ابلاغ رسمی از جای خاصی داشتید؟

خیر.

پس چه شد بازی نکردید؟

بعضی از کارگردان‌ها برای کار با من تماس می‌گرفتند و قرار می‌گذاشتند، اما بعد از مدتی می‌رفتند و دیگر خبری از آنها نمی‌شد. بعضی از دوستانم تماس می‌گرفتند که: «محمود خبر داری ممنوع‌الکار شدی؟» من خنده‌ام می‌گرفت. فکر می‌کردم سربه‌سرم می‌گذارند. بعد از مدتی دیدم درست است. انگار واقعا ممنوع‌التصویرم! این اتفاق زمانی افتاد که زنده‌یاد محمود استادمحمد قصد داشت نمایشنامه‌ای را با اقتباس از کتاب «انتری که لوطیش مرده بود» صادق چوبک روی صحنه ببرد و از من خواست در این نمایش بازی کنم. بعد از ماجراهای ممنوع‌التصویری‌ام استاد محمد گفت: «محمود برو خونه بگیر بخواب... اجازه ندادن تو بازی کنی... .»

هیچ‌وقت پیگیر کارتان نشدید؟ اینکه از کسی بابت این اتفاق پرس‌وجو کنید؟

خدا رحمت کند محمود استادمحمد را. وقتی این اتفاق برای من افتاد گفت: «این اتفاق چه بخوای چه نخوای برات افتاده و حق کارکردن نداری. اگر می‌خوای می‌تونی شکایت کنی.» اما من همیشه فکر می‌کردم در این اوضاع و احوال، شکایت به چه درد من می‌خورد؟

این ماجرای ممنوع‌التصویری دقیقا از چه زمانی اتفاق افتاد؟

از سال ۸۵ شروع شد. درست بعد از پخش سریال «کتابفروشی هدهد» که تازه کارم روی غلتک افتاده بود. البته بدشانسی اینجا بود که سه‌سال قبل از آن بازهم من ممنوع‌التصویر بودم.

چرا؟

یکی از کارخانه‌دار‌ها که کارخانه تولید چایی داشت برای تبلیغ کالایش خواست که من کمکش کنم. ماجرا از وقتی شروع شد که این کارخانه‌دار خواست با تبلیغ کالایش به قول خودش یک قدم ملی بردارد. تعریف می‌کرد دخترش بر اثر استفاده از چایی که آلوده به سم «ددت» بوده از دنیا رفته و قصد داشت از طریق تبلیغ کالایش، مردم از چای مرغوب استفاده کنند. از حق هم نگذریم چایی فوق‌العاده‌ای داشت. خلاصه اینکه من بازی در این تبلیغ را قبول کردم و جلساتی هم برای فیلمبرداری و گرفتن عکس برای تبلیغ این کالا وقت گذاشتم. غافل از اینکه تلویزیون به همین دلیل مرا ممنوع‌التصویر کرد، ظاهرا به این دلیل که نباید بازیگر تلویزیون برای کالایی تبلیغ کند و من از هیچ‌چیز خبر نداشتم. بعد از این هم که خودتان در جریان هستید که از سال ۸5 به بعد هم خانه‌نشین شدم.

خاطرم هست دوسال قبل نقش کوچکی در سریال «آب‌پریا» بازی کردید و برای چندمین بار با خانم برومند همکاری کردید... .

بله. در سریال «آب‌پریا» نقش بسیار کوچکی بازی کردم. خانم برومند تشخیص داد نقش یک کفترباز را بازی کنم. هر چند نقش کوچکی بود اما تمام تلاشم را کردم که‌‌ همان نقش کوچک را خوب ایفا کنم، مثلا ریزه‌کاری‌هایی به نقش اضافه کردم که بعضی وقت‌ها بچه‌های پشت‌صحنه حیران می‌شدند. اصولا خانم برومند این توانایی را دارد که سریال‌هایی بسازد که تاریخ مصرف ندارد و معمولا همه بازیگران در سریال‌هایش بهترین بازی‌هایشان را ارایه می‌دهند، مثلا همین سریال «هتل» که مدتی است از شبکه تهران بازپخش می‌شود. من در این سریال فقط نقش یک نگهبان را بازی می‌کردم اما خانم برومند از این نگهبان یک شخصیت‌ دوست‌داشتنی خلق کرد. حالا که صحبت سریال «هتل» شد یاد خاطره‌ای افتادم که شاید جالب باشد.

خاطرم هست زمانی که در هتل مشغول تصویربرداری بودیم، صحنه‌ای که پسری، عاشق دختری آذری‌زبان می‌شود بی‌هوا شروع می‌کند در هتل آوازخواندن که من بهش گفتم: «صداتو بیار پایین. همین چارتا مسافری هم که داریم می‌ذارن می‌رن...» همان لحظه که این پسر ساکت شد من شروع کردم به آوازخواندن. این صحنه را اجرا کردم و بعد از اینکه خانم برومند کات داد، دیدم همه بچه‌های پشت‌صحنه شروع‌کردن به خندیدن. بعد از کات‌دادن خانم برومند یک خانم سالخورده از خانه کناری هتل شروع کرد به دادزدن که: «مرده‌شور این صداتو ببره... الان موقع غزل خراباتی خوندنه مرتیکه؟ ساعت چهار صبح؟ ...»

فردای آن روز این خانم برای شکایت پیش رییس هتل می‌آید. رییس هتل به این خانم می‌گوید که صدای کارگرای ما نبوده. اینجا فیلمبرداری است و کسی هم که آواز می‌خوانده آقای بصیری بازیگر سریال بوده. این خانم فردای آن روز برای عذرخواهی از ما با دسته‌‌گل و شیرینی آمد سر صحنه و کلی ما را خجالت داد. این خاطره‌ای است که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.

در این هشت‌سال ممنوع‌التصویری چطور گذران زندگی می‌کردید؟

کار خاصی نمی‌کردم. خدا به من لطف دارد و هیچ‌وقت در تنگنا نمی‌مانم. اما یک نصیحت دارم به همه کسانی که این مطلب را می‌خوانند. واقعا اگر می‌بینید کاری اتفاق نمی‌افتد خدا را شکر کنید. حتما حکمتی در آن هست. حکمت کار من هم در این بود که در این هشت‌سالی که نتوانستم کار کنم، فهمیدم چقدر مردم به من لطف دارند و من را فراموش نمی‌کنند و دلشان برایم تنگ شده. اگر دلتان با کاری بود اما اتفاق نیفتاد خدا را شکر کنید. شاعر می‌گوید: «گرت از خدا التماس کنی شجاعت است، اگر برآورده شود نعمت است وگرنه حکمت است»
 آیا هیچ‌وقت آقای احمدی‌نژاد را از نزدیک دیدید؟
سال ۹۱ و ماه رمضان بود که جمعی از هنرمندان میهمان رییس‌جمهور بودند. از من هم دعوت کردند در این مراسم حضور داشته باشم. این مراسم همزمان شده بود با زلزله‌ای که در آذربایجان اتفاق افتاده بود و قرار بود در این مراسم درباره ماجرای زلزله و کمک‌هایی که هنرمندان می‌توانند انجام دهند، صحبت کنیم. آقای محمد سلوکی مجری برنامه بود. اوایل شروع مراسم خطاب به آقای احمدی‌نژاد گفت: «آقای احمدی‌نژاد می‌دونید امشب کی مهمون ما است؟ آقای بصیری هم در جمع ما حضور دارند.» آقای احمدی‌نژاد بلند شدند و به نشانه احوالپرسی دستی تکان دادند و من هم از دور با او سلام و احوالپرسی کردم. باز آقای سلوکی از آقای احمدی‌نژاد پرسید: «این حقیقت داره که شما یه خونه دوطبقه با یه ماشین صفر کیلومتر به آقای بصیری دادید و ماهی دومیلیون‌تومان هم به او پول می‌دهید؟» که آقای احمدی‌نژاد جواب داد این اولین‌بار است که من آقای بصیری را می‌بینم.
وقتی که افطار کردیم و برای خوردن شام آماده می‌شدیم، آقای احمدی‌نژاد با من کمی خوش‌وبش کرد و از اوضاع و احوال کار پرسید. منم در جواب گفتم کار‌ها که خوب نیست اما راستش امشب اینجا آمدم تا اگر کاری از دستم برمی‌آید برای زلزله‌زده‌ها انجام دهم. اما اگر قرار است درباره خودم حرف بزنم می‌توانیم در فرصتی دیگر جلسه‌ای داشته باشیم آقای احمدی‌نژاد به یکی از همراهانش، گفت آدرس و شماره تماس من را بگیرد که حتما قراری با هم داشته باشیم. اما متاسفانه این قرار برای زمانی که روزهای آخر حضور آقای احمدی‌نژاد در سمتش بود ترتیب داده شد. که دیگر این ملاقات به درد من نمی‌خورد. من هم بعد از این اتفاق نشستم و نگاه کردم و گله نکردم.
چطور خبردار شدید که دیگر ممنوع‌التصویر نیستید؟
مثل زمانی که کسی به من نگفت ممنوع‌التصویری، کسی هم به من نگفت الان می‌توانی کار کنی. در تمام طول زندگی‌ام هیچ‌وقت برای کار با کسی تماس نگرفتم و همه کسانی که مرا می‌شناسند، می‌دانند که همیشه برای احوالپرسی از دوستانم با آنها تماس می‌گیرم. زنده‌یاد شاهپور غریب از کسانی بود که همیشه از حالش باخبر بودم و به هر بهانه‌ای با او تماس می‌گرفتم و مدام به او تاکید می‌کردم برای کار تماس نمی‌گیرم و فقط جویای احوالت هستم، مثلا ساعت سه‌نصفه‌شب با محمود استادمحمد تماس می‌گرفتم می‌گفتم: «کله‌پاچه دوست داری؟ آماده شو بریم کله‌پاچه بخوریم...» حالا که صحبت محمود استادمحمد شد بگذارید خاطره‌ای از اولین دیدارمان برایتان تعریف کنم.
من یک جوان 23،22 ساله بودم که یک روز آقای داوود رشیدی به من گفت: «تو رو به محمود استاد محمد معرفی کردم که در تدارک اجرای یک نمایش است، برو کار کن و بگو منو رشیدی فرستاده» آدرسش خیابان جمهوری روبه‌روی سینما نیاگارا بود. من هم خوشحال از این اتفاق به آدرسی که آقای رشیدی داده بود، رفتم. وقتی رسیدم دیدم یک جوان ۲۰ساله در را باز کرد منم نمی‌دانم چرا‌‌ همان لحظه اسم محمود استادمحمد را فراموش کردم و وقتی در باز شد ناخودآگاه گفتم: «با اوس‌ممد کار دارم اینجاست؟» جوانی که در را باز کرده بود، محمود استاد محمد بود. وقتی این جمله را از زبان من شنید چند دقیقه‌ای جلو در می‌خندید. گفت: «الان اوس‌ممد رو نشونت می‌دم» من را به سالن تمرین تئاترش برد. خودش را معرفی کرد و به دوستانش که آنجا بودند گفت: «محمود بصیری با ورودش نشون داد چه بازیگر خوبیه.» من و محمود استادمحمد سال‌های زیادی را کنار هم زندگی کردیم و خاطرات زیادی با هم داشتیم. این مرد آنقدر بزرگوار و بخشنده بود که وقتی تصادف کرده بودم با وجود اینکه خانواده‌ام کنارم بودند، خواست از من پرستاری کند و ۱۰روز من را در خانه‌اش نگه داشت. متاسفانه الان بیشتر رفاقت‌ها از سر مادیات است. من یک دوچرخه دارم که معمولا با آن همه‌جا می‌روم. یک‌روز دونفر من را با این دوچرخه در خیابان دیدند و با لهجه آذری به‌هم گفتند: «این شکل اون بازیگر است» منم گفتم: «یعنی چی مرد حسابی... منم خودشم.» گفت: «تو الان باید الگانس‌سوار شی چرا با دوچرخه این‌ور اون‌ور می‌ری؟» گفتم: «اگر قرار باشه الگانس‌سوار شم، دیگه تو نمی‌تونی منو ببینی. من دوچرخه‌سوار می‌شم که هنر و از تو بگیرم.» هنر درون مردم است. اگر قرار باشد از مردم فاصله بگیری دیگر نامت هنرمند نیست. هنرمندان واقعی سرزمین ما کسانی هستند که به معنی واقعی بین مردم زندگی می‌کنند. روزی نیست که من یادی از علی حاتمی و محمود استادمحمد نکنم. به معنی واقعی هنرمند بودند. یا آقایان کشاورز، مشایخی، نصیریان، انتظامی، رشیدی که هرکدام از آنها به تنهایی یک فرهنگ و هنر به تمام معنا هستند که متاسفانه الان برخی فقط با نام این بزرگان پز می‌دهند و کسی برایشان کاری انجام نمی‌دهد. من به خودم قول دادم تا زمانی که زنده‌ام نقش گدا بازی کنم.

جالب است که همیشه نقش‌های شما به قشر خاصی از جامعه مربوط می‌شود. معمولا نقش آدم‌های عامی را بازی می‌کنید. رمز و راز انتخاب این نقش‌ها چیست؟

خدا بیامرزد. مادرم همیشه می‌گفت: «اگه می‌خوای آدم موفقی باشی، سعی کن شنونده خوبی باشی. حتی وقتی دشمنت داره حرف می‌زنه خوب گوش کن. شاید لابه‌لای حرفاش چیز خوبی برای تو داشته باشه.» متاسفانه ما از همه‌چیز زود می‌گذریم، مثلا فکر کنید دو نفر با هم دعوا می‌کنند. یک بازیگر می‌تواند در حین جداکردن آن دونفر کلی ایده برای نقشش بگیرد، مثلا آقای عبدالله اسکندری آدم کم‌حرفی است. عوض آن خوب نگاه می‌کند. سر فیلم علی حاتمی «مادر» با هم کار می‌کردیم و سر آن فیلم سر من را تراشید و مو و ریش سفید برای من گذاشت و گفت: «تو الان شبیه دایی من شدی.» این آدم با خوب‌نگاه‌کردن و گوش‌کردن ایده‌های خلاقانه‌ای برای کارش پیدا می‌کند. حتی برخی بازیگران هستند که فیلمنامه نمی‌خوانند. اما به کسی مثل آقای رشیدی یک متن بدهید حتما می‌خواند و درباره‌اش فکر می‌کند و حتی با نویسنده اثر قرار ملاقات می‌گذارد حتی اگر متن را دوست نداشته باشد. فرق هنرمند با هنرمند این است. بنابراین در حرفه ما شنونده خوب‌بودن مهم است. من در فیلم «لوطی» در سن جوانی نقش یک پیرمرد را بازی کردم. یا فیلم «پل» که نقش خروس‌باز را بازی کردم که از سنم فاصله زیادی داشت.

از روزی که وارد سینما و تلویزیون شدید با چه هدفی کارتان را شروع کردید؟
من سال ۴۷ وارد تلویزیون شدم و در همه این سال‌ها لطف بزرگوارانی مثل آقای داوود رشیدی شامل حالم در این عرصه شد. اما بگذارید برایتان بگویم که ریشه این بازیگرشدن از چه زمانی در من شکل گرفت. مادرم تعریف می‌کرد که چهارسالم بود که من را پیش خاله‌ام در یزد گذاشته بود و پدرومادر و برادرم آمده بودند تهران. من در سن چهارسالگی آواز می‌خواندم و خاله‌ام تعریف می‌کرد که همسایه‌ها از من می‌خواستند که تو را پیششان بگذارم. وقتی تهران آمدم تقریبا همه فامیل می‌دانستند ادای همه را درمی‌آورم. من از کودکی به این حرفه علاقه داشتم و خدا را شکر کسانی بودند که مرا در این عرصه حمایت کنند.
آقای بصیری اینکه می‌گویند شما با بدلکاری وارد سینما شدید، درست است؟
من ۱۶سالم بود که سر فیلم «مردی در طوفان» به کارگردانی خسرو پرویزی حاضر شدم. آنجا جیپی بود که خانم مرجان باید با آن رانندگی و تصادف می‌کرد. من دیدم او نمی‌تواند ماشین را هدایت کند و تصمیم گرفتم خودم این کار را انجام دهم. در یک صحنه ماشین با سرعت زیاد به مانعی برخورد می‌کند و چپ می‌شود که بعد از اجرای این صحنه علیرضا زرین‌دست به من گفت: «خدا پدرت را بیامرزه خوب شد این کاررو انجام دادی وگرنه این همه‌مون‌رو به کشتن داده بود. » اما حرفه اصلی من از ابتدا بدلکاری نبود، من به‌عنوان بازیگر وارد سینما شدم.
البته شاید دلیل اینکه از‌‌ همان ابتدا با هر عنوان و نقشی در سینما کار کردید هم این است که شما تربیت‌شده سنت تئا‌تر هستید و این نکته مهمی است.

شاید هم بی‌دلیل نیست. خدا رحمت کند علی حاتمی را. یک‌روز سر فیلم «هزاردستان» دیدم حالش خوب نیست و در فکر است. رفتم جلو از او پرسیدم چه شده؟ گفت: «محمودجان چیزی ذهنم‌رو مشغول کرده که از تو برنمی‌آد. از تراولینگ ۱۰ متر و۲۰ متر خسته شدم و دارم به ایده بهتری فکر می‌کنم اما نمی‌دونم تا چه حد عملی می‌شه؟»

همین‌طور که علی حاتمی حرف می‌زد من داشتم سرتاسر لاله‌زار را نگاه می‌کردم. به حاتمی گفتم تو غصه نخور من درستش می‌کنم. سه‌روز دیگه بهت تراولینگ تحویل می‌دم. علی حاتمی هم با لحنی که نشان می‌داد من از عهده این کار بر نمی‌‌آیم، گفت: «باشه محمودجان.»

و من سر سه‌روز با تراولینگ برگشتم. دقیقا صحنه‌ای که شش‌انگشتی، شعبون استخوانی را می‌کشد، ۱۹نفر با سه‌تا دوربین این صحنه را فیلمبرداری کردند. من برای درست‌کردن تراولینگ در گاراژم کار کردم. سقف ماشینم را برداشتم، اندازه ریل‌ها را گرفتم و از آنجایی که معمولا مو، لای درز حساب و کتاب‌های علی حاتمی نمی‌رفت برحسب اندازه‌گیری‌های او تراولینگ را درست کردم. آن هم تراولینگی که استارت و ترمز داشت! وقتی به حاتمی گفتم تراولینگ درست شده باور نکرد، به او گفتم: «من نمی‌تونم ناراحتی کسی‌رو ببینم... دیدم ناراحتی گفتم باید کاری بکنم.» لقب آچارفرانسه سینمای ایران را علی حاتمی به من داد.

منبع: شرق
لینک کوتاه
ارسال به تلگرام
بازید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی
گزارش خطا
0
وب گردی
کدام بسته اینترنتی بهتر است؟!

کدام بسته اینترنتی بهتر است؟!

رها کردن یک نوزاد دختر مقابل شیرخوارگاه آمنه

رها کردن یک نوزاد دختر مقابل شیرخوارگاه آمنه

حمله روزنامه کیهان به نوید محمدزاده و فرشته حسینی: با حجب و حیای انسان ایرانی در تضادید

حمله روزنامه کیهان به نوید محمدزاده و فرشته حسینی: با حجب و حیای انسان ایرانی در تضادید

واکنش پیمان معادی به فروریختن ساختمان متروپل

واکنش پیمان معادی به فروریختن ساختمان متروپل

روزنامه گاردین پیش‌بینی کرد: سعید روستایی بهترین کارگردان کن می‌شود

روزنامه گاردین پیش‌بینی کرد: سعید روستایی بهترین کارگردان کن می‌شود

قیمت بلیط کنسرت‌ها به ۵۰۰ هزار تومان رسید!

قیمت بلیط کنسرت‌ها به ۵۰۰ هزار تومان رسید!

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۳۸
مصطفی
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۱:۴۷ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
6
260
پاسخ
خدا شما رو حفظ کنه که در عین مظلومیت و گمنامی از سرمایه های هنر ایران هستید
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۱:۵۱ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
8
164
پاسخ
نفهميدم كي ممنوع التصوير شدم و نفهميدم كي ميتونم بازي كنم.
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۲:۱۴ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
349
42
پاسخ
هر دو محمود را دوست داریم
پاسخ ها
ناشناس
| IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF |
۱۴:۱۰ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
فقط یکیشون رو.
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۲:۱۶ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
17
335
پاسخ
هر دو محمودند اما این کجا و ان کجا
پاسخ ها
حسین
| IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF |
۱۲:۵۶ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
آی گفتی حرف دل ما رو جانم دمت گرم
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۳:۴۱ - ۱۳۹۳/۰۳/۱۱
160
17
پاسخ
زنده باشن هر دو شون.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر:
رپورتاژ / تریبون 2
تصاویر
۱/۴
۱/۴
تصاویر: رونمایی از دستاورد‌های جدید پایگاه پهپادی ۳۱۳ ارتش

تصاویر: رونمایی از دستاورد‌های جدید پایگاه پهپادی ۳۱۳ ارتش

۲/۴
تصاویر: ۱۲۰ ساعت نفس‌گیر امدادگران «متروپُل»

تصاویر: ۱۲۰ ساعت نفس‌گیر امدادگران «متروپُل»

۳/۴
تصاویر: ششمین دوره فوتبال در شالیزار «فوتچل»

تصاویر: ششمین دوره فوتبال در شالیزار «فوتچل»

۴/۴
تصاویر: بازداشت عامل تیراندازی به پلیس در خیابان طالقانی

تصاویر: بازداشت عامل تیراندازی به پلیس در خیابان طالقانی

رپورتاژ / تریبون 2
ببینید!

ویدیو / اولین تصاویر بازدید سرلشکر باقری از پایگاه زیرزمینی ارتش

ویدیو / احیای میمون مُرده توسط راننده تاکسی

ویدیو / لحظه انهدام نفربر زرهی «BTR» در اوکراین

ویدیو / ثبت رکورد جهانی توسط بندباز فرانسوی

ویدیو / واکنش علی دایی به شایعه ممنوع‌الکاری‌اش: آویزان این فوتبال نیستم

ویدیوی پربازدید رسانه های اصولگرا؛ حرکات الهام چرخنده هنگام خواندن «سلام فرمانده»

ویدیو / علی دایی: از حضور در افطاری های سیاسی پشیمانم

آرشیو
رپورتاژ / تریبون 2
پربازدیدها
روز هفته ماه سال

زهرا امیرابراهیمی بهترین بازیگر زن جشنواره کن شد

حمله مسلحانه به ماموران پلیس در خیابان طالقانی تهران / پلیس: تیراندازی با سلاح کمری انجام شد / دو مامور از ناحیه پا و صورت مجروح شده‌اند / متهم دستگیر شد / رییس پلیس تهران: ضارب، روز گذشته در شهریار، چهار نفر را کشته بود

ویدیو / اولین تصاویر بازدید سرلشکر باقری از پایگاه زیرزمینی ارتش

«برادران لیلا» برنده جایزه فیپرشی جشنواره کن / سعید روستایی جایزه‌اش را به مردم داغ‌دیده آبادان تقدیم کرد

سرلشکر باقری از یک «پایگاه سری» ارتش بازدید کرد

هاآرتص: دولت بایدن زمانی تصمیم به عدم حذف سپاه از لیست تروریسم گرفت که فهمید شانس احیای برجام بسیار کم است / روایتی از دلایلی که کاخ سفید را مردد کرده است

تصاویر: تشییع «احسان قدبیگی» شهید صنعت دفاعی - اراک

عکس / جای خالی یکی از جانباختگان متروپل آبادان در مدرسه

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور: دستورالعمل پوشاک بانوان ابلاغ شده که طبق آن مانتوهایی که قد آنها تا بالای زانو باشد ممنوع است / جلوی مانتوها باید روی هم بیاید و دکمه داشته باشد

تصاویری از شهید حسن صیاد خدایاری بعد از ترور در خیابان مجاهدین اسلام تهران

تایید هویت جسد مالک برج متروپل آبادان

المیرا شریفی‌مقدم به آنتن تلویزیون برگشت

انتشار اسامی افراد غیر روانشناس فاقد مجوز از سوی سازمان نظام روانشناسی / نام محمود انوشه، فرهنگ هلاکویی، ایمان سرورپور و علیرضا شیری در این لیست ۵۰ نفره

ناسا ساختار درمانند کوچک مریخی را «درِ سگ‌رو» نامگذاری کرد

اطلاعیه سپاه: ترور سرهنگ پاسدار صیاد خدایی توسط عوامل وابسته به استکبار جهانی / تسنیم: تروریست‌ها دو نفر بودند

پرستویی خطاب به جبلی: ظاهرا از شما هم آبی گرم نمی‌شود

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور: دستورالعمل پوشاک بانوان ابلاغ شده که طبق آن مانتوهایی که قد آنها تا بالای زانو باشد ممنوع است / جلوی مانتوها باید روی هم بیاید و دکمه داشته باشد

خداحافظی سحر قریشی از سینما / اعلام رسمی ازدواج با امیر تتلو

هتل شهر با دستور دادستان تهران تخلیه شد

تصاویری از شهید حسن صیاد خدایاری بعد از ترور در خیابان مجاهدین اسلام تهران

روز‌های پر استرسی که همچنان ادامه دارد/ اردیبهشت ۱۴۰۱ با فیش‌های ۱۴۰۰ مستمری تامین اجتماعی!

فرمانده سپاه: قطعاً خداوند و امام زمان (عج) بر سرود سلام فرمانده نظر داشته است / این سرود در تاریخ کشور ماندگار خواهد شد

منابع اسرائیلی: برای اولین بار در حملات هوایی تل آویو علیه سوریه، سامانه روسیه به سوی جنگنده‌های اسرائیلی شلیک کردند

تایید هویت جسد مالک برج متروپل آبادان

زمان بازی های تیم ملی فوتبال ایران در مقدماتی جام جهانی

ویدیو / این حیوان عجیب الخلقه در عراق، شیر منقرض شده آشوری است؟

سازمان جهانی بهداشت: قرنطینه امیکرون ۵ روز نیست

معاوضه شماره موبایل با آپارتمان لوکس / قیمت شماره‌های رند به ۵۰ میلیارد تومان رسید

تماشا کنید: خداحافظی ایران با ارس؟ / پروژه «داپ» ترکیه چگونه در سکوت منابع آبی ایران را خشک می کند؟

سیلی «ویل اسمیت» به صورت مجری اسکار به خاطر شوخی با همسرش / تصویر واکنش حاضران در سالن / گریه و عذرخواهی اسمیت پس از دریافت جایزه: عشق موجب می‌شود کارهای دیوانه‌واری انجام دهیم؛ وقتی در اوج هستی، شیطان دقیقا همان موقع سراغت می‌آید +عکس و ویدیو

درگذشت ناگهانی بازیگر مشهور سینمای ایران/ علت فوت به روایت خبرگزاری قوه قضاییه: خودکشی

شرط تحویل آپارتمان ۱۵۰ متری در نیاوران به رضا رویگری / مجری صداوسیما: مالک منزل گفته خانه را با چند پرستار آماده کرده‌ام؛ فقط رضا باید تنها بیاید / وقتش رسیده بگویم که چقدر به رضا ظلم شده / او مدت‌هاست که در روابط‌ش دچار مشکل شده / مو‌های رضا به طرز عجیبی سوزانده شده بود؛ به گریمور گفتم جوری درست کن که فکر کند مو دارد

رپورتاژ / تریبون 2
خواندنی ها
سونگ کانگ هو از کره جنوبی بهترین بازیگر مرد شد  / نخل طلا به «مثلث اندوه» رسید
اهدای جوایز جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲؛

سونگ کانگ هو از کره جنوبی بهترین بازیگر مرد شد / نخل طلا به «مثلث اندوه» رسید

ناسا روی طراحی بادبان‌های خورشیدی جدید سرمایه‌گذاری می‌کند

ناسا روی طراحی بادبان‌های خورشیدی جدید سرمایه‌گذاری می‌کند

اینستاگرام احتمالا به‌زودی شخصی‌سازی نحوه نمایش پست‌ها در پروفایل را ممکن می‌کند

اینستاگرام احتمالا به‌زودی شخصی‌سازی نحوه نمایش پست‌ها در پروفایل را ممکن می‌کند

سعید روستایی بعد از کسب جایزه فیپرشی: این جایزه بسیار مهم را تقدیم می‌کنم به مردم داغ‌دار کشورم در آبادان + ویدیو

سعید روستایی بعد از کسب جایزه فیپرشی: این جایزه بسیار مهم را تقدیم می‌کنم به مردم داغ‌دار کشورم در آبادان + ویدیو

رپورتاژ / تریبون 2
آخرین اخبار مهمترین عناوین روز

تصاویر: رونمایی از دستاورد‌های جدید پایگاه پهپادی ۳۱۳ ارتش

تصاویر: ۱۲۰ ساعت نفس‌گیر امدادگران «متروپُل»

تصاویر: ششمین دوره فوتبال در شالیزار «فوتچل»

تصاویر: بازداشت عامل تیراندازی به پلیس در خیابان طالقانی

خاطرات هاشمی رفسنجانی، ۷ خرداد ۱۳۷۸: سیدحسن خمینی از من خواست ریاست قوه قضاییه را بپذیرم / می گفت آشیخ جواد تبریزی حاضر به دیدار با خاتمی نشده

خاطرات حسن روحانی، شماره ۴۸: از طرف مدرسه به ما گفتند عکس امام نباید به شیشه ها نصب شود

یادداشت‌های علم، جمعه ۱۲ خرداد ۱۳۴۶: به سفیر انگلیس گفتم حتی فیصل، حسین و عارف هم ممکن است به ما بد بگویند

ویدیو / نماینده آبادان: چقدر فریاد بزنیم که فساد در خوزستان بیداد می کند

هزینه ارسال پستی چقدر بیشتر شده است؟ / وزیر ارتباطات: عادی و سفارشی ۲۰ درصد، ویژه و پیشتاز ۴۰ درصد افزایش یافته

رئیس سازمان مدیریت بحران: تا ظهر فردا به پیکرهای مغازه‌های همکف متروپل می رسیم

آخرین وضعیت ۶ بیمار مشکوک به آبله میمونی؛ جواب تست ۴ نفر منفی شد / ۲ مورد همچنان در حال بررسی

حادثه متروپل؛ دولت فردا را در سراسر کشور عزای عمومی اعلام کرد

ترامپ: در ۲۰۲۴، هم مجلس نمایندگان را پس می‌گیریم هم سنا و کاخ سفید را

تخریب متروپل فعلا منتفی است / آغاز عملیات مقاوم سازی ساختمان

انتقاد امام جمعه شیراز از حامیان احیای برجام: نفوذی دشمن شده اند و می گویند تمام کنید

روزنامه رسالت در واکنش به انتقادات همزمانی مراسم «سلام فرمانده» با شب شهادت امام صادق (ع) و حادثه آبادان:، چون دهه نودی‌ها امتحان دارند، باید ۵شنبه برگزار می‌شد / اتفاق تلخی در جایی از کشور رخ داده نمی‌شود تمام برنامه‌های فرهنگی کشور لغو شود

سخنگوی کمیسیون امنیت ملی: چندان با این تحلیل که اسرائیل از احتمال توافق احیای برجام ناراحت بوده و دست به ترور سرهنگ صیاد خدایی زده، موافق نیستم

سود ۵۲ میلیون‌تومانی وام ۱۰۰میلیونی ودیعه مسکن

فرمانده یگان ویژه: حضور ما در آبادان صرفاً برای ایجاد امنیت مردم انقلابی و کمک به آسیب‌دیدگان حادثه است

پیام آیت‌الله جنتی برای حادثه متروپل: مردم را به آرامش دعوت می‌کنم

تعقیب کیفری عاملان زنده به گور کردن تعداد زیادی جوجه در اردبیل

وزیر خارجه مسقط مذاکرات محرمانه میان ایران، آمریکا و عمان درباره احیای برجام را رد کرد

رئیس پلیس تهران: حادثه خیابان طالقانی امنیتی نبود / هیچ تجمعی در محل حادثه نبوده است‌

فرماندار آبادان: عملیات آواربرداری به مراحل حساس و خطرناک رسید/ هر لحظه امکان ریزش وجود دارد

۴۷ درصد ظرفیت سدهای کشور خالی است/کاهش ۶ درصدی ذخایر سدها نسبت به سال گذشته

اوکراین از احتمال عقب نشینی از آخرین منطقه در لوهانسک خبر داد

آخرین آمار کرونا در ایران، ۷ خرداد ۱۴۰۱: فوت ۴ نفر در شبانه روز گذشته / شناسایی ۱۰۳ بیمار جدید کرونایی

شاخص کل بورس، امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱

منابع خبری افغانستان: سرپرست وزارت دفاع طالبان هدف سوءقصد قرار گرفت / طالبان: یک شایعه بی اساس است

سقوط هواپیمای آموزشی در آب‌های قشم / فرماندار: دو سرنشین هواپیما در سلامت هستند

قیمت طلا و سکه، امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱

گردوغبار از ابتدای سال تاکنون بیش از ۱۲ هزار خوزستانی را راهی مراکز درمانی کرده است

بهزیستی: ۶۱ نوزاد در سال گذشته در سطح شهر رها شده‌اند

توضیح پلیس درباره تیراندازی به ماموران کلانتری ۱۰۷: شخصی با سلاح کمری اقدام به تیراندازی به سمت مامورین و شهروندان کرده است / متهم دستگیر و بازجویی از او در حال انجام است / تاکنون گزارشی مبنی بر شهادت مامورین و یا شهروندان گزارش نشده

فرمانده میدان حادثه متروپل آبادان: ‌کشف اجساد تا سه روز آینده به پایان می‌رسد

قیمت خرده فروشی شکر ۲۰ هزار تومان تعیین شد / تسنیم: شکر تا ۳۵ هزار تومان هم به فروش می‌رسد

قیمت لیر ترکیه، امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱

قیمت سکه پارسیان، امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱

قیمت دلار در صرافی‌های بانکی، امروز ۷ خرداد ۱۴۰۱

آرشیو
رپورتاژ / تریبون 2
وبگردی

ترانه علیدوستی از خودش ناراضی است که در جشنواره کن از آبادان یاد نکرد؟

دختر جنجالی فینال لیگ قهرمانان به فضا می‌رود!

قیمت بلیط کنسرت‌ها به ۵۰۰ هزار تومان رسید!

ستاره فوتبال ایران به زودی داماد می‌شود؟

روزنامه گاردین پیش‌بینی کرد: سعید روستایی بهترین کارگردان کن می‌شود

کشف یک دایناسور جدید در ژاپن

واکنش پیمان معادی به فروریختن ساختمان متروپل

رها کردن یک نوزاد دختر مقابل شیرخوارگاه آمنه

چه کسی مانع عکس یادگاری خریدهای تازه پرسپولیس شد؟

حمله روزنامه کیهان به نوید محمدزاده و فرشته حسینی: با حجب و حیای انسان ایرانی در تضادید

  • صفحه نخست
  • سیاست
  • بین الملل
  • تاریخ
  • اقتصاد
  • اجتماع
  • فناوری
  • فرهنگ و هنر
  • حوادث
  • ورزش
  • خواندنی ها
  • گردشگری
  • سلامت
  • ویدیو
  • عکس
  • درباره انتخاب
  • |
  • ارتباط با ما
  • |
  • پیوندها
  • |
  • آب و هوا
  • |
  • اوقات شرعی
  • |
  • مجله الکترونیکی
  • |
  • نظرسنجی
  • |
  • جستجو
  • |
  • آرشیو
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به انتخاب است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید : "ایران سامانه"
کد خبر: ۱۶۴۵۶۳
تاریخ انتشار: ۵۷ : ۱۰ - ۱۱ خرداد ۱۳۹۳
صفحه نخست >> سیاست
پ

داستان دو محمود

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کارنامه‌اش با سال‌ها بازیگری و فعالیت در تئاتر، ‌تلویزیون و سینما گره خورده؛ با این حال از سال 1384 به چهره‌ای مشهور تبدیل شد. محمود بصیری جدا از نقش‌آفرینی در سریال‌های«آرایشگاه زیبا»، «هتل»، «کتابفروشی هدهد» و فیلم‌های «دستفروش»، «مهریه بی‌بی» و... به‌دلیل شباهتش به محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور سابق ایران مورد توجه قرار گرفت. البته این شباهت به‌نفع او نبود و حتی باعث دوری‌اش از دنیای سینما شد. با این حال چند سال غیبت، نتوانست نام او را از حافظه تصویری مردمی که با او خاطره دارند، پاک کند. محمود بصیری مثل اکثر نقش‌هایش ساده و صمیمی است. در یکی از روزهای پایانی اردیبهشت در دفتر روزنامه پای درددل‌هایش نشستیم؛ از حال و هوای این روزهایش گفت و از روزهایی که دلگرمی‌اش آدم‌هایی بودند که هیچ‌گاه فراموشش نکردند. چکیده گفت‌وگوی ما پیش‌روی شماست:

آقای بصیری بعد از مدت‌ها بی‌خبری، از اوضاع و احوال این روز‌ها چه خبر؟

طی یک‌سال گذشته پیشنهادهایی برای بازی داشتم، در این مدت برخی از من خواستند نقش فرد خاصی را بازی کنم که به هیچ‌وجه قبول نکردم و از این دست پیشنهاد‌ها کم نبود. به‌هرحال منتظرم تا اگر پیشنهاد خوبی مطرح شد، بعد از مدت‌ها سر کارم برگردم.

برگردیم به هشت سال قبل. ماجرای ممنوع‌التصویری از کجا شروع شد؟ چطور خبردار شدید ممنوع‌التصویر هستید؟ آیا ابلاغ رسمی از جای خاصی داشتید؟

خیر.

پس چه شد بازی نکردید؟

بعضی از کارگردان‌ها برای کار با من تماس می‌گرفتند و قرار می‌گذاشتند، اما بعد از مدتی می‌رفتند و دیگر خبری از آنها نمی‌شد. بعضی از دوستانم تماس می‌گرفتند که: «محمود خبر داری ممنوع‌الکار شدی؟» من خنده‌ام می‌گرفت. فکر می‌کردم سربه‌سرم می‌گذارند. بعد از مدتی دیدم درست است. انگار واقعا ممنوع‌التصویرم! این اتفاق زمانی افتاد که زنده‌یاد محمود استادمحمد قصد داشت نمایشنامه‌ای را با اقتباس از کتاب «انتری که لوطیش مرده بود» صادق چوبک روی صحنه ببرد و از من خواست در این نمایش بازی کنم. بعد از ماجراهای ممنوع‌التصویری‌ام استاد محمد گفت: «محمود برو خونه بگیر بخواب... اجازه ندادن تو بازی کنی... .»

هیچ‌وقت پیگیر کارتان نشدید؟ اینکه از کسی بابت این اتفاق پرس‌وجو کنید؟

خدا رحمت کند محمود استادمحمد را. وقتی این اتفاق برای من افتاد گفت: «این اتفاق چه بخوای چه نخوای برات افتاده و حق کارکردن نداری. اگر می‌خوای می‌تونی شکایت کنی.» اما من همیشه فکر می‌کردم در این اوضاع و احوال، شکایت به چه درد من می‌خورد؟

این ماجرای ممنوع‌التصویری دقیقا از چه زمانی اتفاق افتاد؟

از سال ۸۵ شروع شد. درست بعد از پخش سریال «کتابفروشی هدهد» که تازه کارم روی غلتک افتاده بود. البته بدشانسی اینجا بود که سه‌سال قبل از آن بازهم من ممنوع‌التصویر بودم.

چرا؟

یکی از کارخانه‌دار‌ها که کارخانه تولید چایی داشت برای تبلیغ کالایش خواست که من کمکش کنم. ماجرا از وقتی شروع شد که این کارخانه‌دار خواست با تبلیغ کالایش به قول خودش یک قدم ملی بردارد. تعریف می‌کرد دخترش بر اثر استفاده از چایی که آلوده به سم «ددت» بوده از دنیا رفته و قصد داشت از طریق تبلیغ کالایش، مردم از چای مرغوب استفاده کنند. از حق هم نگذریم چایی فوق‌العاده‌ای داشت. خلاصه اینکه من بازی در این تبلیغ را قبول کردم و جلساتی هم برای فیلمبرداری و گرفتن عکس برای تبلیغ این کالا وقت گذاشتم. غافل از اینکه تلویزیون به همین دلیل مرا ممنوع‌التصویر کرد، ظاهرا به این دلیل که نباید بازیگر تلویزیون برای کالایی تبلیغ کند و من از هیچ‌چیز خبر نداشتم. بعد از این هم که خودتان در جریان هستید که از سال ۸5 به بعد هم خانه‌نشین شدم.

خاطرم هست دوسال قبل نقش کوچکی در سریال «آب‌پریا» بازی کردید و برای چندمین بار با خانم برومند همکاری کردید... .

بله. در سریال «آب‌پریا» نقش بسیار کوچکی بازی کردم. خانم برومند تشخیص داد نقش یک کفترباز را بازی کنم. هر چند نقش کوچکی بود اما تمام تلاشم را کردم که‌‌ همان نقش کوچک را خوب ایفا کنم، مثلا ریزه‌کاری‌هایی به نقش اضافه کردم که بعضی وقت‌ها بچه‌های پشت‌صحنه حیران می‌شدند. اصولا خانم برومند این توانایی را دارد که سریال‌هایی بسازد که تاریخ مصرف ندارد و معمولا همه بازیگران در سریال‌هایش بهترین بازی‌هایشان را ارایه می‌دهند، مثلا همین سریال «هتل» که مدتی است از شبکه تهران بازپخش می‌شود. من در این سریال فقط نقش یک نگهبان را بازی می‌کردم اما خانم برومند از این نگهبان یک شخصیت‌ دوست‌داشتنی خلق کرد. حالا که صحبت سریال «هتل» شد یاد خاطره‌ای افتادم که شاید جالب باشد.

خاطرم هست زمانی که در هتل مشغول تصویربرداری بودیم، صحنه‌ای که پسری، عاشق دختری آذری‌زبان می‌شود بی‌هوا شروع می‌کند در هتل آوازخواندن که من بهش گفتم: «صداتو بیار پایین. همین چارتا مسافری هم که داریم می‌ذارن می‌رن...» همان لحظه که این پسر ساکت شد من شروع کردم به آوازخواندن. این صحنه را اجرا کردم و بعد از اینکه خانم برومند کات داد، دیدم همه بچه‌های پشت‌صحنه شروع‌کردن به خندیدن. بعد از کات‌دادن خانم برومند یک خانم سالخورده از خانه کناری هتل شروع کرد به دادزدن که: «مرده‌شور این صداتو ببره... الان موقع غزل خراباتی خوندنه مرتیکه؟ ساعت چهار صبح؟ ...»

فردای آن روز این خانم برای شکایت پیش رییس هتل می‌آید. رییس هتل به این خانم می‌گوید که صدای کارگرای ما نبوده. اینجا فیلمبرداری است و کسی هم که آواز می‌خوانده آقای بصیری بازیگر سریال بوده. این خانم فردای آن روز برای عذرخواهی از ما با دسته‌‌گل و شیرینی آمد سر صحنه و کلی ما را خجالت داد. این خاطره‌ای است که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.

در این هشت‌سال ممنوع‌التصویری چطور گذران زندگی می‌کردید؟

کار خاصی نمی‌کردم. خدا به من لطف دارد و هیچ‌وقت در تنگنا نمی‌مانم. اما یک نصیحت دارم به همه کسانی که این مطلب را می‌خوانند. واقعا اگر می‌بینید کاری اتفاق نمی‌افتد خدا را شکر کنید. حتما حکمتی در آن هست. حکمت کار من هم در این بود که در این هشت‌سالی که نتوانستم کار کنم، فهمیدم چقدر مردم به من لطف دارند و من را فراموش نمی‌کنند و دلشان برایم تنگ شده. اگر دلتان با کاری بود اما اتفاق نیفتاد خدا را شکر کنید. شاعر می‌گوید: «گرت از خدا التماس کنی شجاعت است، اگر برآورده شود نعمت است وگرنه حکمت است»
 آیا هیچ‌وقت آقای احمدی‌نژاد را از نزدیک دیدید؟
سال ۹۱ و ماه رمضان بود که جمعی از هنرمندان میهمان رییس‌جمهور بودند. از من هم دعوت کردند در این مراسم حضور داشته باشم. این مراسم همزمان شده بود با زلزله‌ای که در آذربایجان اتفاق افتاده بود و قرار بود در این مراسم درباره ماجرای زلزله و کمک‌هایی که هنرمندان می‌توانند انجام دهند، صحبت کنیم. آقای محمد سلوکی مجری برنامه بود. اوایل شروع مراسم خطاب به آقای احمدی‌نژاد گفت: «آقای احمدی‌نژاد می‌دونید امشب کی مهمون ما است؟ آقای بصیری هم در جمع ما حضور دارند.» آقای احمدی‌نژاد بلند شدند و به نشانه احوالپرسی دستی تکان دادند و من هم از دور با او سلام و احوالپرسی کردم. باز آقای سلوکی از آقای احمدی‌نژاد پرسید: «این حقیقت داره که شما یه خونه دوطبقه با یه ماشین صفر کیلومتر به آقای بصیری دادید و ماهی دومیلیون‌تومان هم به او پول می‌دهید؟» که آقای احمدی‌نژاد جواب داد این اولین‌بار است که من آقای بصیری را می‌بینم.
وقتی که افطار کردیم و برای خوردن شام آماده می‌شدیم، آقای احمدی‌نژاد با من کمی خوش‌وبش کرد و از اوضاع و احوال کار پرسید. منم در جواب گفتم کار‌ها که خوب نیست اما راستش امشب اینجا آمدم تا اگر کاری از دستم برمی‌آید برای زلزله‌زده‌ها انجام دهم. اما اگر قرار است درباره خودم حرف بزنم می‌توانیم در فرصتی دیگر جلسه‌ای داشته باشیم آقای احمدی‌نژاد به یکی از همراهانش، گفت آدرس و شماره تماس من را بگیرد که حتما قراری با هم داشته باشیم. اما متاسفانه این قرار برای زمانی که روزهای آخر حضور آقای احمدی‌نژاد در سمتش بود ترتیب داده شد. که دیگر این ملاقات به درد من نمی‌خورد. من هم بعد از این اتفاق نشستم و نگاه کردم و گله نکردم.
چطور خبردار شدید که دیگر ممنوع‌التصویر نیستید؟
مثل زمانی که کسی به من نگفت ممنوع‌التصویری، کسی هم به من نگفت الان می‌توانی کار کنی. در تمام طول زندگی‌ام هیچ‌وقت برای کار با کسی تماس نگرفتم و همه کسانی که مرا می‌شناسند، می‌دانند که همیشه برای احوالپرسی از دوستانم با آنها تماس می‌گیرم. زنده‌یاد شاهپور غریب از کسانی بود که همیشه از حالش باخبر بودم و به هر بهانه‌ای با او تماس می‌گرفتم و مدام به او تاکید می‌کردم برای کار تماس نمی‌گیرم و فقط جویای احوالت هستم، مثلا ساعت سه‌نصفه‌شب با محمود استادمحمد تماس می‌گرفتم می‌گفتم: «کله‌پاچه دوست داری؟ آماده شو بریم کله‌پاچه بخوریم...» حالا که صحبت محمود استادمحمد شد بگذارید خاطره‌ای از اولین دیدارمان برایتان تعریف کنم.
من یک جوان 23،22 ساله بودم که یک روز آقای داوود رشیدی به من گفت: «تو رو به محمود استاد محمد معرفی کردم که در تدارک اجرای یک نمایش است، برو کار کن و بگو منو رشیدی فرستاده» آدرسش خیابان جمهوری روبه‌روی سینما نیاگارا بود. من هم خوشحال از این اتفاق به آدرسی که آقای رشیدی داده بود، رفتم. وقتی رسیدم دیدم یک جوان ۲۰ساله در را باز کرد منم نمی‌دانم چرا‌‌ همان لحظه اسم محمود استادمحمد را فراموش کردم و وقتی در باز شد ناخودآگاه گفتم: «با اوس‌ممد کار دارم اینجاست؟» جوانی که در را باز کرده بود، محمود استاد محمد بود. وقتی این جمله را از زبان من شنید چند دقیقه‌ای جلو در می‌خندید. گفت: «الان اوس‌ممد رو نشونت می‌دم» من را به سالن تمرین تئاترش برد. خودش را معرفی کرد و به دوستانش که آنجا بودند گفت: «محمود بصیری با ورودش نشون داد چه بازیگر خوبیه.» من و محمود استادمحمد سال‌های زیادی را کنار هم زندگی کردیم و خاطرات زیادی با هم داشتیم. این مرد آنقدر بزرگوار و بخشنده بود که وقتی تصادف کرده بودم با وجود اینکه خانواده‌ام کنارم بودند، خواست از من پرستاری کند و ۱۰روز من را در خانه‌اش نگه داشت. متاسفانه الان بیشتر رفاقت‌ها از سر مادیات است. من یک دوچرخه دارم که معمولا با آن همه‌جا می‌روم. یک‌روز دونفر من را با این دوچرخه در خیابان دیدند و با لهجه آذری به‌هم گفتند: «این شکل اون بازیگر است» منم گفتم: «یعنی چی مرد حسابی... منم خودشم.» گفت: «تو الان باید الگانس‌سوار شی چرا با دوچرخه این‌ور اون‌ور می‌ری؟» گفتم: «اگر قرار باشه الگانس‌سوار شم، دیگه تو نمی‌تونی منو ببینی. من دوچرخه‌سوار می‌شم که هنر و از تو بگیرم.» هنر درون مردم است. اگر قرار باشد از مردم فاصله بگیری دیگر نامت هنرمند نیست. هنرمندان واقعی سرزمین ما کسانی هستند که به معنی واقعی بین مردم زندگی می‌کنند. روزی نیست که من یادی از علی حاتمی و محمود استادمحمد نکنم. به معنی واقعی هنرمند بودند. یا آقایان کشاورز، مشایخی، نصیریان، انتظامی، رشیدی که هرکدام از آنها به تنهایی یک فرهنگ و هنر به تمام معنا هستند که متاسفانه الان برخی فقط با نام این بزرگان پز می‌دهند و کسی برایشان کاری انجام نمی‌دهد. من به خودم قول دادم تا زمانی که زنده‌ام نقش گدا بازی کنم.

جالب است که همیشه نقش‌های شما به قشر خاصی از جامعه مربوط می‌شود. معمولا نقش آدم‌های عامی را بازی می‌کنید. رمز و راز انتخاب این نقش‌ها چیست؟

خدا بیامرزد. مادرم همیشه می‌گفت: «اگه می‌خوای آدم موفقی باشی، سعی کن شنونده خوبی باشی. حتی وقتی دشمنت داره حرف می‌زنه خوب گوش کن. شاید لابه‌لای حرفاش چیز خوبی برای تو داشته باشه.» متاسفانه ما از همه‌چیز زود می‌گذریم، مثلا فکر کنید دو نفر با هم دعوا می‌کنند. یک بازیگر می‌تواند در حین جداکردن آن دونفر کلی ایده برای نقشش بگیرد، مثلا آقای عبدالله اسکندری آدم کم‌حرفی است. عوض آن خوب نگاه می‌کند. سر فیلم علی حاتمی «مادر» با هم کار می‌کردیم و سر آن فیلم سر من را تراشید و مو و ریش سفید برای من گذاشت و گفت: «تو الان شبیه دایی من شدی.» این آدم با خوب‌نگاه‌کردن و گوش‌کردن ایده‌های خلاقانه‌ای برای کارش پیدا می‌کند. حتی برخی بازیگران هستند که فیلمنامه نمی‌خوانند. اما به کسی مثل آقای رشیدی یک متن بدهید حتما می‌خواند و درباره‌اش فکر می‌کند و حتی با نویسنده اثر قرار ملاقات می‌گذارد حتی اگر متن را دوست نداشته باشد. فرق هنرمند با هنرمند این است. بنابراین در حرفه ما شنونده خوب‌بودن مهم است. من در فیلم «لوطی» در سن جوانی نقش یک پیرمرد را بازی کردم. یا فیلم «پل» که نقش خروس‌باز را بازی کردم که از سنم فاصله زیادی داشت.

از روزی که وارد سینما و تلویزیون شدید با چه هدفی کارتان را شروع کردید؟
من سال ۴۷ وارد تلویزیون شدم و در همه این سال‌ها لطف بزرگوارانی مثل آقای داوود رشیدی شامل حالم در این عرصه شد. اما بگذارید برایتان بگویم که ریشه این بازیگرشدن از چه زمانی در من شکل گرفت. مادرم تعریف می‌کرد که چهارسالم بود که من را پیش خاله‌ام در یزد گذاشته بود و پدرومادر و برادرم آمده بودند تهران. من در سن چهارسالگی آواز می‌خواندم و خاله‌ام تعریف می‌کرد که همسایه‌ها از من می‌خواستند که تو را پیششان بگذارم. وقتی تهران آمدم تقریبا همه فامیل می‌دانستند ادای همه را درمی‌آورم. من از کودکی به این حرفه علاقه داشتم و خدا را شکر کسانی بودند که مرا در این عرصه حمایت کنند.
آقای بصیری اینکه می‌گویند شما با بدلکاری وارد سینما شدید، درست است؟
من ۱۶سالم بود که سر فیلم «مردی در طوفان» به کارگردانی خسرو پرویزی حاضر شدم. آنجا جیپی بود که خانم مرجان باید با آن رانندگی و تصادف می‌کرد. من دیدم او نمی‌تواند ماشین را هدایت کند و تصمیم گرفتم خودم این کار را انجام دهم. در یک صحنه ماشین با سرعت زیاد به مانعی برخورد می‌کند و چپ می‌شود که بعد از اجرای این صحنه علیرضا زرین‌دست به من گفت: «خدا پدرت را بیامرزه خوب شد این کاررو انجام دادی وگرنه این همه‌مون‌رو به کشتن داده بود. » اما حرفه اصلی من از ابتدا بدلکاری نبود، من به‌عنوان بازیگر وارد سینما شدم.
البته شاید دلیل اینکه از‌‌ همان ابتدا با هر عنوان و نقشی در سینما کار کردید هم این است که شما تربیت‌شده سنت تئا‌تر هستید و این نکته مهمی است.

شاید هم بی‌دلیل نیست. خدا رحمت کند علی حاتمی را. یک‌روز سر فیلم «هزاردستان» دیدم حالش خوب نیست و در فکر است. رفتم جلو از او پرسیدم چه شده؟ گفت: «محمودجان چیزی ذهنم‌رو مشغول کرده که از تو برنمی‌آد. از تراولینگ ۱۰ متر و۲۰ متر خسته شدم و دارم به ایده بهتری فکر می‌کنم اما نمی‌دونم تا چه حد عملی می‌شه؟»

همین‌طور که علی حاتمی حرف می‌زد من داشتم سرتاسر لاله‌زار را نگاه می‌کردم. به حاتمی گفتم تو غصه نخور من درستش می‌کنم. سه‌روز دیگه بهت تراولینگ تحویل می‌دم. علی حاتمی هم با لحنی که نشان می‌داد من از عهده این کار بر نمی‌‌آیم، گفت: «باشه محمودجان.»

و من سر سه‌روز با تراولینگ برگشتم. دقیقا صحنه‌ای که شش‌انگشتی، شعبون استخوانی را می‌کشد، ۱۹نفر با سه‌تا دوربین این صحنه را فیلمبرداری کردند. من برای درست‌کردن تراولینگ در گاراژم کار کردم. سقف ماشینم را برداشتم، اندازه ریل‌ها را گرفتم و از آنجایی که معمولا مو، لای درز حساب و کتاب‌های علی حاتمی نمی‌رفت برحسب اندازه‌گیری‌های او تراولینگ را درست کردم. آن هم تراولینگی که استارت و ترمز داشت! وقتی به حاتمی گفتم تراولینگ درست شده باور نکرد، به او گفتم: «من نمی‌تونم ناراحتی کسی‌رو ببینم... دیدم ناراحتی گفتم باید کاری بکنم.» لقب آچارفرانسه سینمای ایران را علی حاتمی به من داد.

منبع: شرق
قران
ارسال به تلگرام
قران
قران
قران
قران
قران
قران
  • صفحه نخست
  • سیاست
  • بین الملل
  • تاریخ
  • اقتصاد
  • اجتماع
  • فناوری
  • فرهنگ و هنر
  • حوادث
  • ورزش
  • خواندنی ها
  • گردشگری
  • سلامت
  • ویدیو
  • عکس
  • درباره انتخاب
  • |
  • ارتباط با ما
  • |
  • پیوندها
  • |
  • آب و هوا
  • |
  • اوقات شرعی
  • |
  • مجله الکترونیکی
  • |
  • نظرسنجی
  • |
  • جستجو
  • |
  • آرشیو
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به انتخاب است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید : "ایران سامانه"