به گزارش انتخاب؛ جاویدی در مورد حضور فیلمش در جشنواره ونیز گفت: «اینکه حضور فیلم در جشنواره جهانی با نمایش فیلم در ونیز آغاز شود اتفاق خوشایندی است، اما به هر حال این کار را سخت می‌کند و توقعات را بالاتر می‌برد. اما به طور قطع و یقین مهمترین نکته برای من در مورد فیلمم نمایش آن در ایران و تماشای فیلم در کنار مردم است و بدون تعارف این مسئله بیشتر هیجان زده ام می کند.»
نگار جواهریان و پیمان معادی
مانی حقیقی، پیمان معادی و نگار جواهریان بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند، او در مورد همکاری با عوامل حرفه‌ای سینما در این فیلم گفت: «تمامی عوامل حاضر در فیلم علاوه بر آنکه حرفه‌ای بودند، جزو بهترین افراد حاضر در سینمای ایران هم محسوب می‌شوند، آنان درک بالایی از کار داشتند و تعامل ما بسیار خوب و ثمربخش بود وآنچه دلیل شد این افراد برای حضور در فیلم انتخاب شوند، خود متن بود.»
او همچنین در مورد اینکه چطور گروه حرفه‌ای مجاب شدند تا در نخستین کار سینمایی‌اش با جاویدی همراه شوند، گفت: «قطعا مهمترین نکته‌ای که موجب شد هم تهیه‌کننده برای حضور در این کار مجاب شود و هم بازیگران و دیگر عوامل حرفه‌ای به گروه بپیوندند، فیلمنامه کار بود. براساس فیلمنامه ما می‌دانستیم که چه چیزی مدنظر است و بی‌راهه نمی‌رفتیم.»
پیمان معادی
جاویدی در پاسخ به این پرسش که مانی حقیقی یا پیمان معادی در نوشتن فیلمنامه نقش داشتند، گفت: «به هیچ عنوان. آنان با فیلمنامه آماده مواجه شدند و همانطور که گفتم به نظرم چفت و بست موجود در فیلمنامه آنان را مجاب به حضور در فیلم کرد. اتفاقا چیزی که باعث آغاز همکاری و ایجاد تعامل بین من با عوامل و بازیگران خوب فیلم بود فقط و فقط فیلمنامه «ملبورن» بود، البته در مورد این فیلم هم مانند هر فیلم دیگری، سرصحنه و در گفت‌و‌گو با بازیگران و سایر عوامل امکان ایجاد تغییرات محدودی در جزئیات بعضی صحنه‌ها و دیالوگ‌ها بود.»
او همچنین در مورد برخی از نقدهایی که فیلم او را در جریان نمایش جشنواره فیلم فجر پیروی از سینمای اصغر فرهادی می‌دانستند، گفت: «قطعا خود من به هیچ وجه قصد دنباله‌روی نداشتم و ندارم، و آنچه به عنوان شباهت فیلم گفته می‌شود، به نظرم خیلی اغراق شده و غلو‌آمیز بود. به هر حال تاثیر اصغر فرهادی را نه تنها بر من بلکه بر کل سینمای ایران نمی‌توان انکار کرد. اینکه فیلمی در حال و هوای فیلم‌های یک فیلمساز مطرح دنیا باشد در همه جای دنیا پذیرفته شده و منطقی است. هر فیلمی شما را یاد یک جنس سینما می‌اندازد و نکته بامزه و خنده‌دار اینجاست که اگر شما فیلمی در حال و هوای فیلم‌های کن لوچ بسازید این از طرف بعضی از معترضان به عنوان نقطه قوت عنوان می‌شود و می‌گویند عجب فیلم کن لوچی یا تارانتینوئی‌ای بود؛ نمی‌دانم شاید موفقیت‌های فوق‌العاده آقای فرهادی به مذاق بعضی‌ها خوش نیامده، ولی فکر می‌کنم وقت این رسیده که کمی سینمای خودمان را جدی بگیریم و باور کنیم.»
نگار جواهریان
جاویدی ادامه داد: «در مورد «ملبورن» مطمئن باشید که اگر فیلم حرف تازه ای نداشت از طرف هیئت انتخاب این بخش ونیز که از منتقدین سخت‌گیر آن جشنواره هستند و اتفاقا سینمای ایران را خیلی خوب می‌شناسند به عنوان «اتفاق ویژه» و فیلم افتتاحیه این بخش پذیرفته نمی‌شد. حالا باید دید این فضاسازی‌های اغراق‌آمیز در زمان جشنواره از طرف چه کسانی و با چه نیتی مطرح می‌شد چون معتقدم در سینمای ایران منتقدان مطرح و کاربلدی داریم که اتفاقا سینما را خیلی خوب می‌شناسند. جالب اینجاست که در بین منتقدین صاحب نام به هر حال تعدادی مثل آقای گلمکانی فیلم را خیلی دوست داشتند و تعدادی هم نقدهایی به فیلم داشتند که اتفاقا نقدهای درستی بوده، ولی حتی در بین آنهایی که با فیلم مسئله داشتند هم به هیچ وجه این بحث‌ها به این شکل اغراق‌آمیزمطرح نشده؛ جایی خواندم که یکی از منتقدین نوشته بود «ملبورن» به همان اندازه شبیه سینمای فرهادی است که، فیلم‌های فرهادی به کارهای رخشان بنی‌اعتماد، یا فیلم‌های کیارستمی به آثار سهراب شهیدثالث. این خود واقعیت است.»
او ادامه داد: «در جریان جشنواره فجر برخی برچسب‌هایی آماه دارند که بعد از دیدن یک فیلم روی آن بچسبانند و «ملبورن» هم از این آسیب دور نماند؛به این شکل نه تنها ملبورن که خیلی از فیلمها به خاطر شتاب زدگی ای که مختص روزهای جشنواره است از طرف عده قلیلی که تاکید می کنم هیچ ربطی به جریان منتقدین مطرح و کاربلد سینمای ایران ندارند، مورد قضاوت سطحی قرار گرفت. به هر حال زمان بهترین قاضی برای سنجش عیار یک فیلم است. »
جاویدی یادآور شد برای ساخت فیلم تازه‌اش منتظر نمایش عمومی «ملبورن» خواهد بود؛ اکرانی که احتمالا در فصل پاییز آغاز می‌شود.
منبع: خبرآنلاین
