به گزارش انتخاب مساله را اما می‌توان از منظری دیگر نیز بررسی
کرد. این درست که مشق کودکی بسیاری از ما این بود که «ادب مرد به ز دولت
اوست» و «ادب، آداب دارد» اما سیاست نیز آداب خاص خود را دارد. کسی که
می‌خواهد در این دریا شنا کند اما خیس نشود همان بهتر که در ساحل سلامت
بنشیند و هرگز جامه عافیت از تن به در نکند. رییس‌جمهوری که در روزهایی
نه‌چندان دور، مطالبه توام با لبخندش، به زور بهشتی نکردن مردمان بود باید
در زمانی چنین اندک، راه درازی سپری کرده باشد تا «جهنم» بر زبانش جاری
شود. بسیاری؛ دوست دارند، گمان کنند که «آن مرد اکنون رفته» و هرچه با او
بود نیز. این سخن و گمانی درست نیست. آن مرد هنوز نرفته است. 
حساس بودند البته بنظر من بخش بزرگي از مخالفين روحاني
فقط صرف مطرح بودند حرف ميزنند وإلا اعتقادي به شعارهاي شان ندارند چون اگر ذره اي از گفته هاي شان را قبول داشتند
از مخالفين سر سخت دولت محبوبشان بودند