در واقع سیر تحولات طوری بوده که در مذاکرات 1+5 روسیه و چین ممانعت و مشکلی با ایران ندارند تا مذاکرات جداگانهای را برای جلب حمایت آنان ایجاب کند، با این حال مذاکرات دوجانبه آقای ظریف در سفر یکروزه به مسکو در حاشیه کنفرانس دریای خزر نیز بیارتباط با مذاکرات هستهای نبوده است،
براساس خبرها، امروز، پنجشنبه، تیم
مذاکرهکننده ایران در وین با سهعضو اروپایی گروه «1+5» مذاکراتی جداگانه
دارند. مذاکرات با تروییکای آلمان، فرانسه و انگلیس در دولت اصلاحات نیز
سابقه داشت و در آن مذاکرات جکاستراو وزیرخارجه انگلیس میکوشید راه
برونرفت مناسبی برای ایران بیابد که با بدبینی رادیکالها در ایران به
نتیجهای نرسید و با وخیمترشدن روابط ایران و غرب استراو را نیز از وزارت
خارجه بریتانیا برکنار کرد. اما اینبار وضع فرق میکند. در آن زمان ایران
میکوشید با مذاکره مستقیم با تروییکای اروپایی درواقع با دورزدن طرف اصلی
یعنی آمریکا به توافقی دست یابد که عملا نمیتوانست موثر واقع شود.
به گزارش انتخاب، اما
توفیق مخالفان در بهدستگرفتن عنان اختیار مذاکرات، موجب تصویب
کاغذپارهها و اجرای تصمیمات حادتری حتی با توافق روسیه و چین شد که
دولتدهم را با وجود بیشترین درآمد نفتی تاریخ ایران در عرصه شطرنج اقتصادی
جهانی و داخلی «آچمز» کرد. اکنون یکسال از آن زمان میگذرد. تصور نمیشود
برنامه مذاکرات کنونی با تروییکای اروپایی بازگشت به تروییکای بیحاصل
پیشین و تلاش بیحاصل دیگری برای جداییافکنی در جناح غرب باشد. زیرا
مذاکرات مستقیم در سطح بالا میان ایران و آمریکا هم برگزار شد.
در واقع سیر
تحولات طوری بوده که در مذاکرات 1+5 روسیه و چین ممانعت و مشکلی با ایران
ندارند تا مذاکرات جداگانهای را برای جلب حمایت آنان ایجاب کند، با این
حال مذاکرات دوجانبه آقای ظریف در سفر یکروزه به مسکو در حاشیه کنفرانس
دریای خزر نیز بیارتباط با مذاکرات هستهای نبوده است، بهویژه اینکه
روسها امیدوارند ساختن نیروگاههای تازهای به آنان واگذار شود. به نظر
میرسد مذاکرات تروییکای جدید، نه برای جداسازی بیاثر در جناح غرب، بلکه
برای جلب حمایت بیشتر آنان از مواضع ایران در دور بعدی و اصلی مذاکرات
باشد. خاصه آنکه برخی از اروپاییها، خصوصا فرانسه که از بیشترین منافع
اقتصادی در ایران بهرهمند بوده است، نواهای مخالفی، ساز میکند. آقای
روحانی پس از سفر آسیایی به «نیویورک» خواهد رفت و مذاکرات اصلی در آنجا
ادامه خواهد یافت. در شرایطی که جنگ آمریکا با «داعش» به مرحلهای جدی و به
یارگیری بینالمللی کشیده است، جا دارد درباره حضور ایران در آن بازی خطیر
نیز عرصه را برای دیگران باز و به روی ایران مسدود نکند. این عرصهای است
که میتواند به گشایش بیشتر در حل مساله هستهای و نیل به توافقی
آبرومندانه کمک کند. هرچند رادیکالها در آمریکا و اسراییل و ایران با این
دیدگاه موافق نیستند.