حال «م. مؤید» خوب است

 حال م. مؤید مساعد است و امروز (شنبه، 22 شهریورماه) از بیمارستان مرخص می‌شود.

محمد ولی‌زاده - دوست و ناشر کتاب‌های این شاعر - با اعلام این خبر به خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: توده‌ای که از زیر زبان آقای مؤید برداشته شده، آزمایش شده و خوشبختانه جواب پاتولوژی خوب است و مشکل خاصی نیست. همچنین قرار است ایشان امروز از بیمارستان مرخص شود.

به گزارش ایسنا، م. مؤید (حسین مهدوی) که ساکن لاهیجان است به تازگی در بیمارستان مسیح دانشوری تهران تحت عمل جراحی قرار گرفته است.

محمدحسین مهدوی‌ سعیدی که با نام شعریِ م. مؤیّد شناخته می‌شود، متولد 1322 در نجفِ اشرف است و از شاعران مدرن و موج نو به حساب می‌آید. شعرهای او از دهه‌ 40 در مجلات ادبی به چاپ رسیده، اما نخستین مجموعه شعرش با نام «مگر با لبخنده‌ ماه» در سال 1373 از سوی نشر محراب اندیشه راهی بازار کتاب شده است. «گلی اما آفتابگردان» (نامجوفرد، 1380) دومین دفتر از شعرهای منتشرشده‌ اوست که جایزه‌ شعر امروز ایران (کارنامه) را به دست آورده است. «تو کجاست؟» (آئینه‌ جنوب، 1384)، «سیماب‌های سیمین» (ثالث، 1385)، «پروانه‌ بی‌خویشیِ من» (فرهنگ ایلیا، 1386)، «نرگسِ هنوز» (تکا، 1386)، «بی‌خوانشِ پرندگان» (داستان‌سرا، 1389)، «سه‌بار می‌گویم گل سرخ» (فصل پنجم، 1390)، «دستاسِ هنوز می‌چرخد» (فرهنگ ایلیا، 1390)، «به سپیدیِ تاج‌محل» (داستان‌سرا، 1390)، «پندار آبی» (طرح‌واره‌ها) (شبچراغ، 1391)، «زیر درختِ آفتاب» (فصل پنجم، 1391) و «درخشش شبانه سیب سایه» (انتشارات داستان‌سرا، 1393) از دیگر دفتر شعرهای م. مؤید به شمار می‌روند. همچنین کتابی با نام «حسینِ علی درود خداوند بر او» (شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، 1386) در کارنامه‌ او دیده می‌شود.