هند در پی حذف مجازات خودکشی

با توجه به مالی بودن بیشتر دلایل خودکشی در هند، دولت اقتصاد محور و جدید این کشور قصد دارد با درک تنگناهایی که به این معضل اجتماعی دامن می زند، قانون مجازات برای خودکشی را حذف کند.

به گزارش ایرنا، براساس قانون کنونی، اقدام به خودکشی در هندوستان می تواند تا یک سال زندان بدنبال داشته باشد و اکنون اصلاح آن در دستور کار وزارت کشور دولت ˈنارندرا مودی ˈ قرار گرفته است.

ˈکیرن ریجیجوˈ وزیر مشاور در امور کشور هند در پاسخی به نمایندگان مجلس عوام (لوک سابا) گفت: کمیسیون قانون هند درگزارش شماره 210 که درباره ˈانسانی شدن و جرم زدایی تلاش برای خودکشیˈ نوشته شده، پیشنهاد داده که ماده قانونی مربوطه (309) از کتاب قانون حذف شود.

نظر کمیسیون قانون این بوده که ماه 309 قانون که مجازات برای فرد اقدام به خودکشی کرده را خواستار می شود غیرانسانی است و بدون توجه به اینکه موافق یا مغایر با قانون اساسی می باشد، باید حذف شود.

این کمیسیون اظهار داشته که حذف قانون مذکور می تواند جان بسیاری را نجات دهد یا آنها را از رنج آزاد کند.

نکته اینجاست که بسیاری از موارد خودکشی در هند به دردناک ترین شکل ممکن، یعنی خودسوزی صورت می گیرد و با این حال فردی که مرتکب این اقدام شده در صورت زنده ماندن مورد تعقیب قانون قرار می گیرد.

طی دهه های گذشته هیچیک از دولت های هند نتوانسته اند موضوع خودکشی را حل کنند و این معضل گسترش روزافزونی پیدا کرده است. مساله خودکشی آنقدر مهم شده که دولت جدید از حزب راستگرای بی جی پی 80 روز پس از روی کار آمدن اصلاح قوانین مربوط به آن را در دستور کار خود قرار داده است.

واقعیت این است که خودکشی در هند بیش از هر چیز، نشانه ای از عملکرد دولت ها در حوزه اقتصادی به شمار می رود. به گفته برخی ناظران به این ترتیب، مردم فقیر با مرگ پرشمار خود قدرت آن را می یابند تا حیثیت دولت را زیر سووال ببرند.



** روزانه 370 نفر در هند خودکشی می کنند

آماری که ماه آگوست 2013 از سوی دفتر ثبت جرایم هند منتشر شده نشان می دهد که هر روز حدود 370 نفر در هند خودکشی می کند. این شرایط موجب شده که درطی مدت 2011 تا 2013 تعداد 400 هزار نفر بدلیل خودکشی جانشان را از دست بدهند.

براساس این اطلاعات، ایالت تامیل نادو واقع در جنوب هند با بیش از 49 هزار مورد بیشترین آمار خودکشی را داشته است. پس از آن به ترتیب ایالت های ماهاراشترا، بنگال غربی و آندراپرادش در رده های بعدی قرار دارند.

بر اساس گزارش دیگری که سال 2011 از سوی دفتر ثبت جرایم هند منتشر شد، افراد متاهل بیش از افراد مجرد دست به خودکشی می زنند.

این گزارش بر اساس آمار خودکشی در سال 2009 منتشر شده است. بطور کلی 127 هزار و 151 نفر در آن سال خودکشی کرده اند که 70 ممیز چهار درصد از آنان متاهل و 21ممیز 9 درصد هرگز ازدواج نکرده بودند. سه ممیز چهار درصد آنان از همسران خود جدا شده و همسران چهار ممیز سه در درصد فوت کرده بودند.

بر اساس اطلاعات این گزارش، مردان در هند بیش از زنان اقدام به خودکشی کرده اند. نرخ خودکشی مردان 64 ممیز 36 درصد بوده است.

دلیل خودکشی 23 ممیز هفت درصد از این افراد مشکلات خانوادگی و دلیل 21 درصد دیگر مشکلات سلامتی بوده است.

ˈدیپاک مانشارامانیˈ روانشناس درباره دلیل خودکشی در هند می گوید: تغییرات اجتماعی سطح تحمل مردم را پایین آورده و موجب شده که افراد خیلی سریع به آخر خط برسند.

وی می افزاید: سطح روابط احساسی میان زوج ها نیز آسیب دیده و همین از دلایل دیگر خودکشی به شمار می رود.

از میان اقشار مختلف جامعه هند که دست به خودکشی می زنند، مساله دو گروه یعنی نظامیان و کشاورزان سیاسی شده و به گفته برخی کارشناسان دولت را زیر سوال می برد.



** خودکشی نظامیان هندی

گزارشی که دولت جدید هند در تاریخ 22 جولای 2014 منتشر کرده نشان می دهد که طی پنج سال گذشته (2009 تا 2013) 597 از نیروهای نظامی هند خودکشی کرده اند.

گفته می شود که مواردی همچون نامساعد بودن شرایط زندگی و کار، فراهم نبودن زیرساخت ها و تسهیلات، فراهم نبودن امکانات اقامتی برای خانواده ها و سختگیری درباره مرخصی ها از دلایل خودکشی نظامیان هندی است.

سربازان به مناطق دورافتاده فرستاده می شوند بدون اینکه به خانواده هایشان دسترسی داشته باشند و بتواند مسایل خانوادگی را مدیریت کنند.

دولت جدید هند که اندکی بیش از دو ماه است روی کار آمده و نمی تواند مسوولیتی در قبال خودکشی سال های قبل بپذیرد، با خیالی آسوده و خوش بینی از برنامه های کاهش فشارهای روانی نظامیان سخن می گوید.

ˈ آرون جیتلیˈ وزیر دفاع هند که آمار مربوط به خودکشی نظامیان را در مجلس علیا(راجیا سابا) اعلام کرده خبر داد که دولت تدابیر مختلفی برای مناسب سازی محیط پرسنل نظامی اندیشیده تا آنان بدون فشار ذهنی قادر به انجام وظیفه باشند.

به گفته وی، مکانیسم جبران خسارت، مشاوره روان شناسی و برگزاری دوره هایی همچون یوگا از جمله تمهیداتی است که برای کمک به نیروهای نظامی هند و پیشگیری از خودکشی آنها درنظر گرفته شده است.



** خودکشی کشاورزان، معضلی کهنه

زندگی 60 درصد از مردم هند بطور مستقیم یا غیرمستقیم به کشاورزی ربط پیدا می کند.

با این رقم، کشاورزی می توانند نقش تاثیرگذاری بر سیاست هند داشته باشد. اما کشاورزان که تامین کنندگان بیشترین غذای مردم گیاه خوار این کشور هستند در اکثر مواقع مورد بی مهری قرار گرفته و برخی از آنان دنیای پر مشقت خود را به خودکشی ختم می کنند.

در سال 2012 میلادی تعداد 13 هزار و 754 کشاورز در هند خودکشی کرده اند. این درحالیست که آمار کلی خودکشی طی این سال بیش از 135 هزار نفر بوده است.

خودکشی کشاورزان یکی از مهمترین موارد به شمار می رود که هند طی دهه های گذشته قادر به حل آن نبوده است. این معضل از دهه 1990 افزایش یافته و به یک مساله اجتماعی تبدیل شده است.

از نظر برخی کارشناسان و حتی سیاسیون خودکشی کشاورزان همواره نشانه ای از نحوه عملکرد دولت بوده و در دوران دولت کنونی نیز به دستاویزی برای نزاع میان احزاب تبدیل شده است.

براساس آماری که در تاریخ 20 جولای 2014 منتشر شده، طی دهه گذشته فقط در ایالت گجرات هفت هزار کشاورز خودکشی کرده اند. این موضوعی است که انتقاد حزب کنگره نسبت به حزب حاکم کنونی یعنی ˈبهارتیا جاناتاˈ را برانگیخته است.

نارندرا مودی پیش از رسیدن به نخست وزیری هند، سروزیری ایالت گجرات را برعهده داشته و به همین دلیل عملکرد وی در این ایالت از سوی مخالفان به عنوان نمونه ای از نحوه اداره دولت در شرایط کنونی مد نظر قرار می گیرد و برآن تبلیغ می شود.

ˈراگهاوجی پاتلˈ نماینده مجلس از حزب کنگره ادعا کرده که کشاورزان بدلیل بی تفاوتی دولت دست به خودکشی زده اند. دلیل خودکشی از بین رفتن محصولات و قادر نبودن به پرداخت وام و بدهی بوده است.

این در حالیست که ˈبابو بوکهیریاˈ وزیر منابع آبی و توسعه کشاورزی هند مدعی است که در ایالت گجرات بیمه های حمایت از کشاورزان وجود دارد و تنها دو نفر بدلیل ازبین رفتن محصول و قرض دست به خودکشی زده اند و بقیه به دیگر دلایل اجتماعی اقدام به این معضل کرده اند.

او در پاسخ به نماینده حزب کنگره ادامه می دهد: شما باید بپرسید که در ایالت ماهاراشترا که حزب کنگره بر آن حاکم بوده چند کشاورز خودکشی کرده اند.

از نگاه صاحب نظران فارغ از این مباحثه های سیاسی که به دیروز و امروز مربوط نمی شود، هر روز تعدادی از مردم هند به خط آخر می رسند. نه آمارهای دولتی شمار واقعی آنها را منتشر می کند و نه دلایل خلاصه شده در چند کلمه از عمق رنج آنها پرده برمی دارد ولی اکنون مقام های مسوول این کشور به فکر توجه بیشتر به این معضل اجتماعی و حتی تغییر در قانون مربوط به مجازات افراد افتاده اند.