آقای کسینجر؛ هشدار!

و حقوق‌بشر را به رسمیت شناختند و امروز نیز باید از هرگونه تئوری و اظهارنظر‌های ستیزه‌جویانه اجتناب شود. ایران در منطقه خاورمیانه، از لحاظ فرهنگی و سیاسی دارای قدرت بزرگی است و در تاریخ هرگونه حمله‌ای که نسبت به این کشور صورت‌گرفته دفع و یا آن را در فرهنگ خود جذب کرده است. لازم است جناب کسینجر به‌جای اینکه منافع جمهوریخواهان آمریکا را ببیند و به جای اینکه بخواهد در برابر رییس‌جمهور فعلی آمریکا که از حزب دموکرات است، بایستد و عده‌ای صهیونیست را از خود راضی نگه دارد و به سمتی رود تا خاورمیانه را به سوی صلح به پیش برد و به‌جای یک سیاستمدار کوته‌بین، که برای حزب خاصی بیندیشد، یک فیلسوف دوراندیش و حقوق بشری باشد و به حقوق همه انسان‌ها احترام بگذارد و ناسنجیده کشور را مانند ایران و فرهنگی را مانند تشیع به تروریسم متهم نکند. می‌دانیم که هدف این سیاستمدار این است که رییس‌جمهور فعلی آمریکا در حل مساله داعش عاجز بماند تا جمهوریخواهان در انتخابات آینده پیروز شوند، اما چرا این رقابت حزبی باید به قیمت به‌جان‌هم انداختن انسان‌ها و شعله‌ورکردن جنگ فرقه‌ای در منطقه و متهم‌‌کردن ایران و مذهب تشیع تمام شود. در کشور ایران قرن‌هاست که برادران اهل سنت در کنار شیعیان زندگی می‌کنند و از حقوق برابر برخوردارند و در مبانی نظری اختلاف چندانی با هم ندارند. متاسفانه چند شبکه ماهواره‌ای، شاید با همدستی برخی سیاستمداران کوته‌بین و کهنه‌کار، به‌عنوان دفاع از تشیع و یا اهل سنت، سخنانی را منتشر می‌کنند که هیچ مبنای عقلانی و اخلاقی ندارد و همواره آتش اختلاف را دامن می‌زند که برخلاف نص قرآن است. بنابراین سیاستمداران غربی بدانند که ایجاد اختلاف در منطقه و جنگ‌های فرقه‌ای و تقویت گروه‌های افراطی نه به سود آنان است و نه به سود مردمی که سال‌هاست در آتش بمب و باروت می‌سوزند. در منطق اسلام، کشته‌شدن یک انسان برابر کشتن همه انسان‌هاست. سزاوار است سیاستمداران جهان منافع حزبی و گروهی خود را تنها نبینند و به حکم قاعده طلایی اخلاق هرچه را که برای خود می‌پسندند برای دیگران نیز بپسندند. به قول سعدی:

من شنیدم ز پیر دانشمند/ تو هم از من بیاد‌ دار این پند

آنچه بر نفس خویش مپسندی/ نیز بر نفس دیگری مپسند