پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : مصطفی عبدالهی که این روزها نیاز مبرمی به استفاده از آمپول‌های درمانی گران قیمت دارد، با گله از مرکز بهداشت سازمان صدا و سیما که هنوز با وی همکاری نمی‌کند، یادآور شد: تأمین داروهای سرطان مثل فتح قله اورست سخت است و آخرین پاسخی که مرکز بهداشت سازمان به همسرم داده این است که این آمپول‌ها غیر مجازند.
عبدالهی که برای آغاز دوره سوم شیمی درمانی آماده می‌شود، درباره وضعیت تأمین آمپول‌های مورد نیاز درمان توسط مرکز مرکز بهداشت سازمان صدا و سیما با توجه به تأکید عزت‌الله ضرغامی مبنی بر تأمین داروهای مدنظر گفت: تعجب می‌کنم که تلویزیون این چنین خلف وعده کرده و با وجود اینکه در نامه رئیس سازمان صدا و سیما به رئیس مرکز بهداشت سازمان تأکید شده که 100 درصد از بنده برای تأمین داروها حمایت شود، مرکز بهداشت سازمان زیر 100 درصد حمایت لازم زد.
وی یادآور شد: همسر بنده علیرغم بی توجهی مرکز بهداشت صدا و سیما به تازگی به دفتر آقای تقدس‌نژاد رفت که اصلا اجازه گفتگو به او داده نشد. مشخص نیست که این چه رفتاری است و گویا با جان یک نفر بازی کردن برای برخی مدیران و مسئولان حالت کمدی دارد.
این بازیگر تئاتر ایران درباره آخرین پاسخ مرکز بهداشت صدا و سیما درباره دلیل تأمین نکردن آمپول‌های مورد نیاز، گفت: پاسخ این بود که داروهای مدنظر غیر مجاز هستند و مرکز بهداشت سازمان به این دلیل نمی‌تواند هیچ مساعدتی داشته باشد.
عبدالهی تصریح کرد: چطور است که در دوره اول استفاده از این آمپول‌ها وقتی آن‌ها را به قیمت 77 میلیون تومان از هلال احمر تأمین کردیم، این آمپول‌ها غیر مجاز نبودند؟ مگر این داروها جزو اقلام قاچاق هستند که مرکز بهداشت می‌گوید غیر مجاز هستند؟
این هنرمند با سابقه عرصه رادیو با اشاره به حضور خود به عنوان تماشاگر در اجرای آخر نمایش «آخرین بازی» اثر زنده‌یاد محمود استادمحمد، یادآور شد: در پایان آن اجرا صدایی از زنده‌یاد استادمحمد در سالن پخش شد که می‌گفت به خاطر بی‌دارویی وضعیت بیماری‌اش وخیم شده بود. بیماری سرطان، بیماری گرانی است و به راحتی نمی‌توان مراحل درمان آن را طی کرد. برای یک خانواده که بیمار سرطانی دارند، تأمین داروهای مورد نیاز مانند فتح قله اورست سخت و دشوار است.
کارگردان نمایش «مرگ تصادفی یک آنارشیست» با بیان اینکه در هر لحظه‌ای از بیماری به تئاتر و کار کردن در عرصه هنر فکر می‌کند، تأکید کرد: بعد از 44 سال کار مداوم در عرصه تئاتر انجام دادن، کسی در این کشور نیست که از من برای طی کردن روند بیماری حمایت کند. این در حالی است که اگر اندکی وضعیت جسمانی بهتری داشته باشم، بیکار نمی‌نشینم. طی شیمی درمانی روی نمایشنامه‌ای کار می‌کنم اما بیماری سرطان به قدری سنگین و غیر قابل تحمل است که نمی‌توانم تمرکز داشته باشم.
