یادی از خالق «پله پله تا ملاقات خدا»

 به یاد او که بی نقاب و دروغ، شعر زندگی‌اش را خواند و از کوچه رندان با کاروان حلٌه گذشت و پله پله تا ملاقات خدا بالا رفت.

بحری بود در کوزه که کعبه جانش در این دنیای فانی جایی نداشت.

استاد عبدالحسین زرین‎کوب، پژوهشگر برجسته ادبیات و تاریخ و استاد بنام ادبیات پارسی.

استاد عبدالحسین زرین‎کوب در سال 1301 شمسی در بروجرد چشم به دنیا گشود. پس از طی کردن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان به خدمت معارف و فرهنگ درآمد و پس از فارغ‎التحصیلی به بروجرد بازگشت و در دبیرستان‎های خرم‎آباد و بروجرد به تدریس پرداخت.

در همین دوران نخستین کتابش را با نام "فلسفه شعر" یا "تاریخ قطور شعر و شاعری در ایران" منتشر کرد و در سال 1324 پس از آن که در امتحان ورودی دانشکده علوم معقول و منقول و در دانشکده ادبیات حائز رتبه اول شده بود، وارد رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران شد.

در سال 1327 با رتبه اول دوره لیسانس ادبیات فارسی را به پایان رساند و سال بعد وارد دوره دکتری رشته ادبیات دانشگاه تهران شد. او در این دوران از محضر استادانی نظیر محمدتقی بهار، عباس اقبال آشتیانی، احمد بهمنیار و بدیع‎الزّمان فروزان‌فر استفاده برد و در خارج از دانشگاه، مدتی چند در خدمت آیت‎اللَّه ابوالحسن شعرانی با مباحث حکمت و فلسفه آشنایی کامل یافت.

استاد با تبحر در زبان فارسی و تسلط بر زبان و ادبیات عرب و آشنایی با چند زبان اروپایی و مشخصاً انگلیسی و فرانسوی، آثار پرارزشی از خود به یادگار گذاشت که تألیف فلسفه شعر، نقد ادبی در دو جلد، شعر بی‌دروغ، از کوچه رندان و نیز ترجمه ادبیات فرانسه در قرون وسطی، متافیزیک و فن شعر و... از آن جمله‌اند.

دکتر زرین‎کوب در سال 1330 در کنار عده‎ای از فاضلان عصر همچون محمد معین، پرویز ناتل خانلری، غلامحسین صدیقی و عباس زریاب خویی برای مشارکت در طرح ترجمه مقالات دایرة‎المعارف اسلام (طبع هلند) دعوت شد.

او از سال 1341 به بعد در دانشگاه تهران، دانشگاه‎های آکسفورد، سوربن هند و پاکستان و در سال‎های 1347 تا سال 1349 در آمریکا به عنوان استاد میهمان در دانشگاه‎های کالیفرنیا و پرینستون به تدریس پرداخت.

مجموعه تألیفات و پژوهش‌های استاد زرین‌کوب که بیش از 50 اثر هستند نشان می‌دهد که او زندگانی علمی خود را در میان تاریخ و ادبیات و فلسفه تقسیم کرده و در واقع پیوندی بین این رشته‌ها برقرار ساخته است.

استاد زرین‎کوب که عضو شورای مشاوران عالی کتابخانه ملی و عضو شورای عالی علمی مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی بود، ماه‌های آخر عمر خویش را در تدوین آثار درباره زندگی و اندیشه‌های عطار و سعدی سپری کرد. او سرانجام در 24 شهریور 1378 در 77 سالگی بدرود حیات گفت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س‌) به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد...